เข้ามากดแ้ต้มครับ...
ปล.เรื่อง 85 ไม่ค่อยขำเท่าไร
ขอโทษ / และขอบคุณครับ ผมก็ว่าไม่ค่อยขำเท่าไร ขออนุญาตแก้ไขใหม่ก็แล้วกันครับผม อันนี้จำเขามาครับ
ปัจฉิมลิขิต : เรื่องนี้
ห้ามผู้ที่มีอายุ ต่ำกว่า ๑๘ ปี อ่าน
ขันวันละขำ ๘๖ฮันนีมูน ๆ ๆ ๆคู่หนุ่มสาวเพิ่งแต่งงานกันหมาด ๆ ไปฮันนีมูนที่ห้องพักตากอากาศริมทะเล
และก็ได้ที่พักเป็นห้องติดกับห้องสองตายายที่มาพักตากอากาศ
ในค่ำคืนนั้นเอง เจ้าบ่าวดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ได้แค่รอบเดียวก็ม่อยระรอกด้วยความอ่อนระโหย
ทิ้งให้เจ้าสาวนอนกระสับกระส่ายด้วยความไม่สมหวัง
ในเวลานั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงกระหนุงกระหนิงจากห้องของสองตายาย
สลับกับเสียงหัวเราะชอบใจตั้งแต่หัวค่ำจนดึกดื่นก็ไม่หยุด
ดูเหมือนว่าสองตายายต่างขอเป็นฝ่ายทำอะไรสักอย่าง
"ขอฉันทำมั่ง"เป็นเสียงคุณยาย
"ตาผมบ้างซิ" คงเป็นเสียงคุณตาคนนั้น
เจ้าสาวใหม่ได้แต่นอนอิจฉาความสุขของสองตายาย พลางนึกสงสัยว่า
เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน จนกระทั่งหลับไปโดยไม่รู้ตัว เช้าวันรุ่งขึ้นขณะที่เจ้าบ่าวยังนอนหลับไม่ยอมตื่น
เจ้าสาวออกมารับอากาศบริสุทธิ์นอกห้อง เธอเห็นสองตายายนั่งคุยกันอยู่ที่ระเบียงอยู่ก่อนแล้ว
จึงเข้าไปทักทายแล้วร่วมวงสนทนา และในที่สุดก็วกเข้าหาเรื่องที่หล่อนสงสัยทันที
"เมื่อคืนนี้หนูได้ยินเสียงคุณตาคุณยายมีความสุขกันทั้งคืน ทำได้ยังไงค่ะทั้งที่อายุมากขนาดนี้? " หญิงสาวถามด้วยความสงสัย
"อ๋อ..เล่นสนุกกันน่ะ" ฝ่ายตาบอก
"แต่หนูได้ยินจนดึกก็ยังไม่เลิก คุณตาทำให้มันใช้การอยู่ได้ยังไงกันคะ?"
"มันใช้การอย่างว่าไม่ได้มานานแล้วล่ะหนู" คุณยายบอกอาย ๆ
"
เมื่อคืนนี้น่ะเราผลัดกันจับของตายกขึ้นตั้ง แล้วทายว่ามันจะล้มซ้ายหรือขวาต่างหาก"
ด้วยความเคารพครับ
