อยู่ที่วิสัยทัศน์ ของผู้นำครับ สังเกตุให้ดี สิบปีให้หลัง ไม่มีใครสนใจทำงานกันจริงๆเลย ห่วงพะวงกะธุระกิจการเมืองเสียมากกว่า หลายท่านสนใจแต่ตัวเลขทางการเงินของพรรคพวกมากกว่าปัญหาความมั่นคงครับ
เมื่อก่อนงานด้านนี้ให้ กองทัพดูแลโดยตรง ต่อมาลดระดับ เป็นแค่คณะกรรมการดูแลแทน เกิดจากผู้นำในยุคนั้น ไม่ชอบทหาร ไม่อยากให้ทหารมีบทบาทหน้าที่ในสังคมเท่าไดนัก ตัวผู้นำเองไม่รู้สึกจักแยกแยะ ว่าคนที่ทำงานจริงๆกะคนที่หวังยึดอำนาจทางการเมือง มันแตกต่างกัน สรุปเหมารวมไปหมด
คณะกรรมการที่จัดตั้งขึ้นมาก็ดูแลได้ดีในระดับหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้แก้ปัญหาที่ต้นเหตุ
ผู้นำรายล่าสุด สังการพล่อยๆ ยุบคณะกรรมการนั้นเพราะเห็นว่าไม่มีประโยชน์ กบฎ เหล่านั้น กลายสภาพเป็นโจรกระจอกไปแล้ว เป็นการประเมินสถานะการณ์ผิดพลาดไปอย่างมาก ไม่ดูเหตุการณ์รอบๆบ้านเรา สถาณะการณ์โลกเปรียบเที่ยบไปด้วย
ผู้นำคนล่าสุด ท่านก็ไม่ชอบทหาร เท่าไรนัก (คงกลัวมากกว่า) ท่านเลยตัดสินใจให้ตำรวจดูแลแทน ผลออกมาก็อย่างที่เห็นละครับ
เราปล่อยวางมานาน ไม่เฝ้าระวัง ประมาท สนใจแต่ผลประโยชน์พวกพ้องมากกว่าอย่างอื่น
ศึกครั้งนี้คงไม่เสร็จง่ายๆหรอกครับ ต้องใช้เวลา ต้องอดทนครับ ต้องสู้ต่อไป เรื่องการสูญเสียเป็นของธรรมดา สูญเท่าไรก็สูญไป ขอคงอำนาจรัฐไว้ให้ได้ แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น
