อีกทีละกัน
บ่ายแก่ ๆ วันหนึ่งที่อากาศค่อนข้างร้อนจัด
ท่านผู้นำของประเทศมหาอำนาจประเทศหนึ่งแถบเทือกเขาอัลไต
ได้ปรากฏกายขึ้นที่ตลาด อตก. พร้อมกับอุ้มแมวสีสวาทน่ารักตัวหนึ่งมาด้วย
วัตถุประสงค์หนึ่งก็เพื่อต้องการมาเช็คเรตติ้งของตนเอง
ว่าบรรดาผู้สนับสนุนทั้งหลายยังให้ความเชื่อถือท่านขนาดไหน
ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งก็เพื่อมาเก็บเกี่ยวข้อมูลต่าง ๆ
เพื่อเอาไปพูดคุยในรายการทอล์กโชว์ทางโทรทัศน์
ประเภทรายการตลกเฮฮา สาระไม่ค่อยมี
ในช่วงเช้าวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ท่านเป็นผู้จัด
หลังจากเดินเข้าแผงนู้น เดินออกร้านนี้ไปได้สักพักใหญ่ๆ
ตามสไตล์ชิมไปติไปซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของเอกบุรุษแล้ว
ท่านได้มาหยุดอยู่หน้าแผงขายผลไม้แผงหนึ่ง
เมื่อได้ยืนพินิจพิเคราะห์อยู่สักเสี้ยวนาที
ก็ค่อนข้างแน่ใจว่าแม่ค้าร้านนี้เป็นแฟนคลับของท่านแน่ ๆ
ก็สายตาที่เธอมองดูท่าน สลับกับเจ้าเหมียวที่ท่านอุ้มมานั้น
มันช่างเป็นมิตรเสียเหลือเกินนี่นา แล้วไหนจะรอยยิ้มน้อย ๆ อีกล่ะ
โดยไม่รอช้า ท่านปรี่เข้าไปหาแม่ค้าสาวคนนั้นทันที
"อ้าว ทำไมวันนี้ถึงมากับหมาได้ล่ะ" แม่ค้าทักขึ้นก่อน
"มันอะไรกันนักกันหนาเนี่ย แมวชัด ๆ ดูยังไงเป็นหมา
รู้จักคิดกันมั่งสิ จะบ้ากันไปใหญ่แล้ว"
ท่านผู้นำบริภาษออกมาตามความคุ้นชิน
"แกสิบ้า... ชั้นไม่ได้พูดกับแกเว้ย
ชั้นพูดกับแมวต่างหากล่ะ...ไอ้บร้า!!!"
