ท่านไดมีเรื่องขำๆ เรื่องน่าตกใจ น่าใจหาย ในการใช้อาวุธปืนมั่งครับ

[JUNGLE]

ตอนเป็นเด็กซัก ๑๒-๑๓ ปี... ปกติเวลาอยู่บ้านกับน้องสองคน... มักจะพากันแอบเอาปืนพ่อออกมาเล่น... เป็นลูกโม่ไทยประดิษฐ์... ปกติจะเอากระสุนออกแล้วเอามายิงแห้งเล่น... หลายครั้งก็ยังไม่มีอะไร... แต่แล้ววันพลาดก็มาถึง... คุยกันไป... เล่นปืนกันไป... แต่วันนี้เพลิน... ชักออกมาเล็งใส้ขอบหน้าต่างแล้วก็เหนี่ยวไก... จากเสียงนกสับ สับดังแช๊ะๆๆ คราวนี้กลับมาดัง "จึ๊ก" ตกใจกันทั้งสองคน... พอเปิดโม่ออกดู... กระสุนนัดนั้นมีรอยเข็มแทงชนวนนิดเดียว... เข้าใจว่ากระสุนไม่ด้าน... แต่เพราะการทำงานของปืนไม่เรียบร้อย... ก็โชคดีไปครับ... หลังจากนั้นก็ไม่พากันเอาออกมาเล่นกันอีกเลย... เข็ดไปนานเลยครับ... แต่ปัจจุบัน... ปืนกระบอกนั้นไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน...

[ชอลิ่วเฮียง - รักในหลวง]

อีกเรื่องหนึ่งครับ.......สมัยผมยังเด็กๆ อายุประมาณ 10 - 11 ขวบ  ในหมู่บ้านผมมีพรานมือฉมังอยู่คนหนึ่ง บุคคลิกเหมือนตาบุญคำในเพชรพระอุมาเป๊ะ
เวลาโรงเรียนเลิก พวกเรากำลังเดินกลับบ้านกัน........สวนทางกับลุงพราน แกก็เดินขาพันกัน ลิ้นไก่สั้นมาแล้ว
นกเหยี่ยวตัวใหญ่บินร่อนเกาะบนกิ่งต้นยางนา....... อ๊ายยยยยย...ไอ้หนูเดี๋ยวตาจะสอยลงมาให้เอ็งดู.........
จัดแจงปลดปืนแก๊ปจากบ่า...กรอกดิน....ใส่ตะกั่ว...ใส่แก๊บ......เล็ง.....ลั่นไก.....แชะ.....เงียบฉี่.....
ลดปืนลงส่องดูทางปากกระบอก......เอ...ทำไมไม่ลั่นวะ.......ปุ้ง.....เต็มเบ้าตา....ทะลุท้ายทอย.......เด็กๆ วิ่งกันกระเจิง........
ผมวิ่งสุดชีวิตไปฟ้องปู่ว่าตาพรานทำผีหลอกพวกผม........ ปู่ได้ยินเสียงปืนอยู่แล้วก็เดินไปชะโงกดู........
เฮ้ย...มันไม่ได้หลอกพวกมึงหรอก.......มันตายเป็นผีจริงๆ....... ธ่อออออ...เล่นเอาพวกผมเดินอ้อมไปโรงเรียนเป็นกิโลๆ..อยู่เป็นปี

[boon(เสือไบ)]

น้องชายน่ารักคนหนึ่งของผม หลังจากกลับจากงานเลี้ยงพบปะเพื่อนฝูง
กลับมาถึงบ้าน เก็บปืนใว้ในตู้เย็น เป็นเรื่องเล่าขานนานข้ามปีทีเดียว

[E_mail]

น้องชายคนนั้นบนงดเหล้า1ปีด้วยหรือเปล่าครับพี่ 

[boon(เสือไบ)]

น้องชายคนนั้นบนงดเหล้า1ปีด้วยหรือเปล่าครับพี่ 

ต้องยอมรับในความอดทนของเขา ไม่รู้ปีนี้จะเอาปืนเก็บใว้ที่ไหนอีก

[fink]

น้องชายคนนั้นบนงดเหล้า1ปีด้วยหรือเปล่าครับพี่ 

ต้องยอมรับในความอดทนของเขา ไม่รู้ปีนี้จะเอาปืนเก็บใว้ที่ไหนอีก

อิทธิฤทธิ์หลวงปู่ทวดครับ

[PRIVACY]

อีกเรื่องหนึ่งครับ.......สมัยผมยังเด็กๆ อายุประมาณ 10 - 11 ขวบ  ในหมู่บ้านผมมีพรานมือฉมังอยู่คนหนึ่ง บุคคลิกเหมือนตาบุญคำในเพชรพระอุมาเป๊ะ
เวลาโรงเรียนเลิก พวกเรากำลังเดินกลับบ้านกัน........สวนทางกับลุงพราน แกก็เดินขาพันกัน ลิ้นไก่สั้นมาแล้ว
นกเหยี่ยวตัวใหญ่บินร่อนเกาะบนกิ่งต้นยางนา....... อ๊ายยยยยย...ไอ้หนูเดี๋ยวตาจะสอยลงมาให้เอ็งดู.........
จัดแจงปลดปืนแก๊ปจากบ่า...กรอกดิน....ใส่ตะกั่ว...ใส่แก๊บ......เล็ง.....ลั่นไก.....แชะ.....เงียบฉี่.....
ลดปืนลงส่องดูทางปากกระบอก......เอ...ทำไมไม่ลั่นวะ.......ปุ้ง.....เต็มเบ้าตา....ทะลุท้ายทอย.......เด็กๆ วิ่งกันกระเจิง........
ผมวิ่งสุดชีวิตไปฟ้องปู่ว่าตาพรานทำผีหลอกพวกผม........ ปู่ได้ยินเสียงปืนอยู่แล้วก็เดินไปชะโงกดู........
เฮ้ย...มันไม่ได้หลอกพวกมึงหรอก.......มันตายเป็นผีจริงๆ....... ธ่อออออ...เล่นเอาพวกผมเดินอ้อมไปโรงเรียนเป็นกิโลๆ..อยู่เป็นปี

น่ากลัวนะครับเนี่ย นึกภาพตามเลยสยองนิดๆ

[salinee19]

  ดีค่ะ...ถึงเรื่องของออยล์บ้าง  อิอิ   


           เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับออยล์ตอนอายุ   11  ขวบ ป.5....กลับจากโรงเรียนก็วิ่งเล่นตามปกติ....มีญาติคนนึงทะเละกับ ภรรยา.....ประมาณว่าเมาื ตึงๆเลย ...เอา 870  ขึ้นฟ้าเลยค่ะ  1  นัด ปั้ง...!!!!!!   ได้ยินแล้วก็ไม่คิดอะไร ...(ได้ยินคนตะโกนอย่ายิงๆ...ๆๆ)   นัดที่  2   ปั้ง...!!!!!!  หันไปดูป้าแกวิ่งมาไกลๆ...ไม่ได้ตกใจที่เห็นป้่านะค่ะตกใจที่เห็นสามีป้าวิ่งตามมา...หันไปเห็นปล่องบ่อวงกลมที่เค้าไว้เลี้ยงปลาสูงประมาณ 3 ฟุต วิ่งไปแอบ..เสียงปืน  ปั้ง..... ปั้ง....!!!!!  นั้งอยู่นานไม่กล้าลุก....จนคนออกมาดูเห็นเสื้อ  นร.  มีเลือดหยดที่ปก และที่ข้อศอกด้านซ้าย....ก็ไป  รพ. (ไม่รู้สึกเจ็บเลยค่ะ) หมอผ่าเอาลูกปรายออกจากใต้หนังศรีษะ 1 เม็ด  ข้อศอก ซ้าย 1 เม็ด โชคยังดีที่โดนในระยะไกลมันแค่ทะลุไปใต้ผิวหนัง...ส่วนที่เหลือบานไปทางอื่นหมด..(ป้าแกไม่โดนเลยค่ะ...แกวิ่งเลี้ยวไปทางอื่น)

                            ..จนปัจจุบันยังมีรอยแผลเป็น....เอาไว้ให้ตกใจเล่นเลยค่ะ... 

[Anuch@rt $. - รักในหลวง]

ดีค่ะ...ถึงเรื่องของออยล์บ้าง  อิอิ  


           เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับออยล์ตอนอายุ   11  ขวบ ป.5....กลับจากโรงเรียนก็วิ่งเล่นตามปกติ....มีญาติคนนึงทะเละกับ ภรรยา.....ประมาณว่าเมาื ตึงๆเลย ...เอา 870  ขึ้นฟ้าเลยค่ะ  1  นัด ปั้ง...!!!!!!   ได้ยินแล้วก็ไม่คิดอะไร ...(ได้ยินคนตะโกนอย่ายิงๆ...ๆๆ)   นัดที่  2   ปั้ง...!!!!!!  หันไปดูป้าแกวิ่งมาไกลๆ...ไม่ได้ตกใจที่เห็นป้่านะค่ะตกใจที่เห็นสามีป้าวิ่งตามมา...หันไปเห็นปล่องบ่อวงกลมที่เค้าไว้เลี้ยงปลาสูงประมาณ 3 ฟุต วิ่งไปแอบ..เสียงปืน  ปั้ง..... ปั้ง....!!!!!  นั้งอยู่นานไม่กล้าลุก....จนคนออกมาดูเห็นเสื้อ  นร.  มีเลือดหยดที่ปก และที่ข้อศอกด้านซ้าย....ก็ไป  รพ. (ไม่รู้สึกเจ็บเลยค่ะ) หมอผ่าเอาลูกปรายออกจากใต้หนังศรีษะ 1 เม็ด  ข้อศอก ซ้าย 1 เม็ด โชคยังดีที่โดนในระยะไกลมันแค่ทะลุไปใต้ผิวหนัง...ส่วนที่เหลือบานไปทางอื่นหมด..(ป้าแกไม่โดนเลยค่ะ...แกวิ่งเลี้ยวไปทางอื่น)

                            ..จนปัจจุบันยังมีรอยแผลเป็น....เอาไว้ให้ตกใจเล่นเลยค่ะ... 

อ้าว...ไงไปลงที่คุณออยล์ครับ    

[GLOCK 45]

ตกใจตอนตำรวจทางหลวงค้นรถ แล้วเจอปืนในเก๊ะหน้ารถ ใจหายปืนในรถลูกเต็มแม๊กแถมไม่ใช่ชื่อเราอีกต่างหาก

[CZ มือใหม่]

ตกใจตอนตำรวจทางหลวงค้นรถ แล้วเจอปืนในเก๊ะหน้ารถ ใจหายปืนในรถลูกเต็มแม๊กแถมไม่ใช่ชื่อเราอีกต่างหาก

โดนตั้งข้อหาหรือเปล่าครับ

[ko_kloy212]

ของผมมีสองเรื่อง เรื่องแรกประมาณปี 35 หรือ 36 ตอนนั้นปืนสวัสดิการนอริงโก้

ออกมาใหม่ๆ ผมและเพื่อนรุ่นพี่ไปซ้อมยิงปืนที่สนาม ร.พัน 7 ที่ระยองไปถึงก็มี

สมาชิกท่านอื่นกำลังยิงอยู่ 2คน และทหารประจำสนาม 1 นาย พอซ้อมไปได้สักพักนึง

ก็มีน้องที่รู้จักกัน มาถึงอีก 1 พอมาถึงน้องคนนั้นก็ถือปืน บาเรตต้า 92 เอฟเอส สแตนเลส

ที่พึ่งซื้อมาใหม่ ลงมาจากรถแล้ว เอาปืนออกจากซองมาโชว์ให้พวกผมดู ทั้งเราหมด6 คนจึงเข้าไปมุงดู

คนอื่นเขาดูกันเฉยๆ แต่ผมมันพวกรู้มาก ก็ขอหยิบปืนขึ้นมาดูสังเกตปืนไม่ได้เสียบแม๊ก

น้องคนนั้นก็บอกว่า"ปืนไม่ได้เสียบแม๊กพี่ " ผมก็เลยลองเหนี่ยวไกดู โดยหันปืนออกไปทางสนาม

และเหนี่ยวในขณะถือปืนระดับเอวไม่ได้ยกขึ้นเล็ง " ตูม " ตอนนั้นรู้สึกตัวว่าวูบไปพักนึง หันมามองท่านอื่น

ที่มุงดูอยู่ด้วยกันทุกคนหน้าซีดกันหมดเลย หลังจากนั้นเลยตั้งปณิพานเอาไว้ว่า " ให้คิดว่าปืนทุกกระบอกมีลูกกระสุนอยู่เสมอ "

[submachine -รักในหลวง-]

         เล่าบ้างครับ ....... เคยเล่ามาแล้วครั้งหนึ่ง

         สมัยนั้นยังเรียนมัธยมต้นอยู่ วันนั้นเป็นวันหยุดมีญาติผู้ใหญ่หลายท่านจากต่างจังหวัดมาเยี่ยม

         กลายเป็นวันรวมญาติสักราวๆ 15 คน  นั่งอยู่ห้องรับแขกถ้วนหน้า  พ่อสั่งให้ไปหยิบปืนไฮสเตนดาร์ด

         ซีรียส์ บี จากห้องนอนมาอวด ....... ผมก็ไปหยิบมาแล้วถือปืนนั่งกับพื้นฝั่งตรงข้ามเหล่าผู้ใหญ่ราว 5 เมตร

         จัดการขึ้นลำ ...... แกร๊กกก ...... แล้วเอานิ้วเหนี่ยวไกเบาๆ แก๊กๆ  แก๊กๆ ...... ทำท่ายิ้มเก๋แบบคิดว่าตัวเอง

         เท่ห์สุด ...... ผ่านไปสองสามอึดใจ ลองดึงคันขึ้นลำอีกที  คราวนี้ลูกพลาสติกแดงๆดีดตามออกมาด้วย

         โอยยยย ..... เหงื่อแต่พลั่กเลยครับ  แต่ยังทำไก๋กระชากลูกออกจนหมด 4 นัด ..... ส่วนใจน่ะไปสุดกู่แล้ว

         หากตอนนั้นเหนี่ยวไกจริงๆละก็ไม่รู้ว่าจะมีเหตุการวิปโยคมากน้อยแค่ไหน     



          นี่เป็นบทเรียนชีวิตติดฝังใจมาจนถึงทุกวันนี้ ...... ประการแรกต้องเคลียปืนก่อน และ ไม่เหนี่ยวไกพร่ำเพรื่อ

          แม้จะมั่นใจว่าไม่มีกระสุนแล้วก็ตาม ........ ถึงตอนนี้พิมพ์ไปยังเสียวหัวใจวูบๆอยู่เลย  ขอบคุณครับ

ขออภัยครับพี่ปู  ถ้าเป้นผมทำอย่างนี้ พ่อคงประเคนของดีให้  พี่ปูไม่ได้เลยเหรอครับ 

[VENDY]

ถอดวอร์เธอร์ tph มาทำความสะอาดค่ะเหลือแต่โครงปืนนกง้างไว้ดันไปโดนไกนกสับลงมา ตกใจร้องเสียงหลงแต่มันมีแค่โครงปืนเอง 

[submachine -รักในหลวง-]

ของผม เรื่องชวนฮา...ชวนปวดหัวมากกว่า

พอเราเล่นปืน สักพักหนึ่งเพื่อนๆก็รู้ว่าเราเล่นปืน ทั้งๆที่ไม่บอก เพราะเรารู้ว่าเพื่อนไม่ใช่คนเล่นปืน

แต่เขารู้จากการเห็นaccessoryต่างๆของปืนนี่เเหละ  
บางทีวางสปีดโหลดเดอร์ไว้ทับหนังสือ อะไรแบบนั้น

เรื่องมันเริ่มฮาๆ แบบน่าเขกกะบาลตรงที่ บางที นั่งรถไปด้วยกัน เจอด่าน

"เฮ้ย...ด่าน...อ้ายซับ เอาปืนมาป่าววะ" คนขับถามทำหน้าเลิ่กลั่ก เรารู้ว่า ตร.ไม่ได้ยินหรอก
แต่เขาสามารถอ่านริมฝีปากหรือปฏิกิริยาพิรุธได้


"เอามาทำไม เอามาก็บ้าล่ะซี" ผมตอบเรียบๆ เขาก็ผ่อนคลายลง ขับเข้าด่านโดยไร้พิรุธอีก

พอรถผ่านด่านมาได้  เพื่อนอีกคนที่นั่งแคปข้างๆผม เอามือมาเลิกชายเสื้อผมขึ้น  
"เฮ้ย..ปืนนี่หว่า...นี่เอามาด้วย..."

เท่านั้น โกลาหลทั้งรถ

 
ผมอยากลงมะเหงกอ้ายคนเลิกชายเสื้อสักโป๊ก....



*********************************************


อีกเรื่องกับเพื่อนกลุ่มเดิม

ไปเฮฮากันที่บ้านเพื่อนอีกคน ที่ภูมิลำเนา
พอนั่งปุ๊บ เจ้าบ้านถามทันที

เจ้าบ้าน  : ได้ข่าวเดี๋ยวนี้ มีปืนเหรอ

ผม : เออ

เจ้าบ้าน : เอามาดูหน่อยสิ

ผมพิจารณา เห็นว่า ท่าทางแต่ละคนเพิ่งมาถึง ยังครองสติกันได้อยู่ เลยดึงปืนจากเอว
ชี้ลงตรงพื้น ระหว่างขาสองข้าง กดปุ่มปลดโม่  มีเสียงแทรกขึ้นมาทันที จากคนนั่งข้างๆ

เพื่อน2 : เฮ้ยๆๆๆๆ  ปืนมีลูกป่าวนั่นน่ะ

อ้าว...ผมกำลังจะเอาออกอยู่เนี่ย ยังมีหน้ามาถามอีก  เค้ารู้มั้ยเนี่ย ผมกำลังทำอะไร  
เลยกลั้นใจตอบไป

ผม  : มี

เพื่อน2   : เฮ้ย...เอาลูกออกก่อนสิ

น่าน...ดูมันสั่ง..แต่ยังไงเราก็เจตนาปลดลูกอยู่แล้ว ก็เทโม่เอาลูกออกตามปกติ
พอเขาเห็นกระสุนไหลกรุ๊กๆออกจากโม่ใส่มือ  ตาเหลือก.....

เพื่อน2 : นี่...เดี๋ยวนี้พกปืนมีลูกด้วยเหรอ  บ้าป่าว....

ผม(หมดความอดทน)  : อ้ายเอี้ย...คนดีที่ไหน พกปืนไม่มีลูกกันมั่งวะ

 

เวรของกรรมจริงๆ