วันนี้ได้มีโอกาสไปดูหุ่นละครเล็ก ที่โรงละครอักษรามาค่ะ
ตอนแรกที่ซื้อบัตรนั้น (ซื้อมา 10ใบ นำมาประมูลการกุศลในเวบ 2ใบ ส่วนอีก 8ใบ ใช้หมดไปวันนี้แล้ว) ไม่ได้ตั้งความหวังว่าจะน่าดู น่าชมหรอก แต่ในใจคิดว่ามันต้องน่าเบื่อด้วยซ้ำ ตอนนั้นคิดเพียงแต่อยากรักษาศิลปะวัฒนธรรมไทยคงอยู่ไว้ให้นานที่สุดเองอ่ะค่ะ
แต่พอวันนี้ที่ได้เข้าไปชมนั้น ความคิดกลับตาละปัตรเลย
นักแสดงทุกท่านเก่งมาก ฝึกฝนมาดี เพราะเท่าที่เวลา 1ชม.ที่ได้ชมนั้น สังเกตได้ว่าหุ่น 1ตัวนั้น จะต้องประกอบด้วยผู้เชิดถึง 3คน คนนึงแขนซ้าย คนนึงแขนขวาและหัว อีกคนก็เท้าทั้ง 2ข้าง ผู้เชิดทั้ง 3 และหุ่นต้องเป็นรวมเป็นหนึ่งเดียว ผู้เชิดจะออกลีลาท่าทางคล้ายๆกับหุ่น สามัคคีกันมากๆเลยค่ะ
วงดนตรีโจงกระเบนที่เล่นประกอบ+คั่นฉากก็เล่นได้ดีมาก เป็นวงดนตรีที่มีทั้งเครื่องดนตรีไทยเทศมารวมกัน เล่นเก่งจริงๆ เรียกว่าไม่มีพลาดกันเลย โอปรบมือสุดแรงเลยค่ะ
ส่วนฉาก อลังการณ์ไม่แพ้ใครแน่นอนค่ะ
สิ่งที่ไม่ชอบคือ
ไม่ให้ถ่ายรูป จะถ่ายรูปได้ก็ตอนที่เค้าลงมาข้างล่างเวทีแล้วเท่านั้น อยากจะเก็บภาพตอนที่เค้ากำลังแสดงอ่ะค่ะ แต่ก็เข้าใจนะ เพราะเคยไปดูการแสดงที่เค้าให้ถ่ายรูปได้แต่ห้ามใช้แฟลช ก็จะมีคนที่ปรับโหมดออโต้ พอเวลาการแสดงแสงน้อย กล้องมันก็จะเปิดแฟลชอัตโนมัติ คนถ่ายก็ไม่รู้หรอกว่ามีแฟลชออกมาด้วย ส่วนบางคนรู้ก็จริงแต่ก็ปรับไม่ให้มันปิดแฟลชไม่เป็นอีก ดังนั้นเค้าก็เลยตัดปัญหาโดยการไม่ให้ถ่ายรูปมันซ๊าเลยอ่ะค่ะ
สรุปแล้ว ชอบมากๆค่ะ เพราะนอกจากความสนุกสนานแล้ว โอยังมีความรู้สึกภูมิใจในความเป็นคนไทยมากๆค่ะ ไม่ได้แหลเลย ดูแล้วทั้งขนลุก ทั้งตื้นตัน และทั้งรู้สึกผยองจริงๆ จนต้องพิมพ์ชื่นชมกันในเวบนี้เลยทีเดียวค่ะ
ปล.ไม่ได้ค่าโฆษณามาแน่นอนค่ะ รู้สึกตามนี้จริงๆ
