1. เรื่อง ร่างพระราชบัญญัติที่ค้างการพิจารณาของสภาผู้แทนราษฎรชุดก่อน ของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์
และกระทรวงสาธารณสุข
คณะรัฐมนตรีมีมติเห็นชอบร่างพระราชบัญญัติที่ค้างการพิจารณาของสภาผู้แทนราษฎรชุดก่อน
ที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และกระทรวงสาธารณสุขยืนยันให้ดำเนินการต่อไป และให้ส่งคณะกรรมการประสานงานสภาผู้แทนราษฎรพิจารณา ก่อนนำเสนอสภาผู้แทนราษฎร เมื่อพ้นวันที่ 4 เมษายน 2544 ต่อไป รวม 4 ฉบับ ดังนี้
1. ร่างพระราชบัญญัติเลื่อยยนต์ พ.ศ.
. ของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ (มติคณะรัฐมนตรีวันที่ 17 ตุลาคม 2543) มีสาระสำคัญ ดังนี้
1) กำหนดนิยามคำว่า เลื่อยยนต์ ให้หมายความว่า เครื่องมือสำหรับใช้ตัดไม้หรือแปรรูปไม้ที่มี
ใบเลื่อยลักษณะเป็นโซ่อันเดินด้วยกำลังเครื่องจักรกล และให้หมายความรวมถึงส่วนหนึ่งส่วนใดที่เป็นส่วนประกอบของ
เครื่องมือดังกล่าวด้วย
2) กำหนดให้การมีหรือการนำเข้าซึ่งเลื่อยยนต์ ต้องได้รับใบอนุญาตจากนายทะเบียนเลื่อยยนต์ และ
การขออนุญาตและการอนุญาตดังกล่าวต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง
3) กำหนดให้ผู้มีหรือใช้เลื่อยยนต์มีใบอนุญาตหรือสำเนาภาพถ่ายใบอนุญาตไว้แสดงต่อพนักงาน
เจ้าหน้าที่ทันที
4) กำหนดให้ในกรณีที่ผู้รับอนุญาตให้มีเลื่อยยนต์ประสงค์จะนำหรือให้ผู้อื่นนำเลื่อยยนต์ของตนออกไปใช้นอกพื้นที่ที่ได้รับอนุญาต ผู้รับอนุญาตจะต้องขออนุญาตโดยระบุพื้นที่ที่จะนำไปใช้ต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ และให้เป็นไปตามวิธีการที่กำหนดในกฎกระทรวง
5) กำหนดบทสันนิษฐาน ในกรณีที่ตรวจพบเลื่อยยนต์นอกพื้นที่ที่ได้รับอนุญาตโดยไม่ปฏิบัติตามมาตรา 6 และมาตรา 5 ให้สันนิษฐานว่ามีการใช้หรือมีเลื่อยยนต์ไว้เพื่อใช้ในการกระทำผิดตามกฎหมายเกี่ยวกับป่าไม้ และ
ถ้ามีการนำเลื่อยยนต์ที่ได้รับอนุญาตไปใช้ในการกระทำผิดตามกฎหมายเกี่ยวกับป่าไม้ ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าผู้รับอนุญาต
มีส่วนรู้เห็นเป็นใจในการกระทำผิดและมีส่วนร่วมในการกระทำผิดนั้น
6) กรณีผู้ได้รับอนุญาตให้มีเลื่อยยนต์ตาย ให้ทายาทหรือผู้จัดการมรดกของผู้ตาย แจ้งการตายต่อ
นายทะเบียนเลื่อยยนต์ตามใบอนุญาตภายในกำหนดสามสิบวัน นับแต่วันที่ทราบการตายของผู้รับใบอนุญาต
7) ให้ศาลมีอำนาจพิพากษาให้จ่ายเงินสินบนนำจับแก่ผู้นำจับเป็นจำนวนไม่เกินกึ่งหนึ่งของค่าปรับตาม
คำพิพากษา ถ้าผู้กระทำความผิดชำระค่าปรับไม่ถึงจำนวนที่ต้องจ่ายค่าสินบนนำจับ ให้จ่ายเท่าที่ผู้กระทำผิดชำระ ถ้าผู้นำจับ
หลายคนให้แบ่งเท่า ๆ กัน การจ่ายจะจ่ายเมื่อคดีถึงที่สุดแล้ว
ในกรณีที่ผู้มีเลื่อยยนต์อยู่ในวันที่พระราชบัญญัติที่ใช้บังคับถ้านำเลื่อยยนต์มามอบให้พนักงาน
เจ้าหน้าที่ หรือมาขอรับใบอนุญาตภายในหกสิบวันนับแต่วันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ ผู้นั้นไม่มีความผิด และให้พนักงานเจ้าหน้าที่ออกใบอนุญาตให้ เว้นแต่จะขาดคุณสมบัติที่กำหนดไว้ในกฎกระทรวง ส่วนในกรณีที่พนักงานเจ้าหน้าที่
ไม่ออกใบอนุญาตให้ ผู้นั้นมีสิทธิอุทธรณ์ต่อรัฐมนตรีภายในสามสิบวันนับแต่วันทราบคำสั่งไม่อนุญาตกรณีที่ผู้ใดไม่ได้รับ
อนุญาตให้เลื่อยยนต์ตกเป็นของแผ่นดิน แต่เจ้าของอาจได้รับค่าทดแทนตามหลักเกณฑ์ที่รัฐมนตรีกำหนด เลื่อยยนต์ที่ตกเป็นของแผ่นดินให้นำไปใช้ประโยชน์ในราชการ หรือจำหน่ายให้แก่ส่วนราชการหรือรัฐวิสาหกิจ หรือทำลายตามระเบียบที่
อธิบดีกำหนด
เวบไซด์อ้างอิงอันนี้ ของปี 2543นะครับ ไม่แน่ใจมีออกมาใหม่บ้างหรือยัง
