มาตกคลั่ก...กันอยู่ที่ สนทนาภาษาปืนกันหมดเร๊ย......จะไปหลังแนวยิง...ก็ไม่ค่อยสันทัดเรื่องการมุ้งอ่ะ....คริ คริ
สำนวน บ้านน๊อกกก...บ้านนอก...ตกคลั่ก....เชอะพี่ตู น้องเบ็ญ น้อง จนท. และนังก้อน...เราไปให้ พี่เต่า บางเขน เลี้ยงข้าวกันดีกว่านะ...นะ....พี่เต่า...นะ
คุณตูฯครับ.....ผมกะว่าจะให้พวกท่านเลี้ยงผมอ่ะครับ.....เพราะผมนะ.... เค้าเรียกว่าอะไรนะ ภาษาอังกฤษน่ะ ...... นิว พัว.....หรือไงไม่ทราบออกเสียงไม่ถูก คนจนรุ่นใหม่ครับ มนุษย์เงินเดือนโดยแท้ แถมเงินเดือนน้อยอีกต่างหาก นี่ถ้าเขาไม่มีสวัสดิการรุ่นนี้ ก็อย่าหวังจะได้ปืนกล็อคกับเขาเลย ต้องอาศัยเล่นของคนอื่น เพื่อนไหว้วานให้ถอด-ให้ล้าง เพื่อนพัก เพื่อนให้ยืม ก็ลักถอด ลักจำไปเรื่อย กว่าจะได้เป็นเจ้าของ ก็เก็บความรู้จากปืนชาวบ้านอยู่ตั้งนาน .....แล้วผมจะเอาตังค์ที่ไหนเลี้ยงข้าวพวกท่านล่ะครับผมว่า พวกท่านทั้งสี่ ทอดผ้าป่าสามัคคีคนละ 100 -200 เลี้ยงเต่า บางเขนดีกว่า อาหารเต่าไม่แพงหรอกครับ แค่ร้านอาหารหน้าที่ทำงาน ซักจาน ก็พอใจแล้ว ทีนี้ จะเผา จะย่าง แล้วเอาไปใส่หัวหอมพริกขี้หนูซอย ยังไงก็ยอมแล้วล่ะ
พี่ tu เงินเดือนแยะสุดครับ....ประมาณ เกือบแสน (แสนสาหัส)
เพราะทำนาบนหลังคน ดอกเบี้ยบานตะไท
ส่วนน้องก้อน ไม่มีเงินเดือนครับ มีแต่เงินจิ๊ก...คริ คริ
ท่าน จนท. มีอาชีพรับจ้างเรียน ครับ ค่าจ้างเพียบ...
ส่วนป๋ม...ขับ taxi ครับ....
ท่านเต่าคิดดูเอาเองก็แล้วกันครับ
ว่า ค่าของเงิน ของใครจะถูกที่สุด ครับ คริ คริ
ส่วนกล็อค แว่ว ๆ ว่า ที่ office ท่านเต่า เค้ามีไว้แจกนี่ครับ คริ คริ
แล้วพี่ฉี่ฉุนทราบไหมครับว่า กว่าจะได้มาเนี่ยะ เต่า บางเขน เลือดตาแทบกระเด็น ตั้งแต่เขียนโครงการ พอได้มาก็โดนร้องอีก.....เฮ้อ....ทำงานเพื่อส่วนรวมนี่มันสาหัส สากันต์เสียจริงๆ .....เหนื่อยแล้ว ยังโดนเล่นงานอีก .....คนอื่นใช้กันสบาย
เออ อยากจะเล่าให้ฟังเหมือนกัน คนเรา มีคนรัก มีคนชัง เป็นเรื่องธรรมดาของโลก
ตอนแรกผมทำโครงการ เสนอ.... ก็มีพวกมาติกันว่า โด่เอ้ย... ปืนป้าสสติก ซื้อทำไมวะ
พอได้มา เห็นรีบตะครุบ หมับ...เลย ...แล้วก็เอาไปฝึกพอดี ...
พอกลับมา มันบ่นว่า ปืนนี้ ไม่ดีซักอย่าง แต่มันเล็งง่ายดี แล้วมันก็เก็บเงียบ ไม่บ่นอีกเลย