ท่ายิงของคุณหญิงดาริน วราฤทธิ์

[JUNGLE]

ลูกกรดแม็กนั่ม... คุณหญิงดารินเธอเอาไว้ยิงหมวกพรานใหญ่ครับ... ส่วนขั้วมะขวิด... ใช้ .๓๐๐ เวฯ แม็กฯ

[Hang]

เคยยิงแต่ลูกกรด อยากยิง 458 อาฟริกันแม็กนั่มมั่งครับ
หา ไทเรนฯ มาเป็นเป้าได้คงมันพิลึกเนาะ

[FABBRI]

เอ้ ? ตกลงเราจะคุยเรื่องอะไรกันนี่   เรื่องปืน  เรื่องการยิง  เรื่องสายตา  ฯลฯ

ขอออกความเห็นสักเล็กน้อยครับ ผิดถูกประการใดก็ขออภัยมา ณ. ที่นี้ด้วยครับ

1. ต้องขอคารวะ  ท่าน เจ้าของกระทู้ หนึ่งจอก ที่สามารถ  ใช้ปืน CZ ขนาด .22 Mag  ยิงเหรียญ 10 บาทไทย (ไม่ทราบว่าเหรียญเก่าหรือเหรียญ ปัจจุบัน) ได้ในระยะ 100 เมตร  ต้องขอถาม ว่าใช้กระสุนยี่ห้ออะไร ? ครับ

2. ท่านหญิง ดาริน ก็เป็น ตัวละคร ในหนังสือ ที่ถูกสร้างขึ้นมา จากจิตนาการ  นิยายก็คือนิยาย  คงเป็นจริงไม่ได้ในโลกแห่งความจริง ( King Solomon’s  Mine  อ่าน วันเดียวจบ แต่ เพชรพระอุมา อ่าน 10 ปีจบ ) มิใช่มีแต่ท่านหญิง ดารินเท่านั้น  ยังมีพระเอกและนางเอก อีกมากมาย ที่เก่งเกิน มนุษย์ โลดแล่นอยู่หน้าจอทีวีและในหนังสือ ตามเส้นทางเดินทางของปลายปากกา ผู้แต่งเรื่อง

      แต่ก็ยังมีนีกยิงปืน ตัวจริงเสียงจริง อีกมาก ที่ ยิงปืนได้ อย่างกับเทวดา เช่น Annie Oakley


3. การที่ท่านยิงเป้ากระดาษ นั้น มีอุปกรณ์ เสริมมากมาย เช่น เครื่องช่วยพยุงปืนให้นิ่ง ปืนและ เป้าสงบนิ่ง เวลาที่จะสังหารเป้ามากมาย จิตใจ ผ่อนคลาย พร้อมเมื่อใดก็ลั่นไก มีน้ำเย็นดื่ม มีลมพัด บางครั้งมีสาวเจ้าคอยพัด  ป้อนขนม ป้อนน้ำ ยังไม่ถึงขนาด ป้อน น  ฯลฯ

4. ในโลกแห่งความเป็นจริง นั้นมันแค่เศษ เสี้ยว ของวินาที เท่านั้น ที่จะต้องตัดสินใจ ว่า ยิงหรือไม่ยิง ด้วยความกดดัน ของจิตใจ อารมณ์ สภาวะแห่งอากาศ และ บรรยากาศ ในขณะนั้น ว่าท่านเป็น เพชฆาต หรือ นักบุญ

5. การยิงปืน ในท้องทุ่ง ด้วยของจริง ต่างจากการยิงในสนามที่สมมุติ คือ ท่านไม่มีอุปกรณ์ เสริม มีแค่ตัวท่านกับเป้า เท่านั้น แม้นแต่ การวางท่า ที่ ใช้ยิงในระบบแข่งขัน (ISU ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า) หรือ พลซุ่มยิง ก็ทำไม่ได้ แถม ต้องแบกหามสำภาระ เดินทางไกล ยืนเฉยๆขาก็สั่นแล้ว หรือถ้านั่งรถ ก็ถูกเขย่า มา จนหัวสั่นหัวคลอน

ท่านลองดูแบบนี้ ไม่ทราบว่าจะได้ผลหรือไม่

1.อาวุธปืน ของท่าน นั้นต้องเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย เมื่อท่านวาดปืนขึ้นประทับบ่า หน้าแนบกับพาทท้าย สายตามองผ่าน ศูนย์ เหล็กหรือศูนย์ กล้อง ไปยังเป้า ตรงพอดี โดยไม่ต้อง ขยับส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย เป็น กฎข้อที่ 1

2. ในทุ่งโล่งและดงทึบ ศูนย์ เหล็ก ใช้งานง่ายกว่า ศูนย์ กล้อง   และ ศูนย์กล้อง ที่ มีส่วนกำลังขยายน้อย ใช้ง่ายกว่า ศูนย์ กล้อง ที่มีกำลังขยายมาก อีกเช่นกัน ศูนย์กล้องที่มีกำลังขยายมากทำให้เห็นเป้าได้ชัดเจนกว่า ศูนย์กล้องที่กำลังขยายน้อย  และ กล้องที่กำลังขยายน้อย ย่อมดีกว่า ศูนย์เหล็ก ปืนที่มีน้ำหนักเบา ถีบหนักกว่าปืนที่มีน้ำหนักมาก

3. ท่านลอง ยืนในท่าสบายๆตาม แบบ น้องเบิดย์  ๆ  ตามองตา สายตาก็จ้องมอง เป้า แล้วยกปืนขึ้นมา ขวางระหว่าง เป้ากับตา ปรับสายตาเล็กน้อย แล้วยิง โดยลืมตา มีหลาย ท่านที่ ชอบหลับตายิง  โดยใช้เวลาที่น้อยที่สุด  เมื่อใดที่ท่านลังเล ละล้าละลัง  แล้วละก็ มันจะเกิด แผ่นดินไหว ค่อยๆเริ่มแล้วก็รุนแรงขึ้นๆๆๆ กระสุนที่วิ่งออกไป ไม่ขึ้นฟ้าก็ลงดิน ตามแรงสั่นสะเทือน ของการไหวนั้น อย่าว่าแต่ก้าน ทะลายมะพร้าวเลย แม้นแต่ควาย ขนาด 2 ตัน ก็ ยิงไม่โดน

4. และ หลังจากเสียงปืนจบลง ก็จะมีเสียง ปุ๋ ปอ๋ง  แป้ง ตามมา ถ้ากระสุนกระทบเป้า

ขอจบด้วย ประการนี้

[Wisky6]

ชัดเจนมากเลยครับพี่ Fabbri 

[Sniper69 - รักในหลวง]

เอ้ ? ตกลงเราจะคุยเรื่องอะไรกันนี่   เรื่องปืน  เรื่องการยิง  เรื่องสายตา  ฯลฯ

ขอออกความเห็นสักเล็กน้อยครับ ผิดถูกประการใดก็ขออภัยมา ณ. ที่นี้ด้วยครับ

1. ต้องขอคารวะ  ท่าน เจ้าของกระทู้ หนึ่งจอก ที่สามารถ  ใช้ปืน CZ ขนาด .22 Mag  ยิงเหรียญ 10 บาทไทย (ไม่ทราบว่าเหรียญเก่าหรือเหรียญ ปัจจุบัน) ได้ในระยะ 100 เมตร  ต้องขอถาม ว่าใช้กระสุนยี่ห้ออะไร ? ครับ

2. ท่านหญิง ดาริน ก็เป็น ตัวละคร ในหนังสือ ที่ถูกสร้างขึ้นมา จากจิตนาการ  นิยายก็คือนิยาย  คงเป็นจริงไม่ได้ในโลกแห่งความจริง ( King Solomon’s  Mine  อ่าน วันเดียวจบ แต่ เพชรพระอุมา อ่าน 10 ปีจบ ) มิใช่มีแต่ท่านหญิง ดารินเท่านั้น  ยังมีพระเอกและนางเอก อีกมากมาย ที่เก่งเกิน มนุษย์ โลดแล่นอยู่หน้าจอทีวีและในหนังสือ ตามเส้นทางเดินทางของปลายปากกา ผู้แต่งเรื่อง

      แต่ก็ยังมีนีกยิงปืน ตัวจริงเสียงจริง อีกมาก ที่ ยิงปืนได้ อย่างกับเทวดา เช่น Annie Oakley


3. การที่ท่านยิงเป้ากระดาษ นั้น มีอุปกรณ์ เสริมมากมาย เช่น เครื่องช่วยพยุงปืนให้นิ่ง ปืนและ เป้าสงบนิ่ง เวลาที่จะสังหารเป้ามากมาย จิตใจ ผ่อนคลาย พร้อมเมื่อใดก็ลั่นไก มีน้ำเย็นดื่ม มีลมพัด บางครั้งมีสาวเจ้าคอยพัด  ป้อนขนม ป้อนน้ำ ยังไม่ถึงขนาด ป้อน น  ฯลฯ

4. ในโลกแห่งความเป็นจริง นั้นมันแค่เศษ เสี้ยว ของวินาที เท่านั้น ที่จะต้องตัดสินใจ ว่า ยิงหรือไม่ยิง ด้วยความกดดัน ของจิตใจ อารมณ์ สภาวะแห่งอากาศ และ บรรยากาศ ในขณะนั้น ว่าท่านเป็น เพชฆาต หรือ นักบุญ

5. การยิงปืน ในท้องทุ่ง ด้วยของจริง ต่างจากการยิงในสนามที่สมมุติ คือ ท่านไม่มีอุปกรณ์ เสริม มีแค่ตัวท่านกับเป้า เท่านั้น แม้นแต่ การวางท่า ที่ ใช้ยิงในระบบแข่งขัน (ISU ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า) หรือ พลซุ่มยิง ก็ทำไม่ได้ แถม ต้องแบกหามสำภาระ เดินทางไกล ยืนเฉยๆขาก็สั่นแล้ว หรือถ้านั่งรถ ก็ถูกเขย่า มา จนหัวสั่นหัวคลอน

ท่านลองดูแบบนี้ ไม่ทราบว่าจะได้ผลหรือไม่

1.อาวุธปืน ของท่าน นั้นต้องเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย เมื่อท่านวาดปืนขึ้นประทับบ่า หน้าแนบกับพาทท้าย สายตามองผ่าน ศูนย์ เหล็กหรือศูนย์ กล้อง ไปยังเป้า ตรงพอดี โดยไม่ต้อง ขยับส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย เป็น กฎข้อที่ 1

2. ในทุ่งโล่งและดงทึบ ศูนย์ เหล็ก ใช้งานง่ายกว่า ศูนย์ กล้อง   และ ศูนย์กล้อง ที่ มีส่วนกำลังขยายน้อย ใช้ง่ายกว่า ศูนย์ กล้อง ที่มีกำลังขยายมาก อีกเช่นกัน ศูนย์กล้องที่มีกำลังขยายมากทำให้เห็นเป้าได้ชัดเจนกว่า ศูนย์กล้องที่กำลังขยายน้อย  และ กล้องที่กำลังขยายน้อย ย่อมดีกว่า ศูนย์เหล็ก ปืนที่มีน้ำหนักเบา ถีบหนักกว่าปืนที่มีน้ำหนักมาก

3. ท่านลอง ยืนในท่าสบายๆตาม แบบ น้องเบิดย์  ๆ  ตามองตา สายตาก็จ้องมอง เป้า แล้วยกปืนขึ้นมา ขวางระหว่าง เป้ากับตา ปรับสายตาเล็กน้อย แล้วยิง โดยลืมตา มีหลาย ท่านที่ ชอบหลับตายิง  โดยใช้เวลาที่น้อยที่สุด  เมื่อใดที่ท่านลังเล ละล้าละลัง  แล้วละก็ มันจะเกิด แผ่นดินไหว ค่อยๆเริ่มแล้วก็รุนแรงขึ้นๆๆๆ กระสุนที่วิ่งออกไป ไม่ขึ้นฟ้าก็ลงดิน ตามแรงสั่นสะเทือน ของการไหวนั้น อย่าว่าแต่ก้าน ทะลายมะพร้าวเลย แม้นแต่ควาย ขนาด 2 ตัน ก็ ยิงไม่โดน

4. และ หลังจากเสียงปืนจบลง ก็จะมีเสียง ปุ๋ ปอ๋ง  แป้ง ตามมา ถ้ากระสุนกระทบเป้า

ขอจบด้วย ประการนี้

ประสบการณ์ตรงโดยแท้ 

[Been]

 อ่านแล้วได้อารมณ์เหมือนเดิม      

[Hang]

ขอบคุณท่านFebbri ที่กรุณาเล่าแจ้งแถลงไข ให้เข้าใจอย่างชัด-เจน
กระผมยิง เหรียญ10บาท ในระยะ 100 เมตร ด้วยลูกเท่าที่หาได้ เช่น เฟดเดอรัล และ อาร์มสกอ
ไม่เคยยิงด้วยลูกแพงกว่านี้ (แบบไม่มีเงินมาก)
แต่ไม่ใช่ว่า ปังไหน ก็โดน บางปัง ก็ไม่ถูก แต่ไม่ห่างเกินไปนัก กลุ่มไม่มากกว่าฝาขวดซุปไก่
ด้วยการช่วยเหลือของ Bushnell 3-9เท่า ที่เรียนรู้การปรับเอาเองตามยถากรรม
หมดกระสุนไป 4 กล่อง ถึงได้ OK  
ปัญหาคือเวลายิงภาคสนาม กลางป่า กลางทุ่ง ยืนยิง จับยิง แบบซ้ายรองกระโจม ขวาคอปืน ไม่โดนเอาเลย
เลยอยากถามวิธีการยิงโดยการจับปืนแบบพาดศอก
กระโจมมือวางอยู่ข้อศอกซ้าย(ที่กอดอกไว้) มือขวากำคอปืนเหนี่ยวไก
หรือวิธีอื่นๆที่ผู้รู้บัญญัติขึ้น
อยากรู้เทคนิคและวิธีการจับครับ
เผื่อจะได้แม่นกับเขามั่ง

[DEMON - รักในหลวง]

ลองใช้ศอกซ้ายค้ำเอว แบบท่ายิงของปืนยาวชาวบ้าน น่าจะนิ่งได้ค่อนข้างมากนะครับ

[NUTAPHOL]

คุณ Hang ครับ  ผมเคยนั่งยิงปืนยาวอยู่ในเรือที่เพื่อน(เรื่อที่นั่งได้สามคนถ้านั่งมากกว่านี้เรือจะจม) กำลังพายๆไปตามลำคลอง   แล้วยิงกระรอกที่กำลังวิ่งอยู่ตามทางต้นมะพร้าวในสวน   ระยะในการยิงแต่ละครั้งไม่แน่นอน 25- 45 เมตรแล้วถูกนี่   พอใช้ได้ไหมครับ....(เดียวนี้เลิกยิงแล้วครับกลัวบาป)

[Hang]

คุณ Hang ครับ  ผมเคยนั่งยิงปืนยาวอยู่ในเรือที่เพื่อน(เรื่อที่นั่งได้สามคนถ้านั่งมากกว่านี้เรือจะจม) กำลังพายๆไปตามลำคลอง   แล้วยิงกระรอกที่กำลังวิ่งอยู่ตามทางต้นมะพร้าวในสวน   ระยะในการยิงแต่ละครั้งไม่แน่นอน 25- 45 เมตรแล้วถูกนี่   พอใช้ได้ไหมครับ....(เดียวนี้เลิกยิงแล้วครับกลัวบาป)

ประมาณนี้ก็เยี่ยมล่ะครับ
เรือก็เคลื่อนที่ เป้าก็ไม่อยู่นิ่ง แล้วยิงถูก สำหรับผม ยอมรับว่าท่านแน่
ผมทำยังไม่ได้ครับ
การยิงปืนเพื่อหาอาหาร ผมถือว่าเป็นปกติ
ประเภทกินเนื้อ แต่ด่าคนฆ่าว่าบาป ผมว่าไม่ปกติ
วัฏจักร ห่วงโซ่อาหาร เป็นไปตามธรรมชาติครับ

[NUTAPHOL]

คุณ Hang ครับ  ผมเคยนั่งยิงปืนยาวอยู่ในเรือที่เพื่อน(เรื่อที่นั่งได้สามคนถ้านั่งมากกว่านี้เรือจะจม) กำลังพายๆไปตามลำคลอง   แล้วยิงกระรอกที่กำลังวิ่งอยู่ตามทางต้นมะพร้าวในสวน   ระยะในการยิงแต่ละครั้งไม่แน่นอน 25- 45 เมตรแล้วถูกนี่   พอใช้ได้ไหมครับ....(เดียวนี้เลิกยิงแล้วครับกลัวบาป)

ประมาณนี้ก็เยี่ยมล่ะครับ
เรือก็เคลื่อนที่ เป้าก็ไม่อยู่นิ่ง แล้วยิงถูก สำหรับผม ยอมรับว่าท่านแน่
ผมทำยังไม่ได้ครับ
การยิงปืนเพื่อหาอาหาร ผมถือว่าเป็นปกติ
ประเภทกินเนื้อ แต่ด่าคนฆ่าว่าบาป ผมว่าไม่ปกติ
วัฏจักร ห่วงโซ่อาหาร เป็นไปตามธรรมชาติครับ

อยากที่เขาว่ากันมีปืนต้องหมั่นซ้อมยิงบ่อยๆครับ   แถวบ้านผมกระรอกมันเยอะพายเรือไปยิงบ้าง  บางทีก็วิ่งตามกระรอกแล้วก็ยิง  ยิงอย่างนี้บ่อยๆยิงประจำมันเลยทำได้นะครับ   ตอนนี้จะมาให้ยิงแบบนั้นอีกคงไม่เอาแล้วละครับ  (พอถึงช่วงหนึ่งสิ่งที่เคยทำมามันจะเบื่อไปเองจนไม่อยากทำบาป)

[คนส่องกล้อง]

           ผมถามนิดหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับปืน แต่ เกี่ยวกับละครเรื่องนี้ เคยอ่านสมัยละอ่อน แต่ไม่จบ คืออยากรู้ว่า ตั้งแต่พากันเข้าป่าจนออกจากป่า ใช้เวลากีเดือนกี่วัน ครับ   

[Tiger wut]

เคยแต่หนังสะติีก ยิงตัดขั้วมะม่วง สมัยเด็กๆ-วัยรุ่น ทำได้สบายๆ

ไม่บอกก็รู้เด็กบ้านนอก.......เอิ๊กๆ

[ผณิศวร เกิดในรัชกาลที่ ๙]

           ผมถามนิดหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับปืน แต่ เกี่ยวกับละครเรื่องนี้ เคยอ่านสมัยละอ่อน แต่ไม่จบ คืออยากรู้ว่า ตั้งแต่พากันเข้าป่าจนออกจากป่า ใช้เวลากีเดือนกี่วัน ครับ  

http://www.petprauma.com/map/diary.html

[COYOTE]

นิยายกับชีวิตจริง มันต่างกันมากนะครับ.