"ชีวิตมันไม่เหลืออะไรแล้ว ทุกวันนี้ก็ขอมีชีวิตอยู่เพื่อลูกเท่านั้น"
นางสุพัตรา รอดวิมุต ภรรยาคู่ชีวิตของดาบตำรวจสุวิชัย รอดวิมุต หรือที่เรียกกันจนติดปากว่า "ดาบยิ้ม" พูดด้วยน้ำเสียงหมดอะไรตายอยาก แววตาดูเหนื่อยเหลือเกิน
ถึงวันนี้ 7 ปีแล้วที่ดาบยิ้มต้องตายฟรี!! ทิ้งเพียงข้อกังขาและหยาดน้ำตาแห่งความสูญเสียไว้ให้กับครอบครัวรอดวิมุต
นางสุพัตราบอกว่า 7 ปีมันเร็วมาก มันมีเรื่องราวต่างๆ มากมายเกิดขึ้นกับครอบครัวของตน แรกๆ ยอมรับว่าเราพร้อมที่จะสู้ และมีแรงสู้ แต่มาวันนี้มันหมดแล้ว หมดจริงๆ
"หลังจากที่จบคดีของดาบยิ้มก็กลับมาอยู่บ้านพ่อแม่ที่ จังหวัดสมุทรปราการ ส่วนลูกชายหลังจากที่สอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหารไม่ได้ก็มาเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยรังสิต ชั้นปีที่ 3 คณะจักษุแพทย์ ที่เลือกเรียนคณะนี้เพราะเขาสายตาสั้น ยอมรับว่า ทุกวันนี้ก็ต้องเหนื่อยกันมากขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว รายได้หลักๆ ก็จะมาจากการเผาถ่านขาย และค่าเช่าจากรถบรรทุกสิบล้อ ที่รวมเงินได้ก้อนหนึ่งซื้อแล้วนำไปฝากวิ่งขนส่งของเพื่อนสนิท ซึ่งก็พออยู่ได้ตามอัตภาพ"
ภรรยาของดาบยิ้มยังบอกอีกว่า ชีวิตวันนี้มันต้องต่อสู้ มีเพียงแม่ลูกเท่านั้นที่จะต้องช่วยตัวเอง หลายครั้งที่ตนเห็นลูกดูเศร้าๆ ตนก็ทำได้เพียงแค่ปลอบใจว่าอย่าไปคิดอะไรมาก
"ในวันที่มีการจัดงานเลี้ยงฉลองการคืนยศให้กับ ร.ต.ดวง อยู่บำรุง วันนั้นเกิดพายุฝนตกอย่างหนักจนงานเลี้ยงแทบพัง ลูกชายก็โทรศัพท์มาบอกว่า แม่เวรกรรมมีจริง พ่อมากับฟ้าดิน ฟ้าดินได้ลงโทษเขาแล้ว ฉันจึงคิดว่าพี่ยิ้มคงจะรับรู้เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น พี่เขาไม่ได้หายไปไหน เขายังอยู่ ยังคงช่วยดูแลฉันและลูกอยู่อย่างห่างๆ" สุพัตราเล่าด้วยแววตาแดงก่ำ
ณ วันนี้ 2 แม่ลูกใช้ชีวิตกันอย่างเรียบง่าย ไม่เรียกร้อง ไม่ดิ้นรน ปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไปเรื่อยๆ ที่เป็นเช่นนั้น นางสุพัตราบอกว่า เมื่อความยุติธรรมให้เราแค่นี้เราก็ขอพอแค่นี้
"ทุกวันนี้อยากให้จบๆ ยิ่งเขามีอำนาจเราก็ยิ่งเป็นห่วงลูก ฉันกับลูกเป็นคนตัวเล็กๆ ยิ่งมาถึงวันนี้ฉันยิ่งอยากให้เรื่องทุกอย่างมันจบโดยเร็วๆ ฉันก... (เธอไม่กล้าเอ่ย) และขออย่าให้พวกเขามายุ่งกับครอบครัวฉันเลย"
บทสนทนาครั้งนี้แม้จะดูสั้นยิ่งนัก แต่สิ่งที่เห็นก็พอจะบอกได้ว่า วิถีของการเอาตัวรอดของครอบครัว "รอดวิมุต" นั่นคือ ปรารถนาที่จะอยู่อย่างเงียบๆ เพราะเธอและลูกรู้ว่า..ไม้ซีกแผ่นบางๆ ควรจะอยู่อย่างไรในป่าไม้ซุงอย่างทุกวันนี้
http://hilight.kapook.com/view/23438
