ขันวันละขำ ๑๓๒

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..ดึงกระทู้ อิอิ..

[Major]

ขันวันละขำ ๑๑๓

รองเท้าของ...?


ที่โรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่ง ตอนเลิกเรียน  ครูเอ๋ กำลังช่วยเด็กชายบอย ใส่รองเท้า ครูเอ๋ พยายามดึงรองเท้าด้วยมือข้างหนึ่ง

ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็ช่วยดันเท้าเด็กชายบอย อากาศก็ร้อน รองเท้าก็คับ กว่าจะใส่รองเท้าทั้งสองข้างเสร็จก็ทำให้ครูเอ๋ถึงกับเหงื่อตก

ครูเอ๋ : เอ้า ! เสร็จแล้ว กลับบ้านได้

เด็กชายบอย : คุณครูครับ รองเท้าใส่ผิดข้างครับ

ครูเอ๋มองดูแล้วก็จำเป็นต้องถอดรองเท้าที่ใส่อยู่ทั้งสองข้างออก

ถึงแม้จะเป็นการถอดมันก็ไม่ใช่งานง่ายนัก หลังจากเสียเวลาถอดอยู่พักใหญ่ก็เรียบร้อย

เมื่อจับรองเท้าสลับข้างให้ถูกแล้ว ครูเอ๋ก็เริ่มใส่รองเท้าให้เด็กชายเอ๋ใหม่ตอนนี้ไม่เพียงแต่อากาศจะร้อนแล้ว

ในใจของครูเอ๋ก็ร้อนด้วย นักเรียนทยอยกันกลับบ้านแล้วแต่ครูเอ๋ยังต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการใส่รองเท้าทั้งสองข้างให้เด็กชาย

ในที่สุดการใส่รองเท้าก็แล้วเสร็จพร้อมกับการถอนหายใจเฮือกใหญ่ของครู

เด็กชายบอย : รองเท้าคู่นี้ไม่ใช่ของผมครับ

ครูเอ๋กัดฟันข่มความรู้สึกรีบถอดรองเท้าออกจากเท้าเด็กชายพร้อมกับบ่นไปด้วยเล็กน้อย

ครูเอ๋ : แล้วทำไมไม่รีบบอกก่อนจ๊ะ

เด็กชายเอ๋ : มันเป็นรองเท้าของน้องผมครับ คุณแม่บอกว่ารองเท้าของผมขาดเอาของน้องมาใส่ก็ได้ครับ

ครูเอ๋อยากจะร้องไห้ออกมาดัง ๆ แต่ก็ตั้งสติได้จึงเริ่มต้นใส่รองเท้าให้เด็กชายอีกครั้งหนึ่ง

นักเรียนกลับบ้านหมดแล้ว คุณครูก็ทยอยกันกลับบ้านเช่นเดียวกันครูเอ๋ใช้ความอุตสาหะในการใส่รองเท้าให้เด็กชายจนแล้วเสร็จ

ครูเอ๋ : เฮ้อ ! โล่งอกไปที เอาล่ะกลับบ้านกันได้แล้ว แต่ว่า..เอ๊ะ !แล้วถุงเท้าของหนูอยู่ที่ไหนล่ะ?

เด็กชายเอ๋ : ผมยัดอยู่ในรองเท้าของผมครับคุณครู


ด้วยความเคารพครับ

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..อิอิ ขออภัยสำหรับท่านที่ได้เห็นมาแล้ว..

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

ไคลแม๊กซ์แล้วครับ..นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ทำอะไรขอให้มีสติ อย่าหน้ามืดตามัว อิอิ..

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..มาอีกครั้งสำหรับมิตรรักแฟนเพลงทุกๆท่าน เชิญนาขอรับผม อิอิ..

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..ต่อๆ เดี่ยวจะขาดอรรถรส อิอิ..

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..ไคลแม๊กซ์แล้วครับ..

[engagement_รักในหลวง]

    

+1 ทั้งท่านพญาจงอาง และท่านMajor ครับ

รักษาสุขภาพด้วยนะครับ 

[Major]

ขำวันละขำ ๑๑๔

นับเลขเก่ง

หลังจากทุลักทุเลกับการใส่รองเท้าให้เด็กชายบอยไปเมื่อวันก่อนนี้แล้ว เช้าวันหนึ่ง ครูเอ๋ สอน วิชาคณิตศาสตร์ให้นักเรียนชั้นอนุบาล

ครูเอ๋ : เด็กชายแก้ว หนูอ่าน ก ไก่ ถึง ฮ นกฮูก ยังไม่ค่อยคล่องเลย แล้วหนูนับเลขเป็นไหม?

เด็กชายบอย : นับเป็นครับ คุณพ่อสอนผมทุกวันเลยครับ

ครูเอ๋ : ไหนบอกครูหน่อยซิว่า สี่แล้วอะไร?

เด็กชายบอย : ห้าครับ

ครูเอ๋ : ดีมาก เอ้า ! ที่นี้ หกแล้วอะไร?

เด็กชายบอย : เจ็ดครับ

ครูเอ๋ : อืม์ เก่งนี่ แล้วต่อจากแปดเป็นอะไร?

เด็กชายบอย : ก็เก้ายังไงล่ะครับ

ครูเอ๋ : เก่งมาก เก่งมาก ขออีกทีซิ เอ้า ! ทีนี้ สิบแล้วอะไร?

เด็กชายบอย : แจ็ค แหม่ม คิงส์  เอด ครับ

ครูเอ๋ : ??

ด้วยความเคารพครับ

[~ Sitthipong - รักในหลวง ~]

ตลกดีครับ 

[Ultraman Taro #รักในหลวง#]

หนุ่มกลัดมันนายหนึ่งเดินเข้าไปในซ่องโสเภณี
"เอ้อ... เจ๊" เขาบอกกับแม่เล้า "ผมมีตังอยู่แค่ห้าสิบบาท พอทำอะไรได้บ้าง"
"พอมี" เจ๊ว่า "เดินตรงไปสุดทางเลี้ยวซ้ายแล้วเลี้ยวขวา แล้วเข้าประตูทางขวามือ"
ไอ้หนุ่มทำตาม เมื่อเขาเข้าไปในห้องนั้น เขาเจอแม่เป็ดตัวหนึ่งอยู่ในห้องโล่งๆ เขาทนอัดอั้นตันใจไม่ไหว ก็เลยจัดการเป็ดนั่นซะ แล้วกลับบ้าน

อาทิตย์ถัดมาเขากลับเข้าไปที่เดิมอีก
"เอ้อ... เจ๊" เขามาแนวเดิม "ผมมีตังอยู่ร้อยนึง ทำอะไรได้มั่ง"
"ได้" เจ๊คว้าเงิน "เดินตรงไปสุดทาง เลี้ยวขวาแล้วเลี้ยวซ้าย เข้าประตูทางซ้ายมือ"
เขาทำตามแม่เล้าว่า เมื่อเข้าไปในห้องนั้น เขาพบว่ามีคนอยู่สองสามคนอยู่ในห้องนั้นก่อนแล้ว ทั้งห้องมืดสนิท มีรูอยู่ที่ผนังหลายรู คนที่อยู่ในห้องนั้นล้วนแล้วแต่กำลังมองลอดรูอยู่

เขาตรงไปที่รูหนึ่งแล้วก้มลงดูบ้าง ภาพที่เห็นคือหญิงชายคู่หนึ่งกำลังร่วมรักกันอย่างดุเดือด
"โอ้โฮเฮะ..." เขาอุทาน "นี่มันโชว์สดเลยนี่หว่า อื้อฮือ... คุ้มจริงๆ รู้งี้มานี่นานแล้ว"
"อย่าหวังมากไอ้น้อง"
เสียงดังมาจากชายคนหนึ่งในความมืด
"บางวันก็ห่วย... อาทิตย์ที่แล้วมีไอ้บ้าคนนึงไล่ปล้ำเป็ด... ทุเรศจริงๆ!!!"

[JOKER48111 **รักเมืองไทย_รักในหลวง**]

 

[พญาจงอาง +รักในหลวง+]

..ผิดหน้า บ่ว่ากั้นนะครับ อิอิ..

[Major]

ขันวันละขำ ๑๑๕

ข้อสอบแก้ตัว

นายเก่ง นายเฮง และนายดี สามสหายไปฉลองวันเกิดของเพื่อนที่ต่างจังหวัดในวันสุดสัปดาห์

ซึ่งตามกำหนดแล้วคน ต้องกลับวันอาทิตย์เพื่อสอบวิชา เศรษฐศาสตร์ในเช้าวันจันทร์

แต่ปรากฎว่าคนทั้งหมดติดลมจนบน กู่ไม่กลับถึงเช้าวันจันทร์  จึงได้รีบลนลานกลับ แต่มันสายเกินไป ไม่ทันเวลาสอบ

นายเก่ง : พวกเราจะทำไงดี ? ไปขออาจารย์สอบกันดีกว่าไหม

นายเฮง : แล้วพวกเราจะใช้เหตุผลอะไรบอกอาจารย์ล่ะ?

นายดี : ก็บอกว่ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับรถยนต์ของเราก็แล้วกัน อาจารย์คงเห็นใจแน่ และคงไม่ว่าอะไรหรอกมั๊ง

ว่าแล้วคนทั้งสามก็ไปพบอาจารย์เล่าว่า พวกเขาไปงานที่ต่างจังหวัด

ระหว่างทางขณะเดินทางกลับยางรถเกิดแตกไปหนึ่งเส้น แล้วก็บังเอิญไม่มียางอะไหล่ติดไปด้วย

กว่า จะหาคนมาช่วยได้ก็เช้าวันจัทร์แล้ว จึงเป็นเหตุให้มาสอบไม่ทัน จึงขออาจารย์ให้โอกาสพวกตนสอบแก้ตัว
 
อาจารย์ : (ยิ้มด้วยไมตรี มีเมตตา) ก็ได้ ให้พวกเธอมาสอบพร้อมกันในเช้าวันอังคาร ก็แล้วกัน

ว่าแล้วก็เดินจากไป  เพื่อนทั้งสามดีใจที่มีโอกาสสอบใหม่ คืนนั้นทุกคนนอนหลับด้วยความอ่อนเพลีย

เช้าวันรุ่งขึ้น อาจารย์ให้คนทั้งสามคนแยกห้องสอบคนละห้อง

ส่งข้อสอบให้แล้วให้เริ่มทำข้อสอบได้เลย โดยไม่จำกัดเวลาในการทำ

สาระสำคัญของข้อสอบมีอยู่ด้วยกันสองหน้า

หน้าแรก ๕ คะแนน จงเปรียบเทียบการผันแปรของราคาสินค้าเมื่ออุปสงค์และอุปทานเปลี่ยนไป

คนทั้งสามรีบทำข้อสอบเพราะรู้สึกว่าไม่ยากอะไร ไม่นานก็แล้วเสร็จ

หน้าที่สอง ๙๕ คะแนน อยากทราบว่ายางรถยนต์เส้นไหนที่แตก และคนที่มาช่วยเปลี่ยนยางรถให้ชื่อว่าอะไร ?

เหอ เหอ เหอ


ด้วยความเคารพครับ

[engagement_รักในหลวง]

    

+1 ครับท่าน Major