มาหาความรู้ครับแต่ในความรุ้สึกว่าแค่เงิน4000บาทนั้นแลกกับการที่เราไม่ต้องรออะไรนานไม่ยุ่งยากกับขบวนการนะครับมันก็แค่ค่านมลูกเค้าช่างมันแหอะ
นานาจิตตังครับ สำหรับผมเงิน 4,000 นั้นไม่ใช่หามาได้ด้วยการขอรับเอาจากผู้ที่มาติดต่อเหมือนกับที่ทาง จนท. ทำกันอยู่ครับ หากผมต้องเสียเงินตรงนี้ไปผมคงต้องคับแค้นใจเป็นยิ่งนัก และคงติดเป็นตราบาปไปจนวันตาย
ผมไม่ได้เกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวย เพราะบิดาทำงานคนเีดียว และเป็นทหารเรือ(เงินเดือนน้อย) พ่อต้องทำงานหนัก รับงานนอกเพื่อครอบครัว ทำให้ตัวผมเองต้องตั้งใจเรียนมากขึ้น จะได้ไม่ต้องเสียค่าแป๊ะ(เก๋า)เจี๊ยะให้กับโรงเรียน ผมไม่เคยต้องเสียเงินใต้โต๊ะให้กับสถาบันใดๆ ทั้งสิ้น แม้กระทั่งถูกตร.จราจรเรียก ผมจะขอใบสั่งทันที แม้ว่าจะต้องจ่ายแพงกว่าก็ตาม นั่นเป็นความภูมิใจของผมที่สามารถเล่าให้ลูกหลานฟังได้
อนึ่ง หลายๆ คนอาจมองว่าใครๆ ก็ทำกัน แล้วทำไมเราจะต้องทำให้ตนเองเดือดร้อนด้วย นั่นเป็นเพราะครอบครัวผม ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยไงครับ เวลาถูกเรียกรับเงินทุจริต ผมไม่ได้รู้สึกว่า ผมเอาเงินฟาดหัวคนเหล่านั้น ผมกลับรู้สึกว่าตนเองกำลังถูกเอาเปรียบ เหมือนโดนจิ๊กโก๋ไถตังค์ คุณอาจสบายมากกว่าเมื่อจ่ายเงินเหล่านี้ไป แต่ถามว่าคุณกล้ายืดอกเล่าเรื่องนี้ให้ใครๆ ฟังไหมครับ
ฉะนั้นเพื่อเป็นพิ้นฐานให้กับลูกของผม ผมจะสู้ครับ สู้เพื่อให้ลูกได้เห็นเป็นแบบอย่าง ให้ลูกผมได้ดำเนินแนวทางเติบโตขึ้นมาเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว อย่างน้อยๆ เวลามันจะทำสิ่งเลวร้าย หากได้นึกถึงสิ่งที่ผมทำ มันจะต้องละอายอย่างแน่นอนครับ
ผมไม่เคยลืมคุณคน หากเค้าให้สิ่งดีๆ กับผม ผมจะตอบแทนเค้าเป็นอย่างดี หากเค้าเรียกรับเงินจากผม เค้าจะต้องเสียมากกว่าที่เค้าต้องการแน่นอนครับ
ปล.หนักใจเหมือนกัน ในครอบครัวไม่มีใครสนับสนุนผมเลย พ่อ แม่ แม้กระทั่งเมีย หนักใจจริงๆ