ผมเองเริ่มถึงจุดอิ่มตัวแล้วครับ และคิดว่าคนเก่าๆหลายๆท่านก็คงคิดเหมือนผม
เขียนตอบไปก็ไม่ได้อะไร บางครั้งโดนสมาชิกใหม่ๆไม่พอใจอีก เพื่อนๆที่คุยมามานานหลายปีรักเว๊ปอวปครับ
ถ้าไม่รักคงอยู่กันมาไม่ได้เกือบ10ปี แต่ส่วนหนึ่งผมไม่รู้รู้ว่าสมาชิกใหม่ๆคิดอย่างไรกับเว๊ปอวปนี้ เข้ามาคุยสนุก
เข้ามาโม้ เข้ามาเป่ง เขามาแบ่งปันความรู้ หรือเข้ามาดันให้คนเก่าๆออกไป
เขาว่ากันว่าหมอเก่ามากประสบการณ์ เก่งเยียวยา แต่ไม่เก่งเครื่องมือสมัยใหม่
ส่วนหมอใหม่เก่งเครื่องมือสมัยใหม่ และการเรียนรู้วิทยาการใหม่ๆ แต่ด้อยประสบการณ์
...หลายท่านในที่นี้ แม้อายุจะมากหรือน้อยกว่าผม ผมนับถือเสมือนอาจารย์ ผู้ให้ความรู้ และมวลประสบการณ์..
.
..........ถ้าหากทำใจสบายๆ..เข้าใจ เข้าถึง หลายท่านคงไม่น้อยใจ หรือหมดกำลังใจหรอกครับ.....
ยังไงๆ ก็อยู่เป็นหลักให้ผู้ด้อยความรู้ด้านที่ตนเองไม่ถนัดต่อไปเถอะครับ...ตั้งแต่ติดตามมา ยังไม่เห็นมีใครกล้ารื้อหิ้งเลยสักคนคงเพราะพวกเราอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ ต่างเพศ ต่างวัย......มันน่าจะเป็นประโยชน์เสียด้วยซ้ำไป เหมือน จีนกับอินเดีย
สามารถเป็นมหาอำนาจได้ ก็เพราะมีคนมาก....สำหรับบางคนที่ทำให้เราบ่น เราเบื่อ แต่ก็ยังดีที่มีเวทีให้ท้วงติง ตามประสาพี่น้อง
...
ก็เป็นใครที่ไหนล่ะ คนไทยด้วยกัน วันใดที่คนในสังคมไม่กินไม่ใช้กัน ผมว่า มันอันตรายนะครับ...หากท่านเป็นคนช่างสังเกตุ
มักจะเห็นผม ต่อกระทู้แต่ละครั้ง ยาวๆ รู้มั้ย ผมเป็นประเภทจิ้มดีด ต้องใช้ความมานะแค่ไหน แต่ก็พยายาม เพราะเชื่อว่า
บางอย่าง...เรื่องไร้สาระ ไม่ได้เป็นเรื่องไร้ประโยชน์เสียทุกเรื่อง...ผมดู สหายแป๋ง คนดง นุ่งผ้าขาวม้า แหย่คนโน้นที คนนี้ที
ผมก็มีรอยยิ้มได้ทุกวัน ขออภัยที่เอ่ยนาม แต่ผมว่าจิตใจท่านมีความสุขนะครับ
