ลอกเข้ามานะครับ
ลองฟังคำพูดของบิ๊กจิ๋วบ้างนะครับ....
"คราวนี้มาที่ลาวบ้าง คงจำกันได้ที่ร่มเกล้า มันเกิดเอ็กซิเดนท์รบกัน ที่หมู่บ้านอุตรดิตถ์ แล้วก็ร่มเกล้า ชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลก ผมถูกต่อว่ามาก ผมเป็นผบ.ทบ. บังเอิญทหารอากาศไปทิ้งระเบิดผิดที่ ทหารม้าทั้งกองร้อยตายกันเยอะ ความจริงไม่ใช่เรื่องของผม เป็นเรื่องของน้อง ๆ แต่เราก็ต้องรับเพราะเราเป็นผบ.ทบ. เป็นผบ.สูงสุด ผมพยายามทำให้การสงครามจำกัดอยู่ที่นั่น ที่บ้านร่มเกล้า มีผู้คนมากมายว่ากันว่า ไม่ได้เรื่อง กองทัพบกรบไม่เป็น แพ้ลาว ถ้าเป็นเขาจะเอาเครื่องบินไปทิ้งมันเวียงจันทร์ ๓ วันให้จบไปเลย
ผมยังนึกว่า ถ้าวันนั้นมีจริง วันเอาเครื่องบินไปถล่มเวียงจันทร์เกิดขึ้นจริงวันนี้คงไม่มี ผู้หลักผู้ใหญ่ด่าว่าหาว่าเราเป็นคอมมิวนิสต์ และส่วนมากก็มาลงกันที่ผมนี่แหละ เพราะผมเป็นคนอย่างนี้
ในที่สุดพล.อ.สีสะหวาด แก้วบุนพัน เอาเครื่องบินลำเล็กของลาวมา ๕ - ๖ คน มาขอเจรจาสงบศึก เป็นครั้งแรกที่รัฐบาลไทยบอกว่า หัวหน้าทีมในการเจรจาในการสงบศึกครั้งนี้ให้เป็นทีมทหาร โดยให้ผบ.ทบ.รักษาการผบ.สูงสุด พล.อ.ชวลิต เป็นหัวหน้าทีม ความจริงการเจรจาต้องเป็นฝ่ายต่างประเทศ ขณะเดียวกันก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์จากรัฐบาลว่า จะไปตั้งมันทำไมพวกเรากระทรวงต่างประเทศ พวกที่มาเจรจามาถึงก็คุย ๆ กัน ๓๐ นาที แล้วก็มาแจกใบปลิวทำสงครามจิตวิทยา สักครู่ก็บินกลับ นั่นคือคำพูดของพวกเราบางคน ก็น่าเสียใจที่ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านในเมืองยังคิดกันอย่างนี้ ผมบอกผมไม่ใช่อย่างนั้น ผมคิดว่าพวกเราต้องเข้าใจเขาให้พอ เพราะฉะนั้นแทนที่จะมาเจรจากันในบ้านในเมืองเรานั้นก็เจรจากันที่ดอนเมืองนั่นแหละ
ทหารอากาศรู้ดีเอาห้องรับรองข้างล่าง ปรากฏว่าชั้นบนมันเจาะรูกันเป็นแถว เอากล้องวิดีโอดู กระทรวงการต่างประเทศบ้าง หน่วยอื่นบ้าง เขาก็บอกว่า มาเจรจาอะไรกันว่ะบนโต๊ะ เอาหัวชนกันแล้วก็หัวร่อต่อกระซิกกัน เรื่องง่าย ๆ มีดังต่อไปนี้
นี่สมมุติว่านี่เป็นเส้นเขตแดน นี่ไทย ด้านนี้ไทย ด้านนี้ลาว นี่เส้นเขตแดน เขามาถึงท่านสีสะหวาดมาถึงประมาณ ๑๐ โมงกว่า ๆ ก็เริ่มเจรจาว่า ไม่ได้ ไทยต้องถอนออกไป ห่างจากไอ้เส้นสงสัยนี้ ๓ กม. นั่นคือ ปกติต้องอยู่ตรงนี้ แต่เขาบอกให้ถอนจากตรงนี้ไป ๓ กม. เราบอก อ้าว! พูดอย่างนั้นก็ไม่ต้องพูดกันแล้ว บอกว่า ยูกลับเหอะ ๆ
๑๑.๐๐น.กว่า ๆ เขาบอกว่า เดี๋ยว ขอกินข้าวมื้อหนึ่งก่อน กินข้าวเหนียวไก่ย่าง พอกินเสร็จก็ว่า ว่ายังไงเมื่อไหร่กลับ เขาว่า เดี๋ยว ๆ ขอติดต่อเวียงจันทน์ แล้วได้ยังไง ก็ว่าเดี๋ยว ๆ ขอหลับมื้อหนึ่งก่อน เพราะเขาต้องหลับกลางวัน ตื่นมา ๑๔.๐๐ น. บอกว่า ไม่เป็นไร ๆ มาอยู่ตรงกลางนี้ คือแทนที่บอกให้เราถอยก็ยอมให้อยู่ตรงกลาง
บ่าย ๆ ๑๖.๐๐ - ๑๗.๐๐ น. เราก็บอก ไม่ได้ อย่างนี้กลับไปเหอะ พี่สีสะหวาดไม่ไหวแล้ว กลับเหอะ เขาก็บอกขอติดต่อเวียงจันทร์อีกที เอางั้นขอนอนคืนหนึ่งก่อน ก็พามานอนที่เซ็นทรัลพลาซา ท่านไม่เคยมา แต่พูดคุยกันอย่างจริงใจ เราให้เกียรติกัน
พอ ๐๙.๐๐ น. อีกวัน ก็ปรากฏว่ายอม นี่คือการเจรจา แล้วเขาบอกว่าเราแพ้ได้อย่างไร นั่นคือสิ่งที่สังคมไทยไม่ได้รู้ นี่พูดสั้นมาก ผลที่สุดทำข้อตกลงกันเซ็นสัญญาเรียบร้อยสงบศึก และสัมพันธภาพกับลาววันนี้เราตระหนักดีว่าสูงสุด เพราะพระบารมีปกเกล้าปกกระหม่อม ฯ
คงจำกันได้ สมเด็จพระเทพ ฯ เสด็จ ฯ ปี พ.ศ. ๒๕๓๓ สมเด็จพระเทพ ฯ, พระเจ้าอยู่หัว ฯ จะเสด็จไปโปรดทุกที่ ไม่ใช่เฉพาะพี่น้องคนไทย เพราะท่านตระหนักดีว่าภูมิภาคแห่งนี้ต้องสงบ บ้านเมืองเราจึงจะพัฒนา ท่านเสด็จ ฯ ไปพ.ศ. ๒๕๓๓ มีคนถวายเงินท่านตั้งล้านกีบ ล้านกีบนี่ก็เป็นหมื่น ๆ เหมือนกัน ท่านให้อีกล้านกว่ากีบเหมือนกัน มอบให้สร้างโรงเรียนเด็กกำพร้าเวียงจันทน์พ.ศ. ๒๕๓๖ - ๒๕๓๗ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จ ฯ ท่านไกรสอน พรมวิหาน ถวายรายงานของพระราชทานศูนย์การศึกษา พัฒนาทางด้านการเกษตรที่หลัก ๒๒ บริเวณ กม. ที่ ๒๒ ในนครเวียงจันทน์ แต่ไปทางเหนือ นั่นคือสิ่งที่เป็นพระกรุณาธิคุณ เดี๋ยวนี้ยังอยู่และพัฒนาไปมหาศา ผมจึงบอกว่าพระบารมีปกเกล้าปกกระหม่อม ฯ นั้นคือสิ่งที่สำคัญ เล่าให้พวกเราฟังตรงนี้เพื่อให้เห็นว่าเรากับลาวผ่านวิกฤติกันมาอย่างไร"
