ตันหยงลิมอ มิใช่ตันหยงลิมอร์ เดี๋ยวกลายเป็นติมอร์
ไม่ใช่ก็กำลังจะใกล้เคียงแล้วครับ
ผมก็คนหนึ่งที่ไม่ได้อุดหนุนสินค้าประเภทนี้มานานแล้ว แต่ด้วยการที่ได้ใกล้ชิดอยู่ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ และการใช้ชีวิตของผู้คน แม่จะไม่เข้าถึงแก่นแท้แต่ก็พอจะเข้าใจว่า คนจนอยู่กินกันอย่างไร
ของประเภทที่กล่าวมาข้างต้นก็ขายราคาถูกกว่าของที่ขายกันในบ้านเราเสียด้วย ยิ่งขนมปัง ซูการ์ เครกเกอร์ ที่วางขายอยู่ตามห้างสรรพสินค้าบ้านเรา ถุงละ 50 บาท ที่ในมาเลเซียขาย 16 บาท (คิดเป็นเงินไทย) ออกมาถึง เปอร์ลิส 18 บาท เข้ามาถึงปาดังเบซาร์และหาดใหญ่ ตก 20-22 บาท แต่ไปดูในห้างสรรพสินค้า ห่อละ 45-50 บาท เคยเข้าไปเห็นราคาที่โน่นแล้ว กลับมาเห็นขนมชนิดนี้ในห้างบ้านเรา บอกตรงๆครับ ควักตังค์ซื้อไม่ลง กาแฟซองสำเร็จรูป โอวัลติน ธัญญาหารต่างๆ ในตลาดกิมหยงหาดใหญ่ ก็ไม่พ้นจากมาเลเซียและอินโดครับ ชาวบ้านที่หาเช้ากินค่ำ รวมถึงบุคคลอื่นๆ ที่คิดถึงราคาก่อนผลประโยชน์อย่างอื่น มีอีกเยอะครับ พวกเราๆท่านๆ กินอุดมการณ์ไม่อดครับ แต่บุคคลอีกมากที่ยังต้องเลือกซื้อของถูกไว้ก่อน
