ความน่าจะเป็นอันพิสูจน์ได้ในขณะนั้น
และ คุณธรรมในสมองของผู้รักษากฎหมาย
น่าจะนำมาใช้แทนการกล่าวหา
เพื่อ ทุเลา ละ เลิก การสร้างความยุ่งยากแก่ประชาชน
เพื่อเสริมภาพลักษณ์ในด้านบวกของท่านผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ครับผม
คงเข้าขั้นกลียุค และมีการเลือกปฏิบัติหลายมาตรฐาน
ระบบกล่าวหา เป็นวิธีการที่ประกันสิทธิมนุษยชนได้มากที่สุด
หลักกฎหมายมีอยู่ว่า ฝ่ายที่กล่าวอ้าง มีหน้าที่พิสูจน์
ระบบกล่าวหา ถือว่า
- ทุกคนเป็นผู้บริสุทธิ์ จนกว่าฝ่ายตุลาการจะตัดสินว่าผิด
- ฝ่ายรัฐ ได้แก่ตำรวจ และอัยการ ไม่สามารถตัดสิน หรือชี้ผิด ชี้ถูกได้ มีหน้าที่แต่เพียงการกล่าวหา และแสวงหาพยานหลักฐานมาแสดงให้ฝ่ายตุลาการ เชื่อโดยไม่สงสัยว่าผู้นั้นกระทำความผิดจริง
สิ่งที่กฎหมายไทยยังขาด ก็คือ
1 ออกหมายค้นได้ต่อเมื่อมีการสืบสวน และแจ้งข้อหาแล้ว และค้นได้เฉพาะพยานหลักฐานในคดีที่แจ้งข้อหาเท่านั้น
2 บทบัญญัติที่บังคับให้ตำรวจ และอัยการ มีหน้าที่ส่งมอบพยานหลักฐาน ที่เป็นประโยชน์ต่อฝ่ายจำเลยให้กับทนายจำเลย
