SU27 ? SU 30 ?? ทัพฟ้าไทย

[686]

ภาพ โดด ๆ เพราะ ไฟล์ใหญ่เต็มพิกัด

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[อรชุน-รักในหลวง]

การพัฒนาเครื่องบินลาดตระเวน ยู – 2
ประวัติความเป็นมา
…กองทัพอากาศสหรัฐฯ ได้กำหนดภารกิจของเครื่องบินลาดตระเวน ยู – 2 (U-2) เป็นเครื่องบินลาดตระเวนหาข่าวทุกกาลอากาศสามารถปฏิบัติการได้ทั้งในเวลากลางวันและกลางคืน ที่ระยะความสูง สูงมากโดยรายงานผลการลาดตระเวนตรงยังหน่วยปฏิบัติการภาคพื้นของสหรัฐฯ และพันธมิตร และกองทัพอากาศสหรัฐฯ เป็นการหาข่าวทั้งในยามสงครามเพื่อเป็นข้อตกลงใจในการรบ รวมทั้งการหาข่าวในยามปกติเพื่อประเมินสถานการณ์ทางการทหาร  เครื่องบิน ยู-2 สามารถทำการบินได้ที่ความสูง 70,000 ฟุต ระยะทาง 3,000 ไมล์ บรรทุกอุปกรณ์กล้องถ่ายภาพได้หนัก 700 ปอนด์ เพื่อทำการบินลาดตระเวนหาข่าวเหนือประเทศโซเวียตและกลุ่มประเทศยุโรปตะวันออก หน่วยสืบราชการลับสหรัฐฯ ซีไอเอ (CIA) ได้จัดซื้อไว้ 20 เครื่อง รวมจำนวน ยู-2 รวม 55 เครื่อง ประจำการเมื่อปี ค.ศ.1958 นักบินของหน่วยซีไอเอ นายฟรานซิส แกรี่ ได้บิน ยู-2 และถูกขีปนาวุธพื้นสู่อากาศยิงตก เหนือแผ่นดินโซเวียต เมื่อเดือนพฤษภาคม 1960 และเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม ค.ศ.1962 เครื่องบินลาดตระเวนยู-2 ได้ปฏิบัติภารกิจสำคัญ โดยการถ่ายภาพฐานยิงขีปนาวุธของประเทศโซเวียตในคิวบา
…เครื่องบิน ยู-2 อาร์ เริ่มบินครั้งแรกในปี ค.ศ.1967 โดยได้รับการพัฒนาให้ใหญ่ขึ้นและมีความสามารถเพิ่มขึ้น โดยมีขนาดใหญ่ขึ้นถึง 40 เปอร์เซ็นต์ มีความยาวปีก เพิ่มขึ้นจากเดิม 80 ฟุต เป็น 105 ฟุต มีระยะการบินเพิ่มขึ้น 2 เท่า และสามารถบรรทุกอุปกรณ์หาข่าวเพิ่มขึ้นได้อีกถึง 4 เท่า เครื่องบิน ยู-2 อาร์ ได้ผลิตขึ้นในระหว่างปี ค.ศ. 1967 – 1968 จำนวน 12 เครื่อง โดยส่งมอบให้กองทัพอากาศในปี 1969 และในขณะนี้ยังประจำการในกองทัพอากาศสหรัฐฯ อยู่ 4 เครื่อง
…ในปี ค.ศ. 1980 กองทัพอากาศสหรัฐฯ ได้จัดซื้อเครื่องบิน ยู-2 อาร์ เพิ่มเติมอีก 7 เครื่อง และรุ่น ทีอาร์-1 อีก 28 เครื่อง เครื่องบิน ยู-2 รุ่น ทีอาร์-1 มีโครงสร้างเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่มีภารกิจเพื่อการลาดตระเวนทางยุทธวิธีในทวีปยุโรปเพื่อการสนับสนุนกลุ่มประเทศนาโต้และด้วยขีดความสามารถในการถ่ายภาพ ทั้งในเวลากลางวันและกลางคืนในทุกสภาพอากาศ และภาพมีความชัดเจนสูงทำให้สงคราอ่าว (GULF WAR) ระหว่างปี 1990-1991 หน่วยรบของสหรัฐฯ ได้ใช้ประโยชน์จากภาพถ่ายนี้ ในการชี้เป้าและเป็นเป้าหมายทางอากาศถึง 90 เปอร์เซ็นต์  เครื่องบิน ยู-2 อาร์ ได้รับการพัฒนาในการเปลี่ยนเครื่องยนต์ใหม่ ในช่วงปี ค.ศ.1994-1998 และได้รับนามเรียกขานใหม่เป็น ยู-2 เอส จนถึงปัจจุบัน เครื่องยนต์ใหม่เป็นของบริษัทเจเนอรัลอีเล็คทริกส์ รุ่น เอฟ-118-จีอี-101 ได้รับการติดตั้งเครื่องบิน ยู-2 ที่นั่งเดี่ยว จำนวน 37 เครื่อง เครื่องยนต์ รุ่น เอฟ-118 นี้มีน้ำหนักเบาลง 12 เปอร์เซ็นต์ (1,300 ปอนด์) เมื่อเทียบกับเครื่องยนต์รุ่นเดิมคือ เครื่องยนต์แพรทแอนด์วิทนี่ รุ่น เจ-75-พี-13-บี นอกจากนี้เครื่องยนต์ใหม่ รุ่น เอฟ-118 ยังมีความสิ้นเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิงน้อยกว่า 16 เปอร์เซ็นต์ ทำให้สามารถบินเดินทางไกลขึ้นอีก 1,200 ไมล์ทะเล และสามารถบินได้สูงเพิ่มขึ้นอีก 3,500 ฟุต และสามารถบรรทุกสิ่งของได้หนักขึ้นและมีค่าใช้จ่ายในการบิน (OPERATING COST) น้อยลง กองทัพอากาศเริ่มประจำการเครื่องบิน ยู-2 เอส เมื่อเดือนตุลาคม 1994
…การพัฒนาปรับปรุง เครื่องบิน ยู-2 เอส
…เครื่องบิน ยู-2 เอส ที่ได้รับการพัฒนาในอันดับแรกคือ การเปลี่ยนเครื่องยนต์ เป็นรุ่น เอฟ-118 แล้ว ในอันดับต่อไปเครื่องบิน ยู-2 เอส ได้รับการพัฒนาระบบพลังงานและการป้องกันการรบกวนคลื่นสัญญาณไฟฟ้าแม่เหล็ก (คลื่นวิทยุ) ซึ่งเริ่มต้นดำเนินการตั้งแต่ปี ค.ศ. 1999 เมื่อยู-2 เอส เข้าซ่อมใหญ่ตามระยะเวลา โดยการเปลี่ยนเครื่องกำเนิดพลังงาน ให้มีพลังงานมากขึ้นและเปลี่ยนระบบสายไฟในเครื่อง จากลวดทองแดงทั่วๆ ไปให้เป็นไฟเบอร์-ออบติกส์ ซึ่งจะทำให้ลดการรบกวนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะระบบส่งสัญญาณ ซิกอินท์ การพัฒนาที่สำคัญ ค่อการพัฒนาภายในห้องนักบินให้เป็นระบบที่ทันสมัยหรือที่เรียกว่า GLASS COCKPIT ซึ่งพัฒนาโดย บริษัท ล็อคฮีด มาร์ติน เช่นเคย เริ่มในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1998 โดยมีชื่อเรียกว่าการพัฒนาตามโปรแกรมแรมป์ (RAMP : RECONNAISSANCE AVIONICS MAINTAINABILITY PROGRAM) คือการพัฒนาระบบอิเล็กทรอนิกส์อากาศ หรือระบบเอวิโอนิกส์ให้ทันสมัยเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการซ่อมบำรุง และอุปกรณ์ส่วนใหญ่จะเปลี่ยนไปเป็นแบบดิจิตอลแทนระบบเดิม ซึ่งเป็นแบบ อนาลอค ซึ่งในห้องนักบินจะได้รับการปรับปรุงใหม่ ให้สามารถอ่านค่าต่างๆ ได้สะดวกขึ้น เพื่อลดภาระของนักบิน โดยจะมีจอภาพสีที่สามารถแสดงค่าต่างๆ ได้หลายอย่าง ขนาด 6 8 นิ้ว 3 จอภาพและมีจอแสดงระบบการบินสำรองเป็นอิสระอีก 1 จอด้วยระบบการออกแบบในห้องนักบินใหม่นี้ จะทำให้นักบินรู้สึกมีความสะดวกสบายในการอ่านค่าต่างๆ ตามหลักวิชา ระบบการเดินอากาศจะอยู่ทางด้านล่างขวาของนักบิน ส่วนระบบการติดต่อสื่อสารจะอยู่ทางด้านล่างซ้ายของนักบิน
…เครื่องบิน ยู-2 เอส ที่ได้รับการพัฒนาเครื่องแรกได้เสร็จเรียบร้อยแล้ว และได้ส่งมอบให้กองทัพอากาศสหรัฐฯ เมื่อ 15 เมษายน 2545  ที่ผ่านมา  การพัฒนาระบบเอวิโอนิกส์ และห้องนักบินใหม่ ตามโปรแกรม RAMP จะดำเนินการปีละ 6 เครื่อง โดยมีกำหนดที่จะดำเนินการพัฒนาเครื่องบิน ยู-2 เอส 31 เครื่อง และเครื่องบินฝึก ยู-2 สองที่นั่งอีก 4 เครื่อง เสร็จภายในปี ค.ศ. 2007 โดยมีราคาในการพัฒนาตามโปรแกรมนี้เครื่องละ 3.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯ
…การบินกับเครื่องบิน ยู-2 เอส
…การทำการบินกับเครื่องบิน ยู-2 เอส ตามปกติจะทำการบินที่ความสูงระหว่าง 75,000 ฟุต ถึง 80,000 ฟุต นักบินต้องสวมชุดควบคุมความดันของอากาศพร้อมหมวกและถุงมือหนาๆ เหมือนนักบินอวกาศ ภารกิจส่วนใหญ่จะบินอยู่ประมาณ 9 ชั่วโมง ยู-2 เอส มีถังเชื้อเพลิงขนาดใหญ่มาก สามารถบินได้นานกว่าความสามารถของนักบินที่จะอยู่ในอากาศได้  ยู-2 เอส เป็นเครื่องบินที่ได้ชื่อว่า บินลงสนามยากที่สุด เพราะเมื่อจะลงสนามบิน นักบินจะต้องทำความเร็วให้ใกล้เคียงความเร็วล่วงหล่น (STALL) และให้ล้อหลังแตะพื้นสนามบินก่อนและจะต้องระวังลมจากทิศด้านข้าง เพราะ ยู-2 เอส มีคุณสมบัติการร่อน (GLIDER) เพราะขนาดของปีก มันจึงเป็นงานที่หนักสำหรับนักบินที่ทำการบินมาอย่างเหน็ดเหนื่อยเป็นเวบาหลายชั่วโมงแล้ว
…จะใช้ ยู-2 เอสไปอีกนานสักเท่าใด
…ในปัจจุบันมีการกล่าวขานกันมากในกองทัพอากาศและกลาโหมสหรัฐฯ ว่า อากาศยานไร้นักบิน โกลบอล ฮอร์ก (GLOBAL HOWK UAV) จะมาปฏิบัติภารกิจแทนเครื่องบิน ยู-2 ในเร็ววันนี้ แต่หากจะพิจารณาจากความสามารถในการบรรทุกอุปกรณ์แล้ว อากาศยานไร้นักบิน โกบอล ฮอร์ก สามารถบรรทุกอุปกรณ์ได้น้ำหนักเพียง 2,000 ปอนด์ (มีแผนจะเพิ่มให้เป็น 3,000 ปอนด์ ในปี ค.ศ.2006) แต่สำหรับ ยู-2 แล้วสามารถบรรทุกได้ถึง 5,000 ปอนด์ จึงเป็นไปได้ยากที่อากาศยานไร้นักบิน โกบอล ฮอร์กจะมาแทนที่เครื่องบิน ยู-2 ได้ในเร็ววันนี้
คุณสมบัติของเครื่องบิน ยู-2 เอส
ภารกิจ      บินตรวจการณ์ที่ความสูง   สูงมาก
ผู้ผลิต      บริษัท ล็อกฮีด แอร์คราฟท์
เครื่องยนต์   เจนเนอรัลอีเอ็คตริกว์ เอฟ-118-101 (GE F – 118 – 101X
แรงขับ      17,000 ปอนด์ (7,650 กิโลกรัม)
ความยาว   68 ฟุต (19.2 เมตร)
ความสูง      16 ฟุต (4.8 เมตร)
ความกว้างปีก   103 ฟุต (30.9 เมตร)
ความเร็ว    475 + ไมล์ต่อชั่วโมง (มัค 0.58)
น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด      40,000 ปอนด์ (18,000 กิโลกรัม)
ระยะบิน      ไกลกว่า 6,000 ไมล์
เพดานบิน   สูงกว่า 70,000 ฟุต (21,212 เมตร)
นักบิน      1 คน (2 คน ในรุ่น 2 ที่นั่ง)
การเข้าประจำการ      ยู – 2 สิงหาคม ค.ศ.1955
         ยู-2 อาร์  ค.ศ.1967
         ยู-2 เอส ตุลาคม ค.ศ.1994
จำนวนประจำการ      35 เครื่อง (ในจำนวนนี้มีเครื่องฝึก 2 ที่นั่งอยู่ 4 เครื่อง)
ฐานบินหลัก      กองบินลาดตระเวนที่ 9 ฐานทัพอากาศ เบล มลรัฐ แคลิฟอร์เนีย

[686]

SENIOR YEAR / AQUATONE / U-2 / TR-1



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[686]

http://www.geog.ucsb.edu/~jeff/115a/history/u2_powers.jpg
Francis Gary Powers ถ่ายรูปหน้า U-2 ที่ถูก โซเวียต ยิงตก



U-2 เหนือ อ่าว ซานฟรานซิสโก

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[NaiMai>รักในหลวง]

  U2 and SR71 at Wing4 Takhli Airforce Base

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[686]

Northrop Grumman Global Hawk RQ-4

เป็น UAV ขนาดใหญ่ ที่มีรัศมีปฎิบัติการถึง 3,000 ไมล์ หรือ ราว ๆ 5,000 กิโลเมตร และ ปฎิบัติการบนอากาศได้นานถึง 24 ชั่วโมง (ไม่มีการเติมเชื้อเพลิงกลางอากาศสำหรับ UAV )




 
ขนาดเปรียบเทียบกับคน















[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[686]

General Atomic GNAT-750 Lofty View

GNAT-750 Lofty View เป็น UAV สอดแนมที่เข้าประจำการก่อน Predator ที่ใหญ่กว่า ขึ้นบินตั้งแต่ปี 1989 และ ปฎิบัติการให้ทั้งกองทัพ อเมริกา และ CIA ทั่วโลก

[salt_kit]

น่าจะซื้อ C-17 มาไว้ใช้ขนส่งซักครึ่งฝูงนะ C-130 ก็เก่าแล้ว ขนของมากก็ไม่ได้ ดูอย่างซึนามึ ต้องไปหลายเที่ยว มี C-17 น่าจะประหยัดเวลากว่านะครับ

[Iamshootinghere]

น่าจะซื้อ C-17 มาไว้ใช้ขนส่งซักครึ่งฝูงนะ C-130 ก็เก่าแล้ว ขนของมากก็ไม่ได้ ดูอย่างซึนามึ ต้องไปหลายเที่ยว มี C-17 น่าจะประหยัดเวลากว่านะครับ

C 130 ลง unpaved ได้ครับ ไม่แน่ใจว่า C 17 ทำได้รึเปล่า

[686]

C 130 ลง unpaved ได้ครับ ไม่แน่ใจว่า C 17 ทำได้รึเปล่า

ได้ครับ ภาพ มันฟ้อง



C-17 Globemaster III



C-17 Globemaster III เป็นเครื่องบินขนส่งขนาดกลาง ได้มาแทนที่ C-141B Starlifter(บรรทุกได้ 30 ตัน)  แต่บรรทุกได้มากกว่า 2 เท่า และมากกว่า C-130 Hercules(บรรทุกได้ 16ตัน) กว่า 4 เท่าครึ่ง

โดย C-17 Globemaster III บรรทุกได้ 170,900 pounds หรือ 76.64 ตัน










ที่เห็นปีกจาง ๆ ไม่ไช่ถ่ายไม่ชัด แต่เป็นมวลอากาศเหนือปีก







C-130 ทำอย่างนี้ไม่ได้ครับ



ภาพเปรียบเทียบ C-17 ซ้าย 3 ลำ กับ C-141 ขวา 2 ลำ



ฝูง C-17



ภายในของ C-17









[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[อรชุน-รักในหลวง]

เฮลิคอปเตอร์ขนาดกลาง เอบี 139
…เอบี 139 เป็นเฮลิคอปเตอร์ขนาดกลางแบบใหม่ของวงการอากาศยานปีกหมุน ได้รับการออกแบบมาสำหรับนำมาใช้งานทั้งในการทหารและกิจการพลเรือน  โดยเป็นผลผลิตจากความร่วมมือระหว่างบริษัทผู้ผลิตเฮลิคอปเตอร์ยักษ์ใหญ่สองบริษัท คือ บริษัท เบลล์ เฮลิคอปเตอร์ เทกซ์ทรอน ประเทศสหรัฐอเมริกา กับบริษัท อกุสต้า เวสท์แลนด์ ประเทศอิตาลี กลายเป็น เบลล์ อกุสต้า นอกจากโครงการเฮลิคอปเตอร์ เอบี 139 ทั้งสองบริษัทยังร่วมมือกันในการพัฒนา บีเอ 609 อากาศยานใบพัดกระดกใช้งานทางพลเรือนอีกด้วย นอกจากนี้โครงการเฮลิคอปเตอร์ เอบี 139 ยังมีบริษัทต่างชาติอีกหลายประเทศร่วมในการพัฒนา
…เบลล์ เป็นผู้ผลิตเฮลิคอปเตอร์ใช้งานทั่วไป แบบตระกูล เบลล์ ยูเอช – 1 และเฮลิคอปเตอร์โจมตีตระกูล เอเอช – 1 คอบร้า ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดแบบหนึ่งของโลกและนำมาใช้งานอย่างกว้างขวางทั่วโลก ทำการผลิตขึ้นใช้งานตั้งแต่สมัยสงครามเวียดนามเบลล์ได้ทำการพัฒนาและปรับปรุงเฮลิคอปเตอร์ตระกูล ยูเอช – 1 และเฮลิคอปเตอร์โจมตี เอเอช – 1 สู่รุ่นใหม่ๆ ขึ้นมาหลายรุ่น แต่ทางบริษัทไม่มีการพัฒนาแบบแผนเฮลิคอปเตอร์รุ่นใหม่ขึ้นมาต่อจาก เบลล์ ยูเอช – 1 ในขณะที่ในปัจจุบัน เบลล์ ยูเอช – 1 ที่มีประจำการอยู่ในกองทัพทั่วโลกเก่าและล้าสมัยลงไป กองทัพบก เรือ อากาศ หลายประเทศที่มีใช้งานได้จัดหาเฮลิคอปเตอร์แบบอื่นๆ มาทดแทน อาทิเช่น ยูเอช – 60 แบลคฮอว์ค ของสหรัฐฯ ซูเปอร์ พูม่า ของฝรั่งเศส และมิ – 17 จากรัสเซียซึ่งเฮลิคอปเตอร์ทั้งสามแบบมีขีดความสามารถและสมรรถนะทางการบินสูงกว่า เบลล์ ยูเอช – 1
…ทางด้าน บริษัท อกุสต้า ประเทศอิตาลี มีผลงานออกแบบและทำการผลิตเฮลิคอปเตอร์ ใช้งานทั่วไป แบบ เอ 109 เฮลิคอปเตอร์โจมตี เอ 129 แมงกุสด้า และร่วมทำการผลิตเฮลิคอปเตอร์ อีเอช 101 รวมทั้งผลิตเฮลิคอปเตอร์ตระกูล เบลล์ บางรุ่นภายใต้ลิขสิทธิ์ให้กับกองทัพอิตาลี  เบลล์ อกุสต้า ได้สร้างเครื่องต้นแบบ บีเอ 139 เพื่อใช้ในการทดสอบรวม  3 เครื่อง และได้ทำการทดสอบเมื่อปี พ.ศ. 2544 ที่ผ่านโดยเครื่องต้นแบบเครื่องแรกทำการบินทดสอบครั้งแรกเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ เครื่องต้นแบบเครื่องที่สองทำการบินเมื่อเดือนมิถุนายน  และเครื่องต้นแบบเครื่องสุดท้ายทำการบินเมื่อเดือนตุลาคม ปีเดียวกัน ขณะนี้การบินทดสอบยังคงดำเนินการอยู่ และคาดว่าจะได้รับการรับรองทางการบินในสิ้นปี เอบี 139 มียอดสั่งจองทั้งสิ้นรวม 50 เครื่อง แต่จำนวนการสั่งซื้อได้เพิ่มขึ้นเป็น 80 เครื่อง โดยลูกค้ารายล่าสุด คือ หน่วยยามฝั่งของสหรัฐฯ ได้สั่งซื้อ เอบี 139 จำนวนประมาณ 30 เครื่อง โดยบริษัทที่รับสัญญาจ้างจากสหรัฐฯ จะนำ เอบี 139 ไปติดตั้งอุปกรณ์ตามโครงการ Deep Water Program เพื่อนำไปใช้ในภารกิจค้นหาและกู้ภัยการขัดขวางทางทะเล การต่อต้านยาเสพติด และภารกิจอื่นๆ หน่วยยามฝั่งสหรัฐฯ จะนำ เอบี 139 ไปใช้งานทดแทนเฮลิคอปเตอร์ เอชเอช-60 เจฮอว์ค ที่มีใช้งานอยู่ในปัจจุบัน
…แผนแบบของ เอบี 139 เป็นเฮลิคอปเตอร์ขนาดกลาง 2 เครื่องยนต์ ลำตัวยาว 16.65 เมตร สูง 4.95 เมตร น้ำหนักบินขึ้นสูงสุด 6 ตัน ขนาดของห้องโดยสาร ยาว 2.7 เมตร กว้าง 2 เมตร และสูง 1.42 เมตร ใช้ระบบฐานล้อแบบสามฐานสามารถทำการพับเก็บภายในลำตัวเมื่อทำการบินเพื่อลดแรดต้าน เป็นการเพิ่มความเร็วในการบิน ชุดพวงหางอยู่สูงเพื่อลดโอกาสอันตรายใบพัดหางฟันพื้นเมื่อลงจอดหรือบินขึ้น ติดตั้งระบบป้องกันโครงสร้างเสียหายเมื่อเกิดอุบัติเหตุตกลงสู่พื้นมีเสียงดังน้อยขณะทำการบินและมีความเร็วสูงสามารถทำาการเติมเชื้อเพลิงด้านข้างลำตัวทั้งสองข้าง  พลังขับเคลื่อนได้จากเครื่องยนต์เทอร์โบชาฟท์ พีที 6 ซี-67ซี จำนวน 2 เครื่อง เครื่องยนต์แต่ละเครื่องให้แรงขับต่อเนื่องสูงสุด 1,531 แรงม้า (1,142 kW) ส่งกำลังไปหมุนใบพัดประธาน 5 กลีบ และใบพัดหาง 4 กลีบ การทำงานของเครื่องยนต์ควบคุมด้วยระบบดิจิตอล FADEC (Full Authority Digital Engine Control) สมรรถนะทางการบิน สามารถทำความเร็วเดินทางต่อเนื่องสูงสุด 290 กิโลเมตรต่อชั่วโมง พิสัยบินไกลสุด (ไม่มีเวลาบินสำรอง) 750 กิโลเมตร และบินได้นาน 3.9 ชั่วโมง 
…เอบี 139 มีเจ้าหน้าที่ประจำเครื่อง 2 คน ห้องนักบินเป็นระบบ Glass Cockpit อันทันสมัย แผงเครื่องวัดประกอบการบินติดตั้งจอภาพแสดงข้อมูลการบิน 3-4 จอ สถาปัตยกรรมระบบ (system architecture) ติดตั้งระบบอวิโอนิกส์ Modular Avionics Unit ซึ่งมีระบบประมวลผลการทำงานของระบบต่างๆ เอาไว้ภายในระบบคอมพิวเตอร์ที่มีพลังสูงสามารถนำไปใช้งานในระบบต่างๆ ได้อย่างมากมาย ติดตั้งระบบควบคุมอัตโนมัติ 4 แกน
…เอบี 139 ได้รับการออกแบบและสร้างมาสำหรับตอบสนองการใช้งานเป็นเฮลิคอปเตอร์อเนกประสงค์ ทั้งในกิจการทหารและพลเรือน การนำมาใช้งานในกิจการพลเรือน ประกอบด้วยการขนส่งผู้โดยสาร การใช้งานทั่วไปและการสนับสนุนแท่นขุดเจาะน้ำมัน และบทบาทอื่นๆ ได้แก่ การค้นหาและกู้ภัย การบรรทุกสินค้าและการดับไฟ ห้องโดยสารของ เอบี 139 สามารถจัดวางเก้าอี้สำหรับผู้โดยสารได้ 15 ที่นั่ง หรือสัมภาระหนัก 2,500 กิโลกรัม หรือสัมภาระหนัก 2,700 กิโลกรัม ถ้าหากบรรทุกภายนอกโดยการหิ้ว
…ในภารกิจค้นหาและกู้ภัย เอบี 139 จะได้รับการติดตั้งอุปกรณ์พิเศษเพื่อใช้ในการค้นหาและเพิ่มขีดความสามารถในการปฏิบัติได้ทั้งกลางวันและกลางคืน คืออุปกรณ์อินฟราเรดติดตั้งใต้จมูกในภารกิจค้นหาและกู้ภัย เอบี 139 ซึ่งสามารถปฏิบัติการได้ทั้งฐานบินบนบกและบนเรือผิวน้ำ มีรัศมีค้นหาผู้ที่ต้องการความช่วยเหลืออยู่ห่างไกลออกไป 50 ไมล์ทะเล เฮลิคอปเตอร์ใช้เวลาเดินทางจากฐานบินไปยังพื้นที่ค้นหาใช้เวลา 20 นาที มีเวลาทำการบินค้นหาเหนือบริเวณพื้นที่ได้นาน 3 ชั่วโมง ช่วยชีวิตคนได้ 6 คน โดยใช้เวลานานในการปฏิบัติการค้นหา 45 นาที (คนรอดชีวิตอาจจะอยู่ ณ จุดห่างกันเวลาบินสำรอง 30 นาที)
…บทบาททางทหาร เอบี 139 สามารถบรรทุกทหารไปได้ 15 คน หรือลำเลียงผู้ป่วย 6 เตียง พร้อมผู้ดูแล 4 คน มีคานสำหรับติดอาวุธที่สามารถถอดออกได้ โดยสามารถติดตั้งกระเปาะปืนกลอากาศ กระเปาะจรวด และอาวุธปล่อยนำวิถีอากาศ – สู่ – อากาศ
…เอบี 139 จะประสบความสำเร็จเหมือนกับ ยูเอช – 1 ฮิวอี้หรือไม่ต้องดูกันต่อไป แต่ต้องพบกับเฮลิคอปเตอร์คู่แข่งขันกับเฮลิคอปเตอร์ขนาดเดียวกันมากมายหลายแบบทั้ง ยูเอช – 60 แบลคฮอว์ค ซูเปอร์ พูม่า มิ – 17 และใหม่ล่าสุดคือ เอ็นเอช – 90   

[hanaga]

ผมอยากจะทราบเรื่องรถถังบ้างได้ไหมครับพี่ เช่น m60, stingray, scorpion หรือปืนใหญ่ ของ ทบ.ไทย 

[686]

 scorpion



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[686]

stingray มีแต่ภาพเล็ก ๆ ครับ

M-60






[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[NaiMai>รักในหลวง]

  เพราะไอ้ท่านี้แหละ มันถึงได้ร้าว