ขันวันละขำ ๑๓๒

[B-eye view]

ขออนุญาตมาแปะให้ขำๆ มั่งนะคะ ^_*

ของขวัญวันเกิด

มี โจร500 ปล้นเขาจนร่ำรวยมากกกก พอถึงวันเกิดตัวเองก็รีบประกาศให้ลูกทราบทุกคน และกำชับว่าห้ามนำของขวัญมาเด็ดขาด เพราะตนมีครบทุกอย่างแล้ว
พอถึงวัน งานปรากฎว่ามีลูกน้องคนหนึ่งเดินหิ้วกล้วยดิบมาเป็นของขวัญให้หัวหน้า พอหัวหน้าเห็นเข้าก็โกรธมาก( เพราะกำชับแล้ว ห้ามนำของขวัญมา.. ) สั่งจับตัวทันที่ ให้นำไปขึงแล้วเอากล้วยดิบยัดก้น เจอเข้าไปลูกแรก เจ้าลูกน้องก็รองลั่นด้วยความเจ็บปวด พอหมดลูกที่สามค่อยเงียบลง พอเริ่มลูกที่สี่เริ่มยิ้ม ลูกที่ห้าเริ่มหัวเราะ ลูกที่หก เจ็ด แปด หัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆ หัวหน้าเห็นก็ส่งสัย จึงเอ่ยถามว่า
หัวหน้า : เอ้ย..เอง ข้าให้เอากล้วยดิบยัดก้นมึงไม่เจ็บหรืองัยว่ะ
ลูกน้อง : เจ็บครับหัวหน้า อูยยย..
หัวหน้า : เจ็บแล้วมึงหัวเราะทำไมว่ะ
ลูกน้อง : อ๋อ..ผมกำลังนึกถึงเพื่อนอีกคนครับ ตอนนี้มันกำลังเอา ทุเรียนมาฝากหัวหน้า....
หัวหน้า : (!!..!!)

[B-eye view]

ณ ร้านขายสามี (อยากให้มีบนโลกนี้จริงๆ)
>
> มีร้านขายสามีแห่งหนึ่งเพิ่งเปิดตัวที่...
> นิวยอร์กซิตี้แอนเดอร์เจ็คสันเพลโตลรี่ชอป
> ที่ซึ่งผู้หญิงสามารถเข้าไปเลือกซื้อสามีได้
> ที่ทางเข้ามีคำอธิบายว่าห้างนี้ทำงานยังไง
>
> แต่!!คุณจะมาที่ร้านแห่งนี้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
> ร้านนี้มี 6 ชั้นและคุณค่าของสินค้าจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
> ตามชั้นที่คุณขึ้นไปคุณสามารถจะเลือกซื้อสินค้าใดก็ได้ในแต่ละชั้น
> หรือจะเลือกขึ้นไปยังชั้นถัดไป แต่คุณไม่สามารถลงมาได้อีก
> นอกจากจะออกจากร้านไปเลย!
>
> ผู้หญิงคนหนึ่งจึงไปที่ร้านนี้เพื่อหาสามี
>
> ที่ชั้นแรกมีป้ายเขียนว่า ชั้น1 : ชายเหล่านี้มีงานทำ
>
> ที่ชั้นสอง มีป้ายเขียนว่า ชั้น 2 : ชายเหล่านี้มีงานทำและรักเด็ก
>
> ที่ชั้นสาม มีป้ายเขียนว่า ชั้น 3 : ชายเหล่านี้มีงานทำ รักเด็ก และหน้าตาดีสุดๆ
> หญิงคนนั้นคิด 'ว้าว' แต่ก็ยังขึ้นไปยังชั้นต่อไป
>
> ที่ชั้นสี่ มีป้ายเขียนว่า ชั้น 4 : ชายเหล่านี้มีงานทำ รักเด็ก หน้าตาดีสุดๆ และช่วยทำงานบ้าน
> 'โอ้ พระเจ้าช่วย' หญิงคนนั้นอุทาน 'ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว' แต่เธอก็ยังไปยังชั้นห้า
>
> ที่ชั้นห้า มีป้ายเขียนว่า ชั้น 5 : ชายเหล่านี้มีงานทำ รักเด็ก หน้าตาดีสุดๆ ช่วยทำงานบ้าน และโรแมนติกมาก
>
> แต่เธอก็ยังขึ้นไปชั้นหกที่ชั้นนี้ไม่มีผู้ชายเลย
>
> ...ชั้นนี้ถูกสร้างแยกออกมาเพื่อพิสูจน์ว่าผู้หญิงไม่มีวันพอใจอะไรง่ายๆ
>
> ขอบคุณที่มาใช้บริการ (ติ๊งต่อง........)

>
> เพื่อไม่ให้เกิดความครหาว่าลำเอียงเจ้าของร้านจึงเปิดร้านใหม่อีกร้านนึง
> เป็นร้านขายภรรยา ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
>
> ชั้นแรก มีภรรยาทีชอบมีเซ็กส์
>
> ชั้นสอง มีภรรยาที่ชอบมีเซ็กส์ และมีเงิน
>
> ที่ชั้นสามจนถึงชั้นหก ไม่เคยมีใครขึ้นมาถึงเลย................
>
> เพราะแค่ชั้นแรกมันก็ อยู่กันเกือบหมดแล้ว ............

[ลูกไพร]

ด้วยคนครับ

[ลูกไพร]

 

[ลูกไพร]

 

[B-eye view]

ไอ้หนุ่มกรรมกร 3 คน ทำงานอยู่บนนั่งร้านของอาคารชั้นที่ 20 พอถึงตอนพักเที่ยงพวกเขาก็นั่งล้อมวงกันกินอาหารเที่ยง
“คะน้าหมูกรอบอีกแล้ว” ไอ้หนุ่มคนแรกบ่นหลังจากเห็นอาหารในถุง “กินทุกวันจนเบื่อแล้วเว้ย ถ้าข้าต้องกินอีกครั้ง โดดตึกตายดีกว่า”
ไอ้หนุ่มคนที่สองเปิดถุงข้าวเห็นข้าวผัดปู “ของข้าเป็นข้าวผัดปู นี่ 11 ครั้งติดกันแล้ว ถ้าครบโหลเมื่อไหร่ข้าจะโดดตึกประท้วงเมียเหมือนกันโว้ย”
ไอ้หนุ่มคนที่สามเปิดของตัวเองดูแล้วพูดบ้าง “ของข้าก็หมูผัดขิง เจออีกทีตายดีกว่า”
วันต่อมาทั้งสามคนก็มาล้อมวงกินข้าวเที่ยงกันอีก
ไอ้หนุ่มคนแรกเปิดถุงเจอคะน้าหมูกรอบ ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาโดดตึกลงไปตายทันที คนที่สองเจอข้าวผัดปูก็เลยกระโดดลงไปเหมือนกัน คนที่สามก็เจอหมูผัดขิง เลยโดดตามลงไปด้วย
ที่งานศพ เมียของไอ้หนุ่มคนแรกร้องห่มร้องไห้
“โธ่ ถ้าชั้นรู้ว่าเขาเบื่อคะน้าหมูกรอบขนาดนี้ ชั้นคงไม่ทำให้เขาไปกินหรอก ฮือ ฮือ”
เมียของไอ้หนุ่มคนที่สองได้ยินอย่างนั้นก็พูดออกมาบ้าง
“ชั้นก็รู้อยู่ว่าเขาเบื่อข้าวผัดปู แต่ไม่รู้ว่าเขาจะทำอย่างนี้ ถ้ารู้ ชั้นคงทำข้าวผัดกุ้งให้เขากินแล้ว”
ทีนี้ทุกคนในงานก็เลยมองหาเมียของไอ้หนุ่มคนที่สาม ดูว่าเธอจะพูดยังไงบ้าง
“อย่ามามองชั้นยังงี้นะยะ” เมียไอ้หนุ่มคนที่สามตวาดเสียงเขียว “มันกินอะไรชั้นยังไม่รู้เลย มันทำข้าวเที่ยงของมันเอง”

[B-eye view]

เฒ่าเฟรดป่วยหนักอยู่ในโรงพยาบาล ครอบครัวเห็นว่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน จึงตามบาดหลวงมาเทศน์ให้สงบจิตใจ
เมื่อบาดหลวงมาถึงอาการของเฒ่าเฟรดก็ทรุดลงทันที เขาทำท่าเหมือนจะเขียนอะไรซักอย่าง บาดหลวงจึงหยิบกระดาษและปากกาส่งให้อย่างกรุณา
เฒ่าเฟรดใช้ความพยายามเฮือกสุดท้ายเขียนข้อความขยุกขยิกลงบนกระดาษ แล้วก็สิ้นใจพอดี
บาดหลวงคิดว่าเขาควรจะอ่านข้อความในกระดาษในภายหลัง เขาจึงเก็บมันไว้ในกระเป๋าเสื้อนอก
ที่งานศพ เมื่อบาทหลวงกล่าวคำไว้อาลัยเสร็จ เขาก็นึกถึงกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาได้ โชคดีที่เขาใส่เสื้อนอกตัวที่เขาสวมในวันที่เฒ่าเฟรดตาย เขาจึงหยิบมันออกมาแล้วพูด
“พวกคุณรู้ไหมว่า เฟรดของเราได้ส่งโน๊ตแผ่นหนึ่งให้ผมก่อนที่เขาจะสิ้นใจ ผมยังไม่ได้อ่านมันเลย แต่ผมรู้จักเฟรดดี ผมแน่ใจว่าสิ่งที่เขาทิ้งไว้จะเป็นแรงบันดาลใจให้กับพวกเราทั้งหมด ณ ที่นี้”
แล้วบาดหลวงจึงคลี่กระดาษออกอ่าน มันถูกเขียนด้วยลายมือหวัดจนแทบอ่านไม่ได้ ข้อความในนั้นคือ
“อย่ายืนทับท่ออ็อกซิเจน”

[B-eye view]

ไอ้หนุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไปในร้านขายยาเพื่อซื้อถุงยางอนามัย
เจ้าของร้านถามว่าจะเอาแพ็คขนาดไหนมีแบบ 3 ชิ้น 6 ชิ้น และ 12 ชิ้น
“อะฮ่า” ไอ้หนุ่มคุย “ผมคบสาวคนนี้มาพักนึงแล้ว ท่าทางเธอจะร้อนแรงมาก ผมมาซื้อก็เพราะว่าคืนนี้ผมมีนัดกินข้าวกับพ่อแม่เธอ แล้วจะออกไปเที่ยวต่อข้างนอก ผมมีโอกาสดีแน่ ถ้าเธอเจอทีเด็ดผม เธอต้องติดใจจนหยุดไม่ได้แน่ ผมว่าผมเอาแบบ 12 ชิ้นดีกว่า”
หลังจากจ่ายเงิน ไอ้หนุ่มก็เดินออกจากร้านไปอย่างกระหยิ่ม
ในเย็นวันนั้น ขณะที่ไอ้หนุ่มนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารพร้อมกับแฟนสาวและพ่อแม่ของเธอ เขาขออนุญาตสวดขอบคุณพระเจ้า ซึ่งก็ได้รับอนุญาตโดยดี
หลังจากสวดภาวนาอยู่หลายนาที แฟนสาวก็กระซิบถาม
“คุณไม่เคยบอกชั้นเลยนะว่าคุณเคร่งศาสนาขนาดนี้”
ไอ้หนุ่มกระซิบตอบเสียงสั่น
“คุณก็ไม่เคยบอกผมเหมือนกันว่าพ่อของคุณเป็นเจ้าของร้านขายยา”

[B-eye view]

แหม่มสาวนางหนึ่งเดินทางมาอาบแดดที่ภูเก็ต
ด้วยความที่ว่ามีนักท่องเที่ยวอยู่ที่ชายหาดมาก เธอจึงตัดสินใจที่จะอาบแดดอยู่ที่ดาดฟ้าของโรงแรม
ในวันแรก เธอใส่ชุดว่ายน้ำอาบแดด โดยไม่มีใครมารบกวนตลอดทั้งวัน
พอถึงวันที่สอง เธอชักย่ามใจ เลยตัดสินใจนอนเปลือยทั้งร่างอาบแดด
หลังจากที่เธอนอนลงได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดมา ด้วยความที่นอนคว่ำอยู่เธอจึงคว้าผ้าเช็ดตัวมาคลุมหลังไว้
"ขอประทานโทษครับ คุณผู้หญิง" ผู้จัดการโรงแรมเอ่ยด้วยความเกรงใจ
"โรงแรมของเราไม่รังเกียจที่คุณจะอาบแดดบนดาดฟ้า แต่เราจะยินดีมากถ้าคุณใส่ชุดว่ายน้ำเหมือนเมื่อวานนี้"
"ชั้นไม่เห็นว่ามันจะต่างกันตรงไหน" แหม่มสาวแย้ง "ยังไงก็ไม่มีใครขึ้นมาดูชั้นบนนี้"
"เอ่อ... มันก็ไม่เชิงนะครับ" ผู้จัดการตอบ
"คือว่า คุณนอนอยู่บนช่องแสงของห้องอาหารน่ะครับ"

[B-eye view]

คู่แต่งงานสูงอายุคู่หนึ่งนัดกันไปตรวจสุขภาพประจำปี
หลังจากตรวจฝ่ายสามี คุณหมอก็เอ่ยขึ้นว่า
"เท่าที่ดู สุขภาพคุณอยู่ในเกณฑ์ดีนะ คุณมีปัญหาอะไรอื่นหรือเปล่า"
"จะว่าไปแล้ว ก็มีนะครับ" ชายแก่ตอบ
"หลังจากผมมีเซ็กซ์กับภรรยาในครั้งแรก ผมจะรู้สึกร้อนมาก แต่พอถึงครั้งที่สอง ผมกลับรู้สึกหนาวทุกครั้ง"
"น่าสนใจมาก" คุณหมอตอบ "ให้ผมหาสาเหตุดูก่อน แล้วจะแจ้งให้คุณทราบทีหลัง"
หลังจากนั้นหมอก็ตรวจฝ่ายภรรยา
"ทุกอย่างดูเรียบร้อยดีครับ" คุณหมอบอกกับหญิงชราหลังตรวจเสร็จ
"ว่าแต่ว่า คุณมีปัญหาอะไรจะปรึกษาผมหรือเปล่า"
"ไม่มีค่ะ" เธอตอบ
"แต่สามีคุณบอกผมว่าเขามีอาการผิดปกติ เขาบอกผมว่าเขาจะร้อนมากทุกครั้งหลังจากมีเซ็กซ์ครั้งแรก แต่กลับหนาวสั่นหลังมีเซ็กซ์ครั้งที่สอง คุณเคยทราบมาก่อนหรือเปล่า"
"อู๊ยยย คุณหมออย่าไปฟังเขามากเลยค่ะ นั่นน่ะมันเป็นเพราะว่าครั้งแรกมักจะช่วงเดือนเมษา ส่วนครั้งที่สองก็ราวๆธันวา เกือบทุกปีแหละค่ะ"

[B-eye view]

ไอ้หนุ่มคนหนึ่งกำลังจะตกลงปลงใจแต่งงานกับ Wendy แฟนสาว เขาจึงตัดสินใจสักชื่อของเธอไว้บนไอ้จู๋ของเขา
ด้วยความที่ว่าเขาสักมันในตอนที่ไอ้จู๋ของเขาตื่นตัวเต็มที่ ฉะนั้นในยามปกติจึงเห็นแค่ "Wy"
หลังจากพิธีวิวาห์อันชื่นมื่นและสุดเซอร์ไพรส์ ทั้งสองเดินทางไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ที่จาไมกา ในวันหนึ่งขณะที่ไอ้หนุ่มอยู่ในห้องเซาน่า เขาสังเกตเห็นว่าหนุ่มพื้นเมืองที่นั่งข้างๆเขาก็มีตัวอักษร "Wy" อยู่ที่ไอ้จู๋เหมือนกัน
ด้วยความประหลาดใจในความบังเอิญเขาจึงถามหนุ่มพื้นเมืองว่า
"เฮ้ แฟนนายก็ชื่อ Wendy เหมือนกันหรือนี่"
ไอ้หนุ่มจาไมกันงงอยู่สักพัก ก่อนตอบอย่างนึกขึ้นได้ว่า
"อ๋อ... ไอ้นี่หรือครับ มันเขียนว่า 'Welcome to Jamaica. Have a Nice Day.' ต่างหาก"

[B-eye view]

ชายคนหนึ่งมีสัมพันธ์สวาทกับเลขาของเขาทั้งๆที่เขามีภรรยาแล้ว
วันหนึ่งเขาไปร่วมเสพสุขกับเลขาที่บ้านเธอตลอดบ่าย ด้วยความอ่อนเพลียเขาหลับไปจนถึง 2 ทุ่ม
ในขณะที่เขาใส่เสื้อผ้าอยู่นั้น เขาก็ขอให้เลขาเอารองเท้าของเขาไปคลุกดินที่สนามหญ้าหน้าบ้าน
ถึงแม้จะประหลาดใจแต่เธอก็ทำ แล้วเอารองเท้ากลับมาให้เขาใส่ หลังจากนั้นเขาจึงขับรถกลับบ้าน
"คุณหายไปไหนมา" ภรรยาถามเมื่อเขากลับไปถึงบ้าน
"ที่รัก ผมไม่อยากโกหกคุณ" เขาตอบ "ผมมีอะไรกับเลขาของผม แล้วเราก็ร่วมรักกันตลอดบ่าย จนผมเหนื่อยและหลับไป"
ภรรยามองลงไปที่รองเท้าของเขาแล้วว่า
"โกหก ชั้นรู้นะว่าคุณแอบไปตีกอล์ฟมา"

[B-eye view]

ชายหนุ่มสี่คนกับหญิงสาวอีกหนึ่งคน ประสบเหตุเครื่องบินตกลงในเกาะแห่งหนึ่ง
หลังจากติดเกาะมาได้สักพัก ความต้องการทางธรรมชาติก็เรียกร้องจนทนไม่ได้
พวกเขาจึงตกลงกันว่า ให้ผู้ชายแต่ละคนได้อยู่กับหญิงสาวคนนั้นคนละสัปดาห์สลับกันไป
ข้อตกลงนี้ใช้งานได้ดีอยู่หลายปี ชายหนุ่มแต่ละคนมีความสุข และสาวแรงสูงนั่นก็ด้วย
จนกระทั่งหญิงสาวล้มป่วย และตายไป
เดือนแรกนั้นเลวร้ายมาก
เดือนที่สองกลับเลวร้ายขึ้นอีก
เดือนที่สามเรียกว่าทุกคนสุดจะทนแล้ว
จนถึงเดือนที่สี่พวกเขาสี่คนจึงตกลงใจฝังเธอซะที

[Earthworm]

 ไอ้ตูบลมกรด

               ไอ้ตูบบางพลี หมาพันทางที่เจ้าของโม้ไว้ว่าเป็นหมาที่วิ่งเร็วที่สุดในโลก มักจะท้าเดิมพัน  วิ่งแข่งกับมอเตอร์ไซด์และรถยนต์เครื่องแรงทั้งหลาย ซึ่งไอ้ตูบก็ไม่เคยทำให้นายมันผิดหวัง คว้าเดิมพันกลับมาถลุงได้ทุกครั้ง จนเป็นที่โด่งดังไปถึงหูของ"ขันเงินเก๊" ไฮโซหนุ่มลูกอัครอภิมหาเศรษฐี ซึ่งเพิ่งจะได้รับของขวัญเป็น
 ลัมโบกินี แต่งพิเศษแรงเท่าที่โรงงานจะหาม้าจากทั่วอิตาลีมายัดเข้าไปในฝากระโปรงได้ การเดิมพันครั้งประวัติศาสตร์จึงเกิดขึ้น
                  ขันเงินเก๊....   ถ้าหมาของพี่สามารถวิ่งแข่งชนะรถผมได้ ผมยกรถคันนี้ พร้อมเงินสดอีกสิบล้านไว้ให้เติมน้ำมันเลยเอ้า
                  นายไอ้ตูบ......   ยินดีรับคำท้าครับ แล้วถ้าไอ้ตูบแพ้ล่ะครับ
                  ขันเงินเก๊....   ผมไม่เอาอะไรมากหรอกครับ แค่ให้มันกลับมาทำอะไรอย่างหมาเช่น มาเลียก้นผมแค่นั้นก็พอครับ
                  ไอ้ตูบได้ยินดังนั้นก็กระหยิ่มในใจ วันนี้ตูจะเอาเงินให้นายใช้สัก สิบล้านละวะ

              และแล้ววันชิงชัยก็มาถึง    บนถนน บางนา-ตราด ซึ่งสองข้างทางเต็มไปด้วยกองเชียร์ของทั้งสองฝ่าย ระยะทางการแข่งขัน จากศรีนครินทร์ ถึงบางปะกง ใครถึงก่อนเป็นฝ่ายชนะ

                   แล้วสัญญาณการแข่งขันก็เริ่มขึ้น ขันเงินเก๊ กระทืบคันเร่งออกตัว ลัมโบกินี คันละหลายสิบล้าน ทะยานออกไปยังกับจรวดทิ้งรอยดำที่ถนนยาวเหยียด ฝ่ายไอ้ตูบก็ไม่รอช้าหาได้ประมาทคู่แข่งจากแดนมักกะโรนีไม่ ใส่เกียร์หมาออกตัวไปเกือบจะพร้อมกัน พานทอ..เอ๊ย ขันเงินเก๊ หันมามองด้านข้าง เฮ้ยไอ้ตูบทำไมมันมาแรงได้ขนาดนี้วะ ว่าแล้วก็เปลี่ยนเกียร์กระทืบคันเร่งหมายจะนำให้ห่างแบบไม่ต้องมาตัดสินกันที่ภาพถ่าย แต่ไอ้ตูบก็ไม่ได้ปล่อยให้ เจ้ารถสปอร์ตราคาแพงยับได้แซงหน้าไปได้โดยง่าย ปล่อยพลังเพดดิกรีที่โด๊ปมาตอนเช้า เร่งสปีดคู่คี่สูสี ชนิดที่ว่ามองกันไม่ออกว่าใครนำใครตาม การแข่งขันเข้มข้นขึ้นชนิดที่ว่าชิงไหวชิงพริบ กันจน ผ่านสนามบินสุวรรณภูมิก็แล้ว บางบ่อ บางเสาธง ก็แล้วยังไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด และแล้วเหตุการณ์ ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น รถเทรลเลอร์ขนาดใหญ่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหน เลี้ยวเข้ามาในช่องทางแข่งขัน ปิดหมดทุกเลน ชนิดที่ว่าไม่เหลือแม้แต่ช่องให้หมาลอดได้ ขันเงินเก๊กระทืบเบรคอย่างแรงส่งเสียงเอี๊ยด.........................................................ดังสนั่น ระบบความปลอดภัยทุกชนิดที่มีทำงานกันอุตลุดไปหมด ขณะที่ไอ้ตูบก็ไม่รั้งรอเช่นกัน เหยียดขาหน้า ลดก้นจิกขาหลังเกาะยึดพื้นถนนกันอย่างสุดชีวิต ทั้งรถทั้งหมา ไถลกันเป็นทางยาวเสียงดังลั่น จนกระทั่งมาหยุดอยู่ท้ายรถเทรลเลอร์ตัวการชนิดที่ว่าแทบจะติด

                        ขันเงินเก๊เปิดประตูรถลงมา ยังไม่หายตื่นตระหนก สำรวจโดยรอบรถว่ามีอะไรเสียหายหรือไม่   สักพักทั้งไทยมุงและเจ้าของไอ้ตูบก็มาถึงที่เกิดเหตุ เป็นอย่างไรมั่งครับ คุณขันเงินเก๊ ปลอดภัยหรือเปล่า แล้วไอ้ตูบละครับ อยู่ที่ไหน ตกใจวิ่งหายไปไหนละครับ เจ้านายไอ้ตูบถามถึงหมารักอย่างห่วงใย

                        ขันเงินเก๊พูดพร้อมกับโยนอะไรสักอย่างนึงให้เจ้านายไอ้ตูบ มันก็ปลอดภัยทั้งคู่ละครับ เราต่างคนต่างก็เบรค กันจนสุดความสามารถ แต่ด้วยความเร็วที่สูงมาก รถเบรคจนยางสึกหายไปหมด แล้วไอ้ตูบละครับ มันก็เบรคของมันจนเหลือแต่   " หู "      ที่อยู่ในมือพี่ละครับ  ผมยอมรับแล้วครับว่าหมาของพี่นะเร็วจริงๆครับ
                 

[นายขม รักในหลวง]

โมด :    ฮัลโหล …
ชาติ :    กูชาตินะ … ไอ้โมด กูจะเข้ากรุงเทพ มีธุระนิดหน่อย …
โมด :    เฮ้ย … จริงดิ มึงจะมาเมื่อไหร่วะ
ชาติ :    วันศุกร์ มึงว่างมั้ยเนี่ย
โมด :    เฮ้ย … มึงมา กูไม่ว่าง ก็ชาเย็น เต็มที
ชาติ :    แหม ชาเย็น ไอ้สลัด
โมด :    สยามแล้วกัน มึงยังจำทางในกรุงเทพได้นะ
ชาติ :    ดูถูก ไอ้เวร สามสี่ปีเอง แม่_จะเปลี่ยนอะไรนักหนา
โมด :    เออ เออ สยาม นะโว้ย 5 โมงครึ่ง
ชาติ :    เออ … แล้วเจอกัน แค่นี่ล่ะ
โมด :    แค่นี้นะ … บาย
.
.
.
(สยามฯ - วันศุกร์ - 5 โมงสิบห้า)
โมด :    ฮัลโล มึงอยู่ไหนแล้ว
ชาติ :    ยืนรอมึงอยู่ หน้าตึกใหญ่ๆ
โมด :    ไอ้เวร หน้าร้านอะไร เดี๋ยวกูไปหามึงเอง
ชาติ :    เออ … อุบลภัณฑ์
โมด :    (งง) … มีด้วยเหรอวะ ร้านนี้ สยามนะโว้ย
ชาติ :    เออ … ป้ายเหลืองๆ คนเต็มเลย
โมด :    นึกไม่ออกจริงๆ ว่ะ … อุบลภัณฑ์ เนี่ยนะ
ชาติ :    …
โมด :    มึงเห็น แมคฯ แถวนั้นมั้ย
ชาติ :    เห็น … กูเดินไปหามึงตรงนั้นแล้วกัน หน้าร้านนะโว้ย
โมด :    เออ เออ
.
.
.
(หน้าร้านแมคฯ)
โมด :    เฮ้ย … มีด้วยเหรอวะ อุบลภัณฑ์ … กูว่ากูเชี่ยวนะ แถวนี้
ชาติ :    (ชี้ให้ดู) โน่น โน่น … แหกตาดู ป้ายเหลืองๆ โน่น
โมด :    …
ชาติ :    อึ้งสิมึง แหมๆ … เชี่ยวมาก ไอ้สลัด
โมด :    ไอ้ชาติ …. เอ้ย … โอปองแปง โว้ย โอปองแปง (au bon pain)
ชาติ :    มึงอ่านไงวะ โอปองแปง … แม่_ อุบลภัณฑ์ ชัดๆ
โมด :    …

โมด :    ฮัลโหล …
ชาติ :    กูชาตินะ … ไอ้โมด กูจะเข้ากรุงเทพ มีธุระนิดหน่อย …
โมด :    เฮ้ย … จริงดิ มึงจะมาเมื่อไหร่วะ
ชาติ :    วันศุกร์ มึงว่างมั้ยเนี่ย
โมด :    เฮ้ย … มึงมา กูไม่ว่าง ก็ชาเย็น เต็มที
ชาติ :    แหม ชาเย็น ไอ้สลัด
โมด :    สยามแล้วกัน มึงยังจำทางในกรุงเทพได้นะ
ชาติ :    ดูถูก ไอ้เวร สามสี่ปีเอง แม่_จะเปลี่ยนอะไรนักหนา
โมด :    เออ เออ สยาม นะโว้ย 5 โมงครึ่ง
ชาติ :    เออ … แล้วเจอกัน แค่นี่ล่ะ
โมด :    แค่นี้นะ … บาย
.
.
.
(สยามฯ - วันศุกร์ - 5 โมงสิบห้า)
โมด :    ฮัลโล มึงอยู่ไหนแล้ว
ชาติ :    ยืนรอมึงอยู่ หน้าตึกใหญ่ๆ
โมด :    ไอ้เวร หน้าร้านอะไร เดี๋ยวกูไปหามึงเอง
ชาติ :    เออ … อุบลภัณฑ์
โมด :    (งง) … มีด้วยเหรอวะ ร้านนี้ สยามนะโว้ย
ชาติ :    เออ … ป้ายเหลืองๆ คนเต็มเลย
โมด :    นึกไม่ออกจริงๆ ว่ะ … อุบลภัณฑ์ เนี่ยนะ
ชาติ :    …
โมด :    มึงเห็น แมคฯ แถวนั้นมั้ย
ชาติ :    เห็น … กูเดินไปหามึงตรงนั้นแล้วกัน หน้าร้านนะโว้ย
โมด :    เออ เออ
.
.
.
(หน้าร้านแมคฯ)
โมด :    เฮ้ย … มีด้วยเหรอวะ อุบลภัณฑ์ … กูว่ากูเชี่ยวนะ แถวนี้
ชาติ :    (ชี้ให้ดู) โน่น โน่น … แหกตาดู ป้ายเหลืองๆ โน่น
โมด :    …
ชาติ :    อึ้งสิมึง แหมๆ … เชี่ยวมาก ไอ้สลัด
โมด :    ไอ้ชาติ …. เอ้ย … โอปองแปง โว้ย โอปองแปง (au bon pain)
ชาติ :    มึงอ่านไงวะ โอปองแปง … แม่_ อุบลภัณฑ์ ชัดๆ
โมด :    …


Credit to forwarded mail