นำหลักรู้เขา-รู้เรา แล้วประเมิน. เขมรเป็นเพียง หนมนิ่ม ขนมโก๋ ไว้รับหน้า เด็กเล็ก. เท่านั้น
ถึงจะหวังประโยชน์อย่างไร.. ก็คงไม่คิด ทำร้ายอาณาจักร ของตัวเอง .
ผู้นำเขมรหวังเพียงเบี่ยงเบนประเด็น.. และเป็นส่วนหนึ่ง ในตัว เม็ด ตัวโคน เรือ ม้า
บนกระดานหมาก.. ของ นาย ๒๓
เป็นเรื่องจิตวิทยา อยู่ในกรอบของสงครามน้ำลาย..
จะต้องเล่นให้เป็น เกาะติดวิธี และคำพูดของมัน สวนมันกลับ และท้ารบ รุกมันกลับไปพร้อมกัน
เกมส์นี้ ยังเจือให้สมประโยชน์ของเขมรด้วย.. การวางเฉย จะต้องเป็นฝ่ายรับและพ่ายในที่สุด
และต้องระวังให้จงหนัก.. ถ้าฝ่ายรัฐ ตามเกมส์นี้ไม่ทัน มันจะเข้าทางประโยชน์ของเขมร
ทั้งบวก และลบที่มันได้รับ มันจะแปรเป็นด้านบวกกับเขมร เพื่อนำไปใช้ในเวทีโลก
การรับเกมส์ นี้ จะต้อง บู้ คือบทบาทของทางการทหาร ที่พร้อมจะขยี้พวกมัน
และทางบุ๋น ทางการเมือง ที่จะต้องบุกให้เกิดทางบวกขึ้นในเวทีโลกพร้อมกันไปด้วย.
และพร้อมจะปกป้อง การกระทำของทางการทหาร ว่าเป็นเการกระทำีที่เหมาะสม
ที่ปกป้องราชอาณาจักร ไม่ได้มีการรุก้ำเข้าไปในเขตแดน ของเขมร..
แต่ในความเป็นจริงนั้น จะเป็นอย่างไรอย่าไปสน.. อาจไปเยี่ยม พระตะบอง ศรีโสภณ เสียมราช.. ให้มันจุกอก เขมร.
เพราะเป็นเรื่อง ๒ คนชกปากกัน คนนอกไม่มีทางรู้หรอกว่า เจ็บมากน้อย มีอาการอย่่างไร
