เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
พฤศจิกายน 16, 2025, 01:49:30 AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.ยินดีต้อนรับสุภาพชนทุกท่าน กรุณาใช้คำสุภาพด้วยครับ
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: [1]
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: สำหรับคนโคราชจิตเมตตา  (อ่าน 3058 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
Choltit
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 143
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 16292



« เมื่อ: มกราคม 23, 2008, 11:26:05 PM »

ผมได้รับ forward mail มา ตามข้อความข้างล่างครับ
เนื่องจากเห็นว่าผู้ส่งต้นทางไม่ได้มีเจตนาหลอกลวง หรือเพื่อผลประโยชน์แอบแฝงใด 
จึงมาโพสท์ในที่นี่เผื่อมีชาวเวป อวป. อยู่แถวนั้นครับ






ถ้าเราพอจะช่วยได้..ยาย..รอ...
คำสอนของยายทอง ขอปล้องกลาง
ชีวิตหญิงชราวัย 81 ปี ที่ต่อสู้ชีวิต ด้วยการ'ขายเศษฟืน'
ยายทอง คือยายที่เราเคยไปถ่ายทำสารคดีเรื่อง แสงไฟในเศษฟืน



แล้วได้รับรู้ว่าชิวิตของยายนั้นต้องอยู่อย่างลำบากในเพิงสังกะสีเก่าๆ
ไม่ต่างจากกองขยะ ที่ทั้งอุดอู้ สกปรก และไม่สามารถกันแดดฝนอะไรได้เลย

ยายต้องเดินเท้าหลายกิโลพร้อมกับกระสอบฟืน ขวดน้ำเก่าๆ และร่มคันหนึ่ง
ใช้พยุงตัวเองมาเรื่อยๆให้ถึงหน้าโรงเรียนบุญวัฒนาเพื่อขอขึ้นรถโดยสาร
(ที่บางคันจอดรับ และบางคันก็ไม่ให้ยายขึ้น) ไปยังหน้าร้านทอง สามแยกตลาดแม่กิมเฮง



'1 บาท เศษไม้ขอแลกเศษเงิน ขอบคุณลูกหลาน..ที่ช่วยต่อชีวิตให้ยาย'
ประโยคหนึ่งในเศษกระดาษเก่ายับที่วางอยู่หน้ากองฟืน
ได้คนขับสามล้อแถวนั้นเขียนทิ้งไว้ให้
เผื่อว่าคนที่ผ่านไปมาจะได้เห็นว่า


ที่มุมเสาไฟฟ้านั้นมีอีกชีวิตที่รอคนเมตตา
ซึ่งความจริงนั้นบางวันยาย...
อาจได้แค่คนที่หยุดมองอย่างสงสัยแต่ก็ไม่มีใครสนใจจะซื้อเศษไม้ไร้ค่านั้นเลย
สั ก ค น เ ดี ย ว


เราส่งเมลล์นี้มา ด้วยความที่อยากช่วยเหลือยาย
แต่ไม่รู้จะช่วยด้วยวิธีไหน
อยากให้เพื่อนๆช่วยForward mail นี้ต่อกันไปเรื่อยๆ
เผื่อว่าคนที่อยู่โคราช และมีโอกาสผ่านไป
ถนนเส้นย่าโม สามแยกทางเข้าตลาดแม่กิมเฮง ตรงเสาไฟฟ้า หน้าร้านทอง
เพื่อนๆจะเห็นคนแก่คนหนึ่ง ที่ไม่มีอะไรเลย นั่งอาศัยเงาจากเสาไฟฟ้า
เพื่อขายของบางอย่าง ที่คนสมัยนี้เค้าไม่ได้ต้องการแล้ว
แต่ 'ฟืน' มันก็เป็นเหมือนความหวังเดียวที่ยายมีทางออกเดียวที่ยายเห็น
จากดวงตาที่พร่ามัวเกือบบอดด้วยโรคชรา และหูที่ตึงจนเกือบไม่ได้ยินแล้ว
ถ้าเพื่อนไม่ได้ผ่านไปก็ช่วยForward mail นี้ต่อๆกันไปที
ถือว่าเป็นการทำบุญเท่าที่เราทำได้ เผื่อว่าวันหนึ่ง
จะมีใครสักคนที่จะเข้ามาช่วยเหลือ
ยายทอง ให้เป็นอยู่ในสภาพที่ดีกว่านี้....

บันทึกการเข้า

yod - รักในหลวง ครับ
ความรัก - เริ่ม - จากความรู้สึก หรือ ความคิด กันแน่นะ ..... ประวัติศาสตร์อาจจะย้อนรอยเดิม แต่คนไม่อาจย้อนอดีตได้
Hero Member
*****

คะแนน 1628
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 18173



« ตอบ #1 เมื่อ: มกราคม 23, 2008, 11:55:02 PM »

กรมประชาสงเคราะห์ น่าจะมาดูแล
แต่บางที การไปอยู่ในบ้านพักคนชรา
มันก็น่าเบื่อ
เหมือนปู่เย็น
อยู่อย่างมีอิสระ  ช่วยเหลือตัวเอง
มีความสุขมากกว่า....
บันทึกการเข้า

..สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า...วันนี้เขาอยู่หรือจากไป
สำคัญที่ว่า...ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี...ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ...

..กรอบใดกักขังแค่กาย แต่ใจอย่าหมายกั้นได้
โซ่ตรวนรัดรึงตรึงไว้  แต่ใจนั้นใฝ่เสรี..
น้าพงษ์...รักในหลวง
1911ต้อง.โค้ลท์.ที่เหลือคือก๊อปปี้.ลอกพี่.มะขิ่นครับ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 508
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 9922


« ตอบ #2 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 07:15:15 AM »

...ลูก.หลานหายไปไหนหมดเนี่ย...... เศร้า
บันทึกการเข้า

...ประเทศไทย.ไม่ใช่ที่สำหรับใครที่จะมา.ฝึกงาน...
Ramsjai
^ป้าแรมส์ใจดี^
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 1075
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 7191


"ชีวิตมีคนที่เกลียดไม่กี่คน ที่เหลือรำคาญ"


« ตอบ #3 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 07:33:35 AM »

"แสงไฟในเศษฟืน"



พอดีไปค้นหาในกูเกิ้ล ได้ข้อมูลของคุณยายทอง ขอปล้องกลาง มานิดหน่อยค่ะ

หลังจากเว็บไซต์กระปุกดอทคอม ได้นำเสนอชีวิต และเรื่องราวของคุณยายทอง ไปก็มีผู้ชมเว็บไซต์แสดงความคิดเห็นผ่านกระทู้รวมถึงติดต่อเข้ามายังทีมงานเพื่อขอทราบที่อยู่ และต้องการให้ความช่วยเหลือคุณยาย

ทางทีมงานเวบไซต์กระปุกดอทคอม จึงได้ประสานไปยัง สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จังหวัดนครราชสีมา ทำให้ทราบว่า ทางเจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์ ได้เดินทางไปพบคุณยายแล้ว และได้แจ้งว่า คุณยายไม่ประสงค์เข้ารับการสงเคราะห์ในสถานสงเคราะห์ของราชการ เนื่องจากมีภาระต้องคอยดูแลบุตรชาย ซึ่งอยู่บ้าน และดื่มสุรา ส่วนเรื่องการประกอบอาชีพนั้น คุณยายมีความประสงค์ที่จะค้าขาย ไม่ชอบอยู่เฉย ๆ และสุขภาพคุณยายยังสามารถออกมาค้าขายได้ จึงไม่ต้องการความช่วยเหลือใด ๆ ในขณะนี้

สำหรับท่านใดที่ต้องการสอบถามชีวิตความเป็นอยู่ และต้องการติดต่อเพื่อให้ความช่วยเหลือคุณยายทอง สามารถโทรสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดนครราชสีมา หมายเลขโทรศัพท์ 044-243-000 หรือ ที่เว็บไซต์ สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จ.นครราชสีมา

 Smiley

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 24, 2008, 07:36:39 AM โดย Ramsjai » บันทึกการเข้า

ถ้าเป็นความทรงจำที่มีค่าล่ะก็..ห้ามลืมเด็ดขาด เพราะคนตายจะมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของเราเท่านั้น..
BSW
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #4 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 07:44:41 AM »

"แสงไฟในเศษฟืน"


พอดีไปค้นหาในกูเกิ้ล ได้ข้อมูลของคุณยายทอง ขอปล้องกลาง มานิดหน่อยค่ะ

...............................เนื่องจากมีภาระต้องคอยดูแลบุตรชาย ซึ่งอยู่บ้าน และดื่มสุรา ......




เวรกรรม  Sad



« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มกราคม 24, 2008, 12:40:46 PM โดย Boonsawad » บันทึกการเข้า
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« ตอบ #5 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 08:23:25 AM »


      มนุษย์เกิดมาใช้กรรม ......... ก็ว่ากันไป ทำบุญไม่เป็นก็อย่าสร้างบาปเพิ่ม

บันทึกการเข้า

                
BADBOY
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #6 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 08:28:01 AM »

...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม..แต่สงสารครับ คนอายุปูนนี้แล้ว น่าจะมีความเป็นอยู่ที่ดีมากกว่านี้...



ปล.  ผมขออนุญาต คิดเหมือนพี่ปูนะครับ  ...ปี ๒๕๕๑ นี้..จะเป็นปีแห่งการงดบานเช่นกันครับ... หลงรัก
บันทึกการเข้า
PU45™
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 3692
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 62457



« ตอบ #7 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 08:34:57 AM »


   ผมดูยายคนนี้แล้ว คิดถึงตาแก่คนนึงแถวบ้านอายุ ๘๐ ใกล้ ๙๐ แล้ว

   แกมีร้านขายหนังสือพิมพ์ทุกชนิด ทุกวันขี่มอไซค์เก๊าเก่า ตระเวณส่งหนังสือพิมพ์

   แกบอกว่าอยู่บ้านเฉยๆไม่รู้จะทำอะไร  คนแบบนี้ทำงานมาทั้งชีวิต คงหยุดได้ตอนตายแล้วเท่านั้น

   ฐานะก็ดีระดับเศรษฐี มีสวนยางเป็นร้อยไร่ รายได้ไม่ต้องถาม แกก็มีความสุขในการทำงาน ดีกว่านั่งกินนอนกิน
บันทึกการเข้า

                
Choltit
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 143
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 16292



« ตอบ #8 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 10:20:13 AM »

ผมอ่านสังเวชใจครับ คิดว่าถ้าตัวเองอายุเท่ากัน จะมีสุขภาพเดินได้เช่นเดียวกับคุณยายหรือเปล่า
หลายคนแถวบ้านผมยังมีความสุขในการทำงานอยู่ แม้วัยจะเลยเกษียณไปมากแล้ว
เมื่อคืนวาน ผมเห็นพนักงานส่งบัตรจอดรถ ของลานจอดรถห้างเทสโก้เป็นลุงวัย 70 ทำให้ผมรู้สึกดี คือ
ห้างให้โอกาสในการทำงานในลักษณะที่ลุงเขาพอทำได้  ส่วนลุงแกก็พอใจ ดีกว่านั่งกินนอนกินเฝ้าบ้านอย่างคุณ PU45 ว่า



บันทึกการเข้า

pscn
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #9 เมื่อ: มกราคม 24, 2008, 11:12:21 AM »

เป็นอีกคนที่ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา สู้ต่อไปนะยาย 
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.039 วินาที กับ 21 คำสั่ง