ผมบอกให้ยิงครับ...........ไม่ได้ให้พก
ขายไหมครับ ...........
ผมไม่ค่อยมีตังค์ซื้อกระสุนซ้อมครับพี่ .....ยอมรับความจริง
ส่วนเรื่องขายนั้น ผมรักปืนมาก รักทุกกระบอก เสมือนลมหายใจเลยทีเดียว
คนอื่นเขาซื้อมา ขายไป แลกเปลี่ยนกันได้อย่างสบายใจ ไม่รู้สึกอะไร
แต่สำหรับผม ทุกกระบอก ได้มาด้วยความยากลำบาก จึงรักและหวง ทุกกระบอก
ขอให้มันอยู่กับผมไปจนวันตายเถอะครับ ........
อยู่ไกล้ๆจะเลี้ยงเบียรครึ่งโหลเลย อย่างก๊ะว่าผมพูดเองออกมาจากใจเลยครับ ตังค์ทุกวันนี้หายากมากๆครับลูกก็จะกินแต่ของแพงๆ คนโตชอบกิน MK คนเล็กกินนม enfrapro พ่อเลยกระเป๋าแฟบ ผมไม่มี686 แต่มีโม่ 620กับโม่ 19 กินเปลืองครับนัดละ 35บาท เลยต้องเน้นยิงแห้งอยู่หน้าทีวีแทนครับยิงเยอะทีละกล่องไม่ไหวครับ
ผมพูดจากใจจริงและความจริงครับ ท่านอภิสิทธิ์
ผมเป็นเด็ก เดินเล่นตามสนามยิงปืน มาตั้งแต่มัธยมต้นแล้วครับ
เห็นผู้ใหญ่ เขายิงปืนกัน ปลอกกระสุนทองเหลือง กระเด็นๆๆ ออกจากปืน
พลางคิดในใจ ซักวันหนึ่ง เราจะมีปืนอย่างเขาให้ได้
......พอถึงวันนี้ พอหาปืนมาได้แล้วแต่ว่า ....เวลาเดินตามสนามยิงปืน เห็นเขายิง รณยุทธ์ ไม่ว่าจะเป็นลูกซอง หรือปืนอะไรก็ตาม ปลอกกระสุนมันเกลื่อนกลาดสนามหญ้าสีเขียวไปหมด โดยเฉพาะลูกซอง สีของเชลล์ปลอกกระสุน มันเป็นสีแดง เด่นอยู่ในพื้นหญ้าสีเขียว พราวไปหมด
......ผมก็ได้แต่ยืนมอง แล้วก็เศร้าใจ ล้วงมือลงไปกำปืน แน่นๆ ในกระเป๋าหนึ่งครั้ง แล้วหันหลังกลับบ้าน โดยไม่สามารถทิ้งภาพปลอกกระสุนพราวในสนามนั้น ออกจากใจได้
ทำไงหนอ .... เราจะมีเงิน เราจะหาเงิน มาเล่นอย่างพวกเขาได้บ้าง....เขาทำบุญมากับอะไรหนอ จึงได้มีเงิน มาเล่นของชอบกันได้ โดยไม่ทำให้เกิดปัญหาการเงินกับสภาพครอบครัว
ถ้าผมทำได้ ก็เข้าสุภาษิต เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้างนั่นแหละครับ พอดียังไม่มีปัญญาหาเงิน เลยขี้ตามช้างไม่ได้ .....ขอบพระคุณ
