ผมเคยอ่าน จากนิตยสารเกี่ยวกับปืนฉบับหนึ่ง พูดถึงข้อเท็จจริง ไว้ว่า.
หัวกระสุนที่วิ่งขึ้นไปหาเทวดา จนหมดแรงส่ง แล้วถูกแรงดึงดูด ลากกลับมานั้น. ถ้าขึ้นเป็นแนวดิ่ง
ด้วยการเบี่ยงเบนของลม ฯลฯ จะตกห่างจากจุดยิง ๒๐๐ เมตร +/- ในทิศที่แน่นอนของจุดยิง แต่จำไม่ได้ว่าทิศใด
หัวกระสุนลักษณะนี้ อันตรายขึ้นอยู่กับ น้ำหนักและขนาด ของหัวกระสุน และอวัยวะที่ตกใส่ ..
ความเร็วระดับ ๕๐๐-๕๕๐ ฟุต/วินาที+/- ไม่ได้ควงสว่านเอาหัวแหลมเข้าหาเป้า .. อันตราย และความรุนแรง
มันต่างจาก หัวกระสุนที่ไปด้วยแรงขับจากดินปืน ที่รีดออกจากเกลียว ที่มีแรงทะลุทะลวง
เราจะต้องคิดอย่างเป็นวิทยาศาสตร์ อย่าได้เชื่อเพราะเพียง การบอกเล่าแล้วเชื่อ..
การเชื่ออย่างนี้ อาจจะขาดความเข้าใจ อาจประเทืองปัญญา. แต่ยังไม่ได้หลักคิด .
อ่านแล้วคิดพิจารณาไปด้วยครับ ท่านจะได้พื้นความคิดความเข้าใจเกี่ยวกับ แรงปะทะ อำนาจทะลุทะลวง ของหัวกระสุน ตามมาด้วย.
ท่านอาจจะเข้าใจ ถึง ความสัมพันธ์ ของอำนาจหัวกระสุน นั้นเกิดจากปัจจัยหลักคือ น้ำหนักหัวกระสุน กับความเร็ว
จะเพิ่มน้ำหนัก หรือจะเพิ่มความเร็ว ย่อมทำให้เกิดอำนาจของหัวกระสุนขึ้นมาได้เหมือนกัน.
เมื่อความเร็ว ขึ้นถึงระดับหนึ่ง จะยกระดับ อำนาจการทำลาย ให้สูงขึ้น เห็นได้ง่าย ง่าย คือ กระสุน .๓๕๗ Magnum
หัวกระสุนหนัก ๑๕๘ เกรน เท่ากับ .๓๘ spl +P ความเร็วที่เพิ่มขึ้น ราว ๔๐ % แต่พลังงานของหัวกระสุน เพิ่มขึ้นกว่า ๙๐ % .
คุยกันอย่างชาวปืน ที่ไม่ใช่อย่างนักวิชาการนะครับ.. คลาดเคลื่อนประการใด ท่านที่ทราบช่วยเพิ่มเติมให้ด้วย
