.. ตอนยุค ' ป่าสาละวิน ' พวกผมบินผ่านและมองลงไป
เห็นไม้นับพันท่อนผูกเป็นแพลอยอยู่เต็มแม่น้ำสาละวิน
ก่อนที่มันจะกลายเป็นข่าวใหญ่ระดับประเทศ
ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้นยามเกิดภัยพิบัติครั้งใดเราก็จะบริจาคเพียงสิ่งของบรรเทาทุกข์
แต่ไม่เคยมีหน่วยงานใดเข้าไปให้ความรู้ชาวบ้านอย่างจริงจังเลยว่า
ที่พวกเขาต้องเจอกับสภาพเช่นนี้เป็นเพราะเหตุใด..เมื่อเหตุการณ์ร้ายๆ
ได้ผ่านพ้นไปมันก็จะกลับมาเป็นหมือนเดิม..เหมือนที่มันเคยเป็น..เหมือนไม่มีอะไรเคยเกิดขึ้น
กรรมมันมีช่วงเวลาให้ผลครับ..ใครทำก็ต้องรับเอาไปไม่มีทางปฏิเสธ
ส่วนจะช้าหรือเร็วไม่มีใครกำหนดได้..ข้าราชการหลายคนต้องถูกจับเข้าคุก
ถูกปลดจากตำแหน่งและยึดทรัพย์..ครอบครัวต้องทนได้รับความอับอาย
และถูกประนามจากคนรอบข้าง นายทุนบางคนเป็นอำมพาตร่ำรวยเงินทอง
แต่ต้องทุกข์ทรมานเงินสกปรกที่เพียรหามาช่วยอะไรไม่ได้เลยสักนิด
บางคนหันมาเล่นการเมืองก็ถูกฆ่าจากฝ่ายตรงข้าม
บางคนแม้จะมีหน้ามีตายศตำแหน่งใหญ่โต
แต่ก็ต้องอมทุกข์แทบกระอักออกมาเป็นเลือดยามเมื่อสิ้นอำนาจวาสนา
บางคนอาจต้องเข้าคุกตอนแก่
แล้วเราจะได้เห็นกันว่ากฏแห่งกรรมมันเที่ยงตรงและยุติธรรมเพียงใด
