ประสบการณ์ของผมเจอมากับตนเอง เรื่องมีอยู่ว่า ผมไปราชการต่างจังหวัด โดยใช้รถยนต์ส่วนตัว ขับถึงทางแยกซึ่งมีสัญญาณจราจร โดยเป็นระบบดิจิตอลบอกเป็นตัวเลข (เลข 1 ตัวสีเหลือง)หมายถึงจะเป็นไฟแดง ภายในไม่กี่วินาทีข้างหน้า ผมจึงเบรกหยุดรถตามสัญญาณจารจร รถที่วิ่งตามมาด้วยความเร็วเบรกไม่หยุด(ซึ่งเมาสุรา..ทั้งคู่) เข้าชนท้ายรถผมซึ่งเสียหายไม่มากนักครับ แต่คนขับรถสิครับลงมาจะเอาเรื่องผมให้ได้บอกว่าผมหยุดรถโดยกะทันหันทำให้รถเค้าชนท้ายรถผมอธิบายยังไงก็ไม่ฟัง แถมคนในรถของเค้า ลงมาด่าผมแล้วพูดว่า มึงอยากตายหรือไง
แล้วดึงเสื้อขึ้นให้เห็นปืนที่เอว ผมชักปืนที่เอวจ่อที่หัวเค้าทันที่ครับ เพือนเค้าที่ขับรถยกไห้วขอโทษผม ผมให้เพื่อนที่อยู่ในรถผมโทร.เรียนตำรวจมา เรื่องเลยถึงสถานีตำรวจ ปรากฎว่าปืนของเค้าเป็นปืนปลอมครับ(ปืนอัดลม)ผมปืนจริงเลยถูกปรับเพราะไม่อนุญาตพกครับ แต่เค้าถูกจับทั้งคู่หลายข้อหาด้วย ผมจึงคิดว่ายังไงก็คุ้มค่า ในการที่พกพาอาวุธติดตัว เพราะผมยังคิดเลยว่าหากพวกนั้นมีปืนจริง คงจะสนุกแน่ๆ...ครับ อ้อลืมบอกไปว่า ผมถามตำรวจที่ลงบันทึกประจำวัน เรื่องพกพาอาวุธในที่สาธารณะท่านบอกว่าผิดเต็มๆ(ข้อนี้ทุกท่านทราบดี
) ถ้าหากไม่เกิดเรื่องขึ้น หากตำรวจ ตรวจพบอธิบายให้ฟังเรื่องความจำเป็น+เหตุผลดี +บัตรประจำตัวข้าราชการ ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ
เรื่องนี้น่าคิดนะครับ ที่ไฮไลท์สีแดงเอาไว้
ว่าถ้าเป็นผม ผมจะตัดสินใจอย่างไร
เนื่องจากมีคำแนะนำในเวปของเราเป็นประจำว่า อย่าชักปืนขู่ใคร เพราะอาจมีปัญหาต้องคดีพยายามฆ่าได้ในภายหลัง
ถ้าประเมินสถานการณ์ว่าถูกคุกคามชีวิตอย่างถึงที่สุด ให้ชักปืนยิงเลย ไม่มีการขู่ แถมควรยิงก่อนด้วย
กรณีอย่างนี้ ฝั่งตรงข้ามโชว์ปืนที่เหน็บพุง พร้อมพูดว่ามึงอยากตายหรือไง
เป็นผมจะทำยังไงดีหนอ
...ยกมือไหว้
...รอเขาชักปืนขึ้นมาก่อน
...หรือชักยิงเลย
เฮ่อ ยากจัง
ดีนะครับ ที่ผมไม่เจอด้วยตัวเอง
