ขันวันละขำ ๑๓๒

[Windmill]

เข้ามาฮา และ +1 ครับ
 

[Windmill]

อ่านมานาน พอดีอ่านเจอครับจากเวป www.munkonggadget.com ครับ
ถ้าอ่านแล้วก็ขออภัย
ขออนุญาตสำเนามา ภาษาอาจจะดูวัยรุ่นกึ่งหยาบหน่อยนะครับ


อ๋ำหด กับ กบวิเศษ

ชายคนหนึ่งมีจู๋ยาว 25 นิ้ว เข้าเดินทางเข้าไปในป่า
เพื่อที่จะขอให้แม่มด
เสกให้มันหดสั้นลง
เพราะเขาไม่สามารถหาผู้หญิงคนไหนที่ชอบมันได้เล ย

แม่มดแนะนำให้เขาเข้าไปในป่า เพื่อหา กบ
ถ้าเขาขอกบแต่งงาน และกบปฏิเสธครั้งหนึ่งล่ะก็ จู๋เขาจะหดลง 5 นิ้ว

เขาได้เข้าไปในป่า ไม่นานนักก็เจอ กบ ตัวหนึ่ง
ชาย : กบเอ๋ย...เจ้าแต่งงานกับเราได้หรือไม่?
กบ : ไม่!
ทันใดที่กบปฏิเสธ จู๋เขาก็หดลงไปทันที 5 นิ้ว

หลังจากที่กลับไปในเมือง สาวๆก็ยังรับไม่ได้กับ 20 นิ้วของเขาอีก
เข้าจึงเข้าไปในป่าใหม่ และก็หากบได้ภายในไม่นานนัก

ชาย : กบเอ๋ย...เจ้าแต่งงานกับเราได้หรือไม่?
กบ : ไม่!
ทันใดที่กบปฏิเสธ จู๋เขาก็หดลงไปทันที 5 นิ้ว

หลังจากที่กลับไปในเมือง สาวๆก็ยังรับไม่ได้กับ 15 นิ้วของเขาอีก
ถ้าเหลือสัก 10 นิ้ว น่าจะดีที่สุด ที่จะติดใจสาวๆ
เขาจึงกะเข้าไปในป่าอีกครั้งเพื่อหากบใหม่
เพื่อขอให้มันหดลงอีกครั้ง



ชาย : กบเอ๋ย...เจ้าแต่งงานกับเราได้หรือไม่?
กบ : เอ๊ะ...ไอห่านี่ กูบอกกี่ทีแล้วว่า ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ 

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..ฮ่าฮ่า..

[Major]

ขันวันละขำ ๙๗

ความสุขของคนไทย

คุณT คุณM และคุณS มีโอกาสได้กำลังเดินทางกลับจากการประชุมแบบทวิราคี จากทางเหนือ

เพื่อเดินทางไปกรุงเทพด้วยเครื่องบินส่วนตัวลำเดียวกัน

คุณT นั่งอยู่ริมหน้าต่าง มองลงไปเบื้องล่างแล้วจังกล่าวขึ้นว่า
 
คุณT : รู้ไหมว่าตอนนี้ผมคิดจะทำอะไร ผมอยากจะโยนแบ๊งค์ ๑,๐๐๐ ลงไป สัก ๑๐๐ ใบเพื่อจะทำให้คนข้างล่างสัก ๑๐๐ คนมีความสุข
 
คุณM ได้ยินดันนั้นก็ไม่ยอมแพ้ มองลงไปข้างล่างแล้วกล่าวขึ้นมาบ้างว่า
 
คุณM : แหม ถ้าเป็นผมนะ ผมจะโยนแบ๊งค์ ๕๐๐ ลงไปแทน เพราะมันทำให้คนข้างล่างมีความสุขได้ถึง ๒๐๐ คน เชียวนะ

คุณS ได้ยินก็เอาอย่างบ้าง

คุณS : แต่ผมว่านะ ถ้าเป็นผม ผมจะโยนแบ็งค์ ๒๐ บาทลงไปมากกว่า เพราะจะทำให้คนไทยถึง ๕,๐๐๐ คนมีความสุขได้เชียวนา
 
นักบินได้ฟังอยู่นาน เริ่มหัวเสีย กับความคิดของคนทั้งสาม จึงกล่าวขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า

นักบิน : ถ้าเป็นกระผม จะโยนท่านทั้งสามลงไปข้างล่าง มันคงทำให้คนไทย ๗๐ - ๘๐ ล้านคนมีความสุขขึ้นทันตาเห็นเลยเลยล่ะ ขอรับ

นักการเมือง : 

ด้วยความเคารพครับ

[Major]

หลังจากเข้ามาไม่ได้ไปหลายวัน หงุดหงิดไปตาม ๆ กัน

ขออนุญาตนำเรื่องเล่าในวง สุรา มาบรรณาการแด่ท่านผู้อ่าน ได้แบ่งปันเสียงหัวเราะกันนะครับ

จำเขามาอีกที เริ่มเลยแล้วกันนะครับ

ขันวันละขำ ๙๘

ผมสบายดี

ไอ้หนุ่มนายหนึ่งประสบอุบัติเหตุรถยนต์  และคิดว่าเจ้าของรถคู่กรณี

ควรจะรับผิดชอบกับอาการบาดเจ็บของเขา แต่เจ้าของรถคู่กรณีไม่ยอมจ่าย  เรื่องจึงต้องมาจบลงที่ศาล

“ในที่เกิดเหตุคุณได้พูดหรือเปล่าว่า ผมสบายดี”   ทนายความของบริษัทคู่กรณีถามไอ้หนุ่มชาวไร่ต่อหน้าผู้พิพากษา

“คือว่าแบบนี้ครับ” ไอ้หนุ่มตอบ   “ตอนนั้นผมเพิ่งจะยกเจ้าลาตัวโปรดของผมขึ้นไปบน...”

“เดี๋ยว ๆ” ทนายขัดจังหวะ   “ผมไม่ได้ต้องการรายละเอียด ขอให้คุณตอบมาก็พอว่าในที่เกิดเหตุ

คุณได้พูดหรือเปล่าว่า ผมสบายดี”

“ผมเพิ่งจะยกเจ้าลาตัวโปรดขึ้นไปบนรถของกระผมแล้วขับออกมาที่ถนน...” ไอ้หนุ่มพยายามเล่าต่อ

“ข้าแต่ท่านผู้พิพากษา” ทนายความประท้วงอีกครั้ง “ผมพยายามที่จะแสดงข้อเท็จจริงว่า

ในที่เกิดเหตุชายผู้นี้ได้บอกกับเจ้าหน้าที่ตำรวจจราจร ว่าเขาสบายดี แต่ในหลายสัปดาห์ต่อมา

เขากลับพยายามฟ้องร้องเรียกค่าเสียหาย  จากลูกความของกระผม

กระผมเชื่อว่าเขาพยายามฉวยโอกาส ขอความกรุณาท่านบอกให้เขาตอบคำถามของกระผม อย่างตรงไปตรงมาด้วยขอรับ”

“ฉันอยากจะฟังเขาเล่าต่ออีกสักหน่อย” ผู้พิพากษาไม่รับคำประท้วง

ไอ้หน่มชาวนาจึงเล่าต่อ 

“ก็อย่างที่ผมบอกแหละครับผมเพิ่งจะขนเจ้าลาตัวโปรดขึ้นไปบนรถ แล้วขับออกมาบนถนน แล้วก็เจอไอ้เจ้ารถคู่กรณีของกระผม

วิ่งฝ่าไฟแดงมาชนรถของผมที่ด้านข้างรถจนตัวผมกระเด็นไปทาง ไอ้เจ้าลาตัวโปรดของกระผมก็กระเด็นไปอีกทาง

ตอนนั้นน่ะผมเจ็บไปหมดทั้งตัว ขยับตัวยังไม่ไหวด้วยซ้ำ แต่ผมก็ยังได้ยินเสียงเจ้าลาตัวโปรดของกระผมร้องด้วยความเจ็บปวด

ผมรู้ว่ามันต้องเจ็บมากแน่มันถึงได้ร้องอย่างนั้น”  “หลังจากนั้นไม่นานตำรวจจราจรก็มาถึง เขาคงได้ยินมันร้อง เลยเดินไปดูมัน

ดูอยู่ได้สักพักเขาก็ควักปืนออกมาแล้วยิงเข้ากลางแสกหน้ามัน”  “แล้วเขาก็เดินมาที่ผม บอกผมว่า ลาของนายมันเจ็บมาก

ฉันเลยต้องยิงมันให้พ้นทรมาน ตอนนั้นในมือของคุณตำรวจยังถือปืนอยู่เลย” 

“แล้วเขาก็ถามผมว่า นายล่ะรู้สึกยังไงบ้าง?”

ข้าแต่ศาลที่เคารพ เป็นท่านจะให้กระผมตอบว่าอย่างไรครับ ถ้าไม่ตอบว่า "กระผมสบายดี"

ด้วยความเคารพครับ

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

 

[Major]

ตามติด เข้ามาเพิ่มดีกรีความ ฮา ให้กระทู้ เลยนะครับท่าน พญาจงอาง

ขอบคุณครับ +๑

ด้วยความเคารพ

[birdwhistle...รักในหลวง]

ใครวะ

นานมาแล้ว บนเรือเดินสมุทรลำหนึ่งแล่นจากอังกฤษไปอเมริกา (ไม่ใช่ไททานิกนะ)

ขณะที่ผู้โดยสารกำลังยืนชมทิวทัศน์บนกาบเรือ หลายสิบคน
พลันก็ปรากฏร่างของเด็กผู้หญิงพลัดตกลงในมหาสมุทรแอตแลนติก
ทุกคนตกใจร้องกันเสียงหลงแต่ไม่มีใครกล้ากระโดดลงไปช่วย
ในไม่กี่อึดใจนั้น ร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งก็ลอยละลิ่วลงไปในมหาสมุทร เขารีบว่ายน้ำไปที่เด็กหญิงซึ่งกำลังจะจมน้ำ และพยายามลากเธอเข้ามาใกล้กับเรือ

บรรดากลาสีจึงโยนบันไดเชือกลงไป ทั้งสองจึงขึ้นมาบนเรือได้

ทุกคนดีใจยกเว้น ชายหนุ่ม ซึ่งไม่พูดไม่จาเดินตรงไปที่ห้องพักทันที

ค่ำลง กัปตันจัดงานเลี้ยงเป็นเกียรติให้แก่ชายหนุ่มผู้นั้น เมื่อโฆษกเชิญชายหนุ่มขึ้นมาที่ไมโครโฟน

เขาเดินอย่างเคร่งขรึม เอามือซ้ายจับไมโครโฟน มือขวาถือมีดดาบยาวเกือบฟุต แล้วตะโกนว่า

"เมื่อบ่ายนี้ใครถีบกูตกน้ำวะ"

[Major]

ถือเอาไว้ ซะขนาดนั้น

คงจะบอกหรอกว่า เป็นใคร?

+๑ ด้วยความเคารพครับ

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..hahaha ตกไปหลายหน้าแล้ว ดึงกระทู้หน่อย..

[ทิดเป้า]

 

[Major]

หายไปนาน ตกไปก็หลายหน้า เอากลับมาฮา หนี ... การเมืองครับ

ขันวันละขำ ๙๙

ยังไม่ได้ตั้งราคา
 
เด็กหญิงคนหนึ่งเดินมาเปิดประตูเข้าฟาร์มวัวของพ่อเธอ  เมื่อมีแขกมาเยือน

ผู้ที่มาเยือนคนนั้นเป็นชายวัยกลางคน หน้าตาดูดุ และน่าเกรงขาม แถมยังเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่ยังกับยักษ์อีกด้วย
 
ชายแปลกหน้าบอกเด็กหญิงว่า เขาต้องการพูดกับพ่อของเธอซึ่งเป็นเจ้าของฟาร์มที่นี่
 
"ถ้าคุณอยากให้เราเอาพ่อโค พันธุ์ของเราไปผสมละก็ เรามีพ่อพันธุ์ชั้นดีตัวหนึ่ง

ซึ่งเราคิดราคา ๔๐๐ เหรียญ และเราจะออกประกาศนียบัตรรับรองว่าเป็นโคพันธุ์แท้ด้วย" เด็กน้อยพูด
 
"นี่แม่หนู" ชายแปลกหน้าพูด "ขอให้ฉันพูดกับพ่อของเธอหน่อยได้ไหม"
 
"ถ้า ๔๐๐ เหรียญแพงเกินไป เรามีพ่อโคพันธุ์ปานกลาง อีกตัวหนึ่ง คิดค่าผสมเพียง ๑๘๐ เหรียญ

และทางเราก็จะมีประกาศนียบัตรให้เช่นกัน แต่ไม่รับประกัน"

"ฉันอยากพบพ่อของหนู" น้ำเสียงของชายแปลกหน้า เริ่มห้วนลง คล้ายกับว่าใกล้จะหมดความอดทนเข้าทุกที

"ถ้าคุณคิดว่ายังแพงเกินไป เรามีพ่อโคอีกตัวหนึ่ง ซึ่งคิดค่าผสมเพียง ๑๒๐ เหรียญ

แต่ไม่มีประกาศนียบัตรให้" หนูน้อยช่างจ้อพูดต่ออีก
 
"นี่หนู ที่ฉันมาเนี่ย ไม่ใช่เรื่องพ่อโค" ชายแปลกหน้ากระชากเสียงด้วยความโกรธ

"ฉันจะมาพูดกับพ่อของหนูเกี่ยวกับ พี่ชายของเธอ เขาทำให้ลูกสาวของฉันต้องตั้งท้อง"
 
"งั้นหรือคะ" เด็กหญิงอุทาน "ถ้าแบบนั้นคุณต้องพูดกับคุณพ่อเอง เพราะหนูไม่รู้ว่าคุณพ่อจะคิดเท่าไหร่ สำหรับบริการของพี่ชายหนู
 
เครดิตเพื่อนบ้านครับ

ด้วยความเคารพ

[ทิดเป้า]

โกวิทย์กะพัชรวาท สองนายตำรวจเดินตรวจตราแถวรัชดา ซ.4 ตามนโยบายจัดระเบียบสังคม กำลังจะออกเวรอยู่แล้วเชียว ก็เดินมาเจอสมชายกะอนุพงษ์ยืนอยู่ข้างกำแพงในความมืด แต่ไม่ได้ยืนเฉยๆ อนุพงษ์กำลังเอานิ้วแยงก้นสมชายอยู่
โกวิทย์ : คุณมาทำอนาจารอะไรแถวนี้
อนุพงษ์ : เปล่าอนาจารนะครับ คุณตำรวจ สมชายเมามาก ผมก็แค่จะช่วยให้มันอ๊วกจะได้สร่างเมา
โกวิทย์ : พูดเป็นเล่นน่ะ คุณเอานิ้วล้วงก้นยังงี้ มันจะหายเมาได้ยังไง
อนุพงษ์ : ใจเย็นสิคร๊าบบบ
อนุพงษ์ยิ้มเผล่ แล้วพูดว่า : รอผมเอานิ้วมายัดปากมันก่อนสิคร๊าบบบ ดูซิว่าสมชายมันจะอ๊วกมั๊ย
โกวิทย์ : !!!!!!!!!!!!!!

จาก...
http://www.fordclub.net/module_view.php?mod=webboard&fn=view&cid=43202

[Ramsjai]

ขอบคุณค่ะ แวะมาขำ 

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..ฮ่าฮ่า..