เอ...แปลกครับ ของผมก็มีปุ่มแสดงกระสุนอยู่ในรังเพลิงนะครับ ...ท้ายเรียบแบบนี้ไม่เคยเห็นครับ ..
การใช้งานเหรอครับ....ขอก๊อปจากคำพูดตัวเอง เอามาลงอีกทีครับ.....
พูดถึงจากภายนอกก่อนน๊อ....สไตเออร์ รุ่น เอ็ม ๙ เอ ๑ นี้ ดูภายนอก ..ก็ดูดี ..ดูยังไงก็ดี...แต่ติที่ครอบกันฝุ่น ..ที่ผมเรียกว่า "คาง"..เนี่ย...ใหญ่...กว่าปืนทั่ว ๆ ไป แต่ถ้านำไปเทียบกับปืนอื่น ๆ ในรุ่น ไซร์ใกล้เคียงกัน ก็หาได้ใหญ่กว่าไม่...เพราะ สไลด์ สไตเออร์จะหน้าเล็กกว่า ..ก็เลยมาใหญ่ที่คาง..
ลองจับ ลองถือดู น้ำหนักใช้ได้ หนักกว่ากล็อคนิดหนึ่ง ..เพราะ โครงสร้างภายใน จะเป็นเฟรมเหล็กทั้งชุด แยกต่างหากจากโครงโพลิเมอร์ ไม่ได้เอาเหล็กฝังในโพลิเมอร์ อย่างปืนอื่น ๆ เขาทำกัน แต่มีอยู่ยี่ห้อหนึ่งทำมาก่อนสไตเออร์ ผมจำไม่ได้ว่ายี่ห้ออะไร แต่ก็ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก เพราะเราไม่ได้ใช้อยู่แล้ว
แม็ก ฯ บรรจุ ๑๕ นัด ..เหลือเฟือ ในปืนต่อสู้ ..ลองดึงสไลด์ ดู หนักนิด ๆ พอ ๆ กันกับกล็อค ..เข้าเซฟ .ฯ บนไก ล็อคชั้นที่ ๑ ถึงเหนี่ยวก็ไม่ลั่น ถ้าไม่ปลดเซฟฯ การปลดเซฟ ทำได้โดยการดันเขี่ย..เซฟฯ ที่อยู่ในโกร่งไก ด้านบน ขึ้นไป ..แล้วเหนี่ยวไก ..แค่นั้นแหละ ลั่นแล้ว...อีกตัว คือ เซฟ ฯแอ็คชั่น .เหมือนกันกับกล็อค คือ ถ้าไม่ไปแตะปุ่มตัวนี้ ก็ไม่สามารถลั่นไกได้ สรุป มีเซฟที่ติดมากับปืน อยู่ ๒ ชุด ที่เหลืออยู่ที่คนจับปืนเอง
ปืนรุ่นนี้ พิเศษมาอีกหน่อยก็ตรงที่ศูนย์หน้า ศูนย์หลัง ...ศูนย์หน้า เป็นสามเหลี่ยม พีระมิด ศูนย์หลัง เป็นร่องสามเหลี่ยม รับกับศูนย์หน้า การเล็งต้องเล็งแบบนั่งแท่น ..ถ้าเคยยิงปืนอื่น ๆ ยิงเล็งจี้ กระสุนจะเข้ากลางเป้าหมด แต่สไตเออร์ กระสุน จะ เข้าบนเป้าที่เราเล็งทั้งหมด (ระยะประมาณ 15เมตร) ถ้าเล็งนั่งแท่น จะเข้าพอดี เป๊ะ ๆ ๆ ๆ .....
กระสุนถ้าเป็นลูกซ้อม ปลอกบางปลอก ย้ำว่าบางปลอกนะครับ จะตกใส่หัวบ้าง ...ส่วนมาก ลอยข้ามหัว ไปตกด้านหลัง ถ้าเป็นกระสุนจริง ..ปลอกจะกระเด็นแรงและไกล ประมาณ ๒ เมตร บางที หาเกือบไม่เจอ.. .
ข้อด้อย..เห็นได้ชัด ๆ คือ คางใหญ่ ..ไม่สวย ..แต่สำหรับผม ปืนความสวยมารองจากความมั่นใจในการใช้ ทั้งระบบการทำงาน ความปลอดภัย ในการใช้ ซึ่งต้องมาก่อน ที่เหลือ เป็นเรื่องของความชอบส่วนตัวทาง ศิลป์ ทางศาสตร์ อะไรพวกนั้น
ปืนกระบอกที่ผมมีนี้เน้นใช้งาน ..ใช้งานจริง ๆ นะครับ...พกเป็นส่วนมาก ...ไม่ใส่ซอง เหน็บเปลือย ๆ ดีหน่อยก็ใส่กระเป๋า สะพาย คาดเอว ไม่ใส่ซอง ...เป็นรอยบ้าง..ช่างมัน เพราะเราซื้อมาใช้ ไม่ได้ซื้อมาบูชา...หรือเก็บใส่กล่อง อยู่ในตู้ที่บ้าน..เป็นปี ๆ ...นาน ๆ ที แล้วเอาออกมายิงไม่กี่นัด เช็ดสักครั้งหนึ่ง....แล้ว แอบภูมิใจเล็ก ๆ ว่า ...ข้าก็มีปืน...
สมบุกสมบันครับ...ทั้งคนทั้งปืน...เช็ดอาทิตย์ละครั้ง..หรือมากกว่า หากผ่าน มือคน หรือฝุ่นละออง...เช็ดแล้วก็พกต่อ ....หรือถ้าช่วงไหนว่าง ๆ กระสุน มี....ก็พาไปออกกำลัง พ่นกระสุนเล่น....กระบอกนี้ ตั้งแต่ซื้อมา ถ้านับแล้วคร่าว ๆ ผมยิงไปประมาณ ๑๐ กล่อง ขึ้นไปแล้ว.....เท่าที่เก็บไว้ กล่องเปล่า..อยู่ที่บ้าน ๗ กล่องแล้ว..ที่เหลือ ไม่ได้เก็บมา.......ไม่เคยเก็บปืนเข้ากล่อง...เพราะ...ซื้อมาใช้...ด้วยเหตุผลข้างต้นนั้นแล้ว.....
