พ่อเคอิโงะ : เหนื่อยไหมลูก?
เคอิโงะ : เหนื่อยเรื่องอะไรครับพ่อ?
พ่อเคอิโงะ : ก็นักข่าวปัญญาอ่อนที่ถามซ้ำไปซ้ำมา “ดีใจไหม” “รู้สึกยังไง”
เคอิโงะ : เหนื่อยครับ ถามอยู่นั่นแหละ ขนาดผมตอบไปแล้วช่องอื่นก็ถามซ้ำอีก
พ่อเคอิโงะ : ทนๆหน่อยน่ะลูก บางเขาอาจประกาศให้วันนี้เป็นวันหยุดราชการก็ได้
เคอิโงะ : บางทีอาจเป็นวัน ” เคอิโงะเดย์ ” ก็เป็นไปได้เนอะพ่อเนอะ
พ่อเคอิโงะ : หรือไม่ก็อาจได้เป็นพรีเซ็นเตอร์โฆษณาซักตัว เช่น โออิชิ
เคอิโงะ : ใช่ครับ ไม่แน่ผมอาจได้ไปญี่ปุ่นกับพี่เป้ยก็ได้น่ะครับ
พ่อเคอิโงะ : พี่วุ้นเส้นดีกว่า พ่อว่า
เคอิโงะ : ไม่ดีกว่าพ่อ ผมชอบทักษิณ
พ่อเคอิโงะ : งั้นแค่นี้น่ะลูก เพราะลูกอาจจะไม่ปลอดภัย
เคอิโงะ : อ่าว! ทำไมไม่ปลอดภัยครับพ่อ?
พ่อเคอิโงะ :
ถามอยู่นั้นและนักข่าว ผมเห็นใจน้องเค้าน่ะจริงๆ
