ธรรมะสำหรับคนเกลียดวัด

“ ๑๐ เหตุผลของคนเกลียดวัด”
กับเหตุผลที่ทำให้คนไม่ชอบเข้าวัด

๑). ไม่เข้าใจเรื่อง..ทางจิตวิญญาณ...
>>> เพราะมัวแต่หลงใหลในวัตถุนิยมมากเกินไป
>>> ไม่เห็นแสงสว่างทางจิตวิญญาณ

๒). ไม่เข้าใจเรื่อง...ศาสนา...
>>> รู้จักเฉพาะพระศาสดาชนิดที่เป็นบุคคล
>>> แต่ไม่รู้จักพระศาสดาที่แท้จริง
>>> นั่นก็คือ ระบบธรรมวินัย คำสั่งสอนแห่งศาสนานั้น ๆ

๓). ไม่เข้าใจเรื่อง...ธรรมะ...
>>> เพราะไม่ชอบอ่าน ไม่ชอบฟัง ไม่ศึกษาค้นคว้า
>>> ธรรมะคือหน้าที่ตามกฎธรรมชาติ
>>> ธรรมะนั้นต้องมีในทุกสิ่ง
>>> ธรรมะนั้นเป็นแสงสว่างทางจิตวิญญาณ
>>> จิตใจอาศัยธรรมะเป็นแสงสว่าง
>>> ตะเกียงก็ไม่เป็นแสงสว่างให้แก่จิตใจได้
>>> ดวงอาทิตย์สักร้อยดวงพันดวงก็ไม่เป็นแสงสว่างให้แก่จิตใจได้

๔). ไม่เข้าใจเรื่อง...โลกุตตระและนิพพาน..
>>> เพราะเข้าใจว่าอย่าเอาเรื่องโลกุตตระ เรื่องนิพพานมาให้ชาวบ้าน
>>> ที่จริงเรื่องแล้วเรื่องเหล่านี้ไม่ได้อยู่สุดกู่ อยู่ที่นี่และเดี๋ยวนี้
>>> อาจจะหาพบได้ทุกคราวที่มีความทุกข์เกิดขึ้น

๕). ไม่เข้าใจเรื่อง...ภาษาคน ภาษาธรรม...
>>> ส่วนใหญ่เข้าใจภาษาคน แต่ไม่รู้ภาษาธรรม
>>> ภาษาธรรมเป็นภาษาที่ลึกซึ้ง กินใจ มุ่งเน้นให้เห็นจริง ตามความเป็นจริง

๖). ไม่เข้าใจเรื่อง...ศีลธรรม...
>>> เรื่องศีลธรรมนั้นเป็นเรื่องหัวใจของทุกเรื่องสำหรับความเป็นมนุษย์
>>> จึงควรจะทำให้เด็กๆ มีศีลธรรมมาตั้งแต่ในท้อง

๗). ไม่เข้าใจเรื่อง...พระเจ้าพระสงฆ์...
>>> พระเจ้าพระสงฆ์ คือ ตัวอย่างแห่งบุคคล
>>> ผู้เป็นอยู่ด้วยความสะอาด สว่าง สงบ
>>> เป็นผู้สะอาดบริสุทธิ์ รอดจากการบีบคั้นของความทุกข์
>>> เป็นอิสระแก่กิเลส มีปกติไม่วุ่นวาย แล้วก็เยือกเย็นเป็นนิพพาน

๘). ไม่เข้าใจเรื่อง...ความสุข...
>>> ระบบของความสุข มันขึ้นอยู่กับระดับจิต
>>> ในส่วนของปุถุชน มี ๓ ก. คือ กิน กาม เกียรติ
>>> ในส่วนของผู้ฝึกจิต มี ๓ ส. คือ สะอาด สว่าง สงบ

๙). ไม่เข้าใจเรื่อง...การทำบุญให้ทาน..
>>> แท้จริงการทำบุญให้ทานไม่เกี่ยวกับการได้หน้าได้ตา
>>> แต่เกี่ยวกับประโยชน์ที่จะช่วยผู้อื่นให้ได้รับความสุข
>>> และตัวเองก็ได้บรรเทากิเลสที่เป็นเหตุให้เห็นแก่ตัวลดลงไปทุกที ๆ
>>> จิตที่คิดจะให้สบายและประเสริฐกว่าจิตที่คิดจะเอา
>>> การบริจาคคือการได้เพิ่มมากขึ้น การเก็บเอาไว้นั้นคือการสูญเสีย

๑๐). ไม่เข้าใจเรื่อง...จิตว่าง...
>>> เป็นการอยู่ มีชีวิตอยู่ มีลมหายใจอยู่ตามแบบพุทธะ
>>> คือ ทำงานด้วยจิตว่าง บริโภคด้วยจิตว่าง พักผ่อนด้วยจิตว่าง
>>> ได้แก่ ว่างจากความรบกวนของกิเลสและความทุกข์
>>> กิเลสไม่รบกวนก็เรียกว่า..อยู่ว่าง...
>>> ถ้ากิเลสมารบกวน มันก็ไม่ว่าง ก็ไปต่อสู้กับกิเลสอยู่
>>> ความทุกข์ก็เหมือนกัน ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว

คนเกลียดวัดคงไม่ชอบ...
ไม่ชอบทำจิตใจให้เกลี้ยง...ไม่ชอบให้จิตใจอิสระ..
ไม่ชอบให้จิตใจว่าง...

>>> เขาว่ามันไม่มีรส ไม่มีชาติ
>>> เขาก็จะไปหมกมุ่นอยู่กับเรื่องกามารมณ์ ทรัพย์สมบัติ
>>> เกียรติยศ ชื่อเสียง อะไรไปตามเรื่องของเขาอย่างเหนี่ยวแน่น....

คนเกลียดวัดเลยไม่มีโอกาสพบกับความที่จิตมันเกลี้ยง
หรือว่าง..หรือสงบ...หรือเย็น...หรือเป็นอิสระ..

>>> การเข้าวัดจึงเป็นโอกาสอันดี...
>>> ที่เราจะได้เข้ามาวัดเพื่อพัฒนาจิต...
>>> เป็นการวัดคุณธรรมในจิตใจของเรา..

วัดจึงไม่ได้อยู่ไกลเกินที่เราจะเข้าไปทำความรู้จัก..
เพราะวัดก็อยู่ในตัวเรานั่นแหละ...

>>>...ลองวัดคุณธรรม และพัฒนาจิต เพื่อชีวิตที่ดีงามกันเถอะ..
>>>...จงอย่าเกลียดวัด อย่าเกลียดการพัฒนาจิตกันเลย..

ที่มา :- ธรรมะสำหรับคนเกลียดวัด...พุทธทาสภิกขุ..

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ธรรมะสำหรับคนเกลียดวัด (อ่าน 1409 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้