อ่านแล้ว....รู้สึก...สงสารพี่งูเอสซาพีที่น่าร๊ากกกกก ของผมเป็นที่สุด....
อิ อิ

แต่พอกลับมานึก...ถึงความรู้สึก...และสีหน้าอันเคร่งเครียด....
ของพี่งูฯ ในขณะนั้นแล้ว.....
ผม.....ขำกลิ้ง....ท้องแข็ง.....เรยยยย....ล่ะครับ อิ อิ
เพิ่งนึกออก...ว่า....สมาคมฯ นี้....มีสาขาอยู่ในต่างประเทศด้วย.....อิ อิ
ผมใช้วิธีบอกตรง ๆ เลยครับ...ราคาห้าหมื่น หกหมื่น....ไม่โกหก....
ล่าสุด...ผมบอกเลยว่า....
กลายเป็นคนใช้ปืนเรือนแสน...โดยไม่รู้ตัว...ง่ะครับ
ส่วนเรื่อง...นาย....ให้ใบเสร็จ...ไปแปรรูปเป็นทุน...นั้น
ผมบอกไว้ก่อนเลย...ครับ....
เพราะมีใบเสร็จ.....เรื่องพวกนี้....แยะมาก ในกระเป่า...
นามบัตร...ของเชียร์แขกร้านยำแมงกระพรุน...ของพี่งูเอสซาพี....ยังมีเลยครับ
...ไม่โกหก...เอาความจริงเข้าสู้ ครับ
สำหรับ...ภรรยาตภัย....แต่เราเปิดเผย...เฉพาะ....สิ่งที่ควรเปิดเผย....เท่านั้น
งานแบบผม...ขืนปิดหมด...ขืนเปิด...หมด....
ตายแน่ ๆ ครับ อิ อิ
อ้างนาย...ในสิ่งที่ควรอ้าง....
เอะอะ...อะไร ๆ ก็นายล่ะก็.......โดน ซิครับ
กระซิบ...นิด ๆ
นายผม....เค้ามีเบอร์มือถือแฟนผมด้วยล่ะ......
เวลาผมอยู่บ้าน...นายผม เค้าโทร....มือถือแฟนผม...สั่งงานผมล่ะครับ อิ อิ
พูดจริง ทำจริง ไม่ทิ้ง ภรรเมีย....
ไม่หวั่น...แม้ ภรรยาตภัย...จะมามาก......จากนิ้ว...ที่จิ้มแป้น....