สามีอย่างนี้มีจริงหรือ...........
?? หลายอาทิตย์แล้วที่นักอ่าน วิพากษ์วิจารณ์ถึงพ็อกเกตบุ๊กเล่มหนึ่งอย่างรุนแรง
เพราะข้อเขียนของผู้ใช้ชื่อว่า แพน เขียนถึง สามี ไว้ 100 อย่าง แต่ละอย่างสร้างคำถามว่า จริงหรือ??? เช่น
ข้อ 4 ก่อนนอน เขาจะจับมือฉันไปวางที่อกซ้ายเพื่อให้ใกล้หัวใจที่สุด ก่อนจะพูดว่า รักที่รักครับ แล้วหลับปุ๋ย...
ข้อ 10 เวลาฉันไม่อยู่ เขาจะจัดชุดนอนของฉันให้วางแผ่บนเตียง ตรงบริเวณที่ฉันนอน ราวกับฉันไม่ได้ไปไหน...
ข้อ 15 เมื่อถามว่าอะไรคือสิ่งที่เขาภูมิใจ ที่สุดในชีวิต เขาตอบว่า มีที่รักเป็นภรรยานะสิครับ...
ข้อ 16 เขาซื้อสร้อยคอพร้อมจี้เพชร มาให้อีก 1 เส้น ฉันมองมันด้วยตาละห้อยบอกว่ามันสวยมาก แต่แพนมีเยอะแล้ว เสียดายเงิน
เขาตอบว่า ไม่ต้องเสียดายครับ ของมีค่าอะไรที่อยู่บนตัวที่รัก ค่าของมันก็เพิ่มมากขึ้นอีกครับ...
ข้อ 22 เมื่อเครื่องทำน้ำร้อนเสีย เขาจะยืนอยู่ข้างๆตลอดเวลาที่ฉันอาบน้ำ และคอยเอามือรองน้ำเป็นระยะเพื่อเช็กให้แน่ใจว่าน้ำไม่เย็นเกินไปสำหรับฉัน
ข้อ 32 ตอนเย็น เวลาเขามารับที่ทำงาน ทุกครั้งที่ลิฟต์เปิดเขาจะเตรียมเซอร์ไพรส์หน้าลิฟต์
หากวันใดฉันออกจากออฟฟิศช้าไปสิบนาที เขาเลยต้องทำท่า จ๊ะเอ๋! คนอื่นไปซะหลายคน...
ข้อ 35 เช้าวันไหนเขาปลุกฉันด้วยเพลงเพราะๆหวานๆไม่สำเร็จ เขาจะเปลี่ยนเป็นเพลงคึกคัก จังหวะเร็วๆ และลงทุนลุกเต้นไปรอบๆห้องด้วยท่าตลกๆ...
ข้อ 38 เวลาไปดูหนังที่น่ากลัว เขาจะเอื้อมมือโอบฉันให้พิงเขา พร้อมเอามือหนึ่งมาช่วยปิดตาฉันด้วย
สำหรับ 'สามีผู้แสนวิเศษ' ในเล่มนี้ ผู้เขียนบอกใน ข้อ 39 ว่า 'ณ อายุ 39 เขาเป็นผู้บริหาร สูงสุดของบริษัทข้ามชาติด้านเอนเตอร์เทนเมนท์ เป็นประธานบริษัทให้คำแนะนำด้าน ประหยัดพลังงาน เป็นที่ปรึกษาให้ มาร์เกตติ้งเอเจนซี่ เป็นกงสุลกิตติมศักดิ์ประเทศใน แอฟริกาใต้ เป็นนักเขียนพ็อกเกตบุ๊กด้านการตลาด เป็นคอลัมนิสต์ นสพ.ธุรกิจ และที่สำคัญ เขาทำทุกหน้าที่ด้วยความตั้งใจเต็มเปี่ยมเสมอ'
ยังไม่จบ ลองไปดูว่า ผู้บริหารสูงสุด+กงสุล�ประธานบริษัทฯลฯ ทำอะไรอีก ข้อ 41 ฉันนอนไม่หลับเพราะฝนตกหนักและฟ้าผ่าเสียงดัง เขาตื่นมาลูบหัวฉันปากพึมพำ โอ๋ กลัวฟ้าผ่าเหรอจ๊ะ แล้วตะแคงจัดท่านอนใหม่ เพื่อให้มือเขามาปิดหูฉันพอดี...
ข้อ 44 ทุกครั้งที่เราอยู่บ้านคุณแม่ของเขา เขาจะพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันสะดวกสบาย และไม่เกิดอาการโฮมซิค ซึ่งรวมทั้งเก็บกวาดเช็ดถูและปูเตียง... ...
ข้อ 51 ช่วงวันทำงาน เขาจะตื่นเต้นเสมอหากมีวันไหนที่เราสามารถทานอาหารกลางวันด้วยกันได้ วันหนึ่งระหว่างรออาหาร
อยู่ๆเขาก็ปรบมือ แล้วบอกว่า ดีใจจังเลย วันนี้ได้ทานข้าวกับที่รัก พูดจบก็เอื้อมมือข้ามโต๊ะมาจับมือฉัน
ข้อ 54 หากฉันไม่สบายต้องไปหาหมอ เขาจะพยายามเลื่อนประชุมเพื่อไปเป็นเพื่อน มีครั้งหนึ่งเขาไปด้วยไม่ได้ และบอกฉันว่า
ทันทีที่ฉันเอสเอ็มเอสไปบอกว่า หมอบอกว่าอีก 1 อาทิตย์ ฉันก็จะหาย เขาน้ำตาเอ่อ ขึ้นมาทันที ทั้งที่กำลังประชุมเครียด...
ข้อ 62 ดึกแล้ว ฉันค่อยๆปีนขึ้นเตียง แต่ก็ทำให้เขารู้สึกจนได้ เขาลืมตามองฉันแบบปรือๆแล้วพึมพำเบาๆ สวยจัง แล้วหลับต่อ...
ข้อ 78 เขาบอกฉันว่า เป้าหมายสูงสุดของเขา คือทำให้ฉันมีความสุขทุกวัน...
ข้อ 84 คืนไหนฉันหลับยาก เขาจะเล่านิทานให้ฟัง ซึ่งคิดเองสดๆ โดยพากย์เสียงหมูหมากาไก่ด้วย
ข้อ 85 เมื่อฉันไปนอกนานๆ เขาเอสเอ็มเอสมาบอกว่า ขอให้ที่รักมีแต่ความสบายใจ และประสบความสำเร็จทุกเรื่อง
ผมได้ฝากพระอาทิตย์ให้คอยเป็นเพื่อนที่รักตอนกลางวัน และขอให้พระจันทร์คอยเฝ้าดูแลที่รักตอนกลางคืนแล้วครับ...
ข้อ 97 ฉันบ่นทุกวันที่โรงแรมในปรากไม่มีผลไม้ เขาวิ่งหายไปและกลับมาพร้อมผลไม้โปรดของฉัน เขายื่นผลไม้ให้ฉันพร้อมฉีกยิ้มว่า ลิงไปเก็บผลไม้มาให้แล้วครับ......
ทั้งหมดนี้ ได้ยินเสียงวิจารณ์มาเยอะมากๆจนหูชา บ้างชื่นชม บ้างว่ามีสามีน่ารักจัง บ้างก็สะอิดสะเอียน บ้างบอกว่าสตอ
บ้างอ่านแล้วจะอาเจียน บ้างว่าเพ้อ บ้างว่าแผนการขาย บ้างอ่านแล้วถึงกับขว้างหนังสือ (คงจะทนไม่ไหวเพราะอิจฉาหรือเปล่า!) ฯลฯ
ดิฉันจึงไม่ขอเพิ่มเติมใดๆอีก ถือเสียว่า เธอกล้าเขียน เธอและสามีผู้สุดแสนวิเศษ ก็ต้องกล้ารับคำวิจารณ์!
'คัทลียา' จากคอลัมน์ ของว่างวันอาทิตย์ ไทยรัฐ
