เรามักจะถูกสอนว่าเรื่องรักเรื่องเล็ก เรื่องเรียนน่ะเรื่องใหญ่ แต่ในความเป็นจริง เรื่องเรียนน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องใจสิสำคัญ วัยรุ่นอกหักเรื่องขำๆ ในสายตาผู้ใหญ่ ทั้งๆ ที่เราแทบใจสลาย ร้อนรนทนไม่ได้เมื่อเห็นเขาหรือเธอคนนั้นกำลังนอกใจ มีใหม่
เอาเถอะน่า...เธอต้องเข้าใจสิว่า ถ้าคิดจะรัก ครึ่งหนึ่งคือความเสี่ยงที่จะต้องอกหัก และอีกครึ่งหนึ่งคือความเป็นไปได้ที่จะมีรัก มีความสุข ในเมื่ออยากจะรักก็ต้องยอมรับความเสี่ยงที่จะต้องลุ้น และถ้าเสี่ยงแล้วเราเป็นพวกครึ่งแรก คือนอนกินแห้วกระป๋อง ว่าแต่จะทำอย่างไร ให้กินแห้วได้แบบไม่บอบช้ำจนเกินไป...
เสียใจ...แต่อย่าให้เสียคน
เสียใจร้องไห้ฟูมฟาย ฟ้องแม่ คุยกับเพื่อนจนสายไหม้ หรือนอนคุยกะหมา น้ำตาไหลพรากๆ ก็ทำไปถ้ามันทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น ความเสียใจไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่เธอต้องรู้จักควบคุมรู้จักความพอดี อย่าให้มันไปทั้งหมดของชีวิต บางคนอกหักถึงขั้นทำร้ายตัวเอง ทำร้ายครอบครัว ทำร้ายเพื่อนและคนที่รัก เพียงเพื่อคนแปลกหน้าที่เขาเคยรักเรา และตอนนี้เขาไม่รักเราแล้ว
การเสียใจ ทำให้เราได้รู้ว่า อย่างน้อยเราก็มีหัวใจไว้รักไว้เจ็บ ยังเก็บความทุกข์ความสุขได้เหมือนคนอื่น แต่เธอก็ต้องรับผิดชอบตัวเองด้วย คือเสียใจแต่อย่าให้เสียคน เจ็บแค่ใจ อย่าให้ส่วนอื่นเจ็บไปด้วย...
มีสติ รู้จักแยกอารมณ์
การแบ่งแยกอารมณ์เป็นสิ่งที่ทำได้ยากที่สุดในช่วงภาวะสับสนของคนอกหัก จะเป็นประมาณว่า นั่งเรียนอยู่ก็น้ำตาไหล กลับบ้านก็หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ข้าวปลาไม่กิน เรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง หลับตาก็นึกถึงแต่เรื่องเขา ถ้าเป็นแบบนี้แปลว่าเธอสับสนทางอารมณ์อย่างหนัก ไม่ควรอยู่คนเดียว บางทีเราควรมีที่ปรึกษาเพื่อแบ่งเบาปัญหาบ้าง
เวลาที่เธออกหัก หรือเพื่อนอกหัก ควรปรึกษาพูดคุยกันบ้าง ไม่ต้องอาย เพราะเพื่อนจะมีคำแนะนำและคำปลอบใจเด็ดๆ ให้เธออย่างเช่น แหมอกหักเรื่องเล็ก...แต่อกเล็กน่ะเรื่องใหญ่!
เขาเป็นแค่คนผ่านมา...แล้วผ่านไป
คิดเสียว่าคนที่ทำให้เราช้ำเป็นเพียงแค่สายลมพัดผ่านมา เป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต เขาไม่มีค่าพอที่จะเป็นเพื่อนสนิท ที่จะคบเราไปจนแก่ เขาไม่มีค่าพอที่จะเป็นคนรัก ที่จะดูแลชีวิตกันตลอดไป เขาเป็นแค่สายลมที่พัดผ่านมาให้เราได้เย็นสบายแป๊บเดียว แล้วก็พัดผ่านไป ให้ความเย็นกับคนอื่นอีก
ตลอดชีวิตคนเราที่ต้องเติบโตต่อไป เราต้องเจอคนประเภทผ่านมาแล้วผ่านไปอีกมากมายทั้งเพื่อน คนรัก หรือใครก็ตาม ในวันหนึ่งคนเหล่านี้ก็จะเป็นเพียงความทรงจำเก่าๆ ที่ไม่ทำให้เรารู้สึกอะไรเลย
โชคดีที่อกหัก...สิ่งที่มีค่ามากกว่าคำว่าเสียใจ
จะว่าไปแล้วประสบการณ์รักเป็นพิษในช่วงวัยรุ่นนี่เป็นประโยชน์ต่อชีวิตเหมือนกันนะ เพราะมันเป็นสะพานอีกขั้นให้เธอก้าวไปสู่ความเป็นผู้ใหญ่ ให้เธอได้ใช้ชีวิตในอีกระดับหนึ่ง ตรงนี้เป็นกำไรชีวิต ที่วันหนึ่งเธอจะหันไปขอบคุณเขา เจ้าตัวต้นเหตุที่ทำให้เราเจ็บน่ะ กำไรที่เหลืออยู่จากรักเป็นพิษก็คือ...ได้เรียนรู้ว่ารักเป็นอย่างไร
ถ้าไม่สุขจนล้นมาซะก่อนแล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าเจ็บเจียนตายนอนน้ำตาไหลพรากๆ น่ะมันทุกข์แค่ไหน ถ้าเธอเจ็บมากแค่ไหน ก็จงรู้ไว้ว่าเธอรักเขามากแค่นั้น ต่อไปจะรักใครจะคบใครอีก จะได้รู้ว่า ถ้าต้องอกหักอยากเจ็บแค่ไหนให้พอดี เธอก็จะรักเขาแค่นั้น แค่พอดี คราวนี้รับรองไม่มีเจ็บเท่าครั้งแรก
ถ้ารักแล้วจะต้องอกหัก แต่ความรักที่เคยได้มาก็ทำให้สุขล้นคุ้มค่าน้ำตาที่เสียไปไม่ใช่เหรอ ...ถ้าใครอยากจะรัก ก็อย่ารีรอ เพราะอกหักอย่างมีสติก็ใช่ว่าจะไม่มีประโยชน์เลยนี่
งี้ละน้องพวกเราก็แค่ดอกไม้ริมทางให้สาวๆๆมาเด็ดดม
พี่ก็เคยโดนเหมือนกันหวังว่าจะเข้มแข็งในเร็ววันนะครับ
