รถถังเป็นเสมือน ราชินี ในสนามรบ ส่วนปืนใหญ่ เป็นเสมือน ราชา แต่ถ้าขาดรถถังลำเลียงพล การรบก็จะยึดเยื้อ เพราะ ชัยชนะที่เด็ดขาดคือ การให้ทหารราบเข้ายึดพื้นที่
หากเป็นการรบสมัย สงครามโลกครั้งที่ 2 ทหารราบต้องวิ่งตามรถถัง โดยมีปืนใหญ่สนามยิงสนับสนุน การเคลื่อนพลเข้าตีทำได้ช้า หน่วยส่งกำลังบำรุง ก็ทำได้ลำบาก เพราะ แนวรบกินพื้นที่กว้าง และ อันตราย ทหารราบเอง ก็เหนื่อยอ่อน เพราะ นอกจากต้องเคลื่อนพลด้วยเท้าตามรถถังแล้ว ยังต้องทำการสู้รบไปด้วยระหว่างทาง รถลำเลียงพลส่วนใหญ่ก็ไม่มีเกราะคุ้มกัน เป็นเพียงรถบรรทุกธรรมดา รถลำเลียงพลที่มีเกราะคุ้มกันก็มีใช้ในวงจำกัด ทหารบางส่วนจึงนั่งไปบนหลังของรถถัง เมื่อต้องผ่านพื้นที่ ๆ ไม่มีการสู้รบ
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 จึงมีแนวความคิดที่จะเคลื่อนกำลังพลที่อยู่ในเขตสู้รบด้วยความรวดเร็ว และ ปลอดภัยจากการซุ่มโจมตีจากการลอบยิง แนวคิดดังกล่าวจึงออกมาในรูป ยานยนต์ลำเลียงพลหุ้มเกราะ (Armored Personnel Carrier) ที่มีทั้งล้อยาง และ ล้อ สายพาน
แนวคิดที่ใช้ ยานยนต์ลำเลียงพลหุ้มเกราะ ขนส่งทหารในแนวหน้าเป็นแนวคิดที่นำไปใช้ทั้งฝ่าย ซีกโลกเสรี และ ซีกโลกคอมมิวนิส ในช่วงสงครามเย็น และยังคงอยู่จนถึงปัจจุบัน
รถถังลำเลียงพลของ สหรัฐ ที่มีชื่อเสียงและ แพร่หลายมากที่สุด คือ M113 Gavin เนื่องจาก รถถังอีก 13 รุ่นใช้โครงฐานตัวถัง และ ระบบสายพานเดียวกัน
M58 Wolf Smoke Generator Carrier
M106 Self-propelled 107mm Mortar
M113 Armored Medical Evacuation Vehicle AMEV
M125 Self-propelled 81mm Mortar
M548 Cargo Carrier
M577 Command Post Carrier
M730 Guided Missile Equipment Carrier (Chaparral)
M901 Improved TOW Vehicle
M981 Fire Support Team Vehicle (FISTV)
M1059 Lynx Smoke Generator Carrier
M1064 Self-propelled 120mm Mortar
M1068 Standard Integrated Command Post System (SICPS) Carrier
M1108 Universal Carrier








ภาพ นี่ก็เป็นอีก เวอร์ชั่นของ M113




