ขอให้เชื่อเถอะครับว่าไม่จำเป็นจริงๆอย่าได้พก หรือนำพา เพราะอย่าลืมนะครับว่าเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานไม่เหมือนกัน
นะครับ เรื่องที่เกิดต่อไปนี้ผมจะเล่าให้ฟัง เย็นวันหนึ่งผมได้นำปืนยาวอัดลมเดียนา มีทะเบียนถูกต้องตามกฏหมายนะ
ครับ โดยใส่ในฟอร์จูนคันเก่งของผมเพื่อนำไปยิงนกเป็ดผีในบ่อปลาบ้านเพื่อน ซึ่งห่างไปไม่ไกลนัก บนถนนลูกรังสาย
แคบๆ นั้นผมได้เห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ 2 นายขี่มอร์เตอร์ไซด์ผ่านมา ผมก็ไม่ได้สนใจ ผมจอดรถเพื่อลงไปปัสสาวะ เจ้า
หน้าที่คนหนึ่งขี่รถเข้ามาหาทันที พร้อมถามว่าขอค้นหน่อยครับ ผมก็ยอมโดยดี ค้นปุ๊บเจอปั๊บเลยครับ ทำยังไงล่ะทีนี้
เขาก็ขึ้นมานั่งบนรถผมพร้อมกับบอกว่าไปโรงพัก ถึงแม้ผมจะบอกว่าผมมี ป.4 ก็ตาม เมื่อไปถึงโรงพักนายตำรวจท่าน
หนึ่งยศ พตท. เดินเข้ามาแล้วพูดว่าใส่ชื่อผมไปด้วย แล้วก็ใช้หลักประกัน 100000 บาท ออกมา ผมพิมพ์ลายนิ้วมือ
เสร็จ ผมก็กลับบ้าน จากนั้นพอเรื่องนี้ได้ทราบไปถึงป้าผมซึ่งแกเป็นครูอยู่โรงเรียนประจำชายชื่อดังระดับประเทศ แกก็
บอกว่าเดี๋ยวจะลองไปคุยให้ เพราะเมียผู้พันคนนั้นเป็นเพื่อนแก เชื่อไหมครับว่าผู้พันคนนั้นพูดว่า ไอ้หลานทำไมไม่
บอกอาวันนั้นว่ารู้จักกับเมียอา แล้วเขาก็บอกว่าถ้ารู้ก็บอกลูกน้องได้ว่าหยวนๆนะเว้ย ผมนึกในใจวันนั้นยังบอกให้ลูก
น้องเขียนชื่อตัวเองใส่ในรายงายอยู่เล๊ย ผมจะไปอ้าปากพูดอะไรได้ บอกได้เลยนะครับว่าไม่คุ้มกันนะครับอย่าเสี่ยง
เลยเป็นดีครับ เจ้าหน้าที่ดีก็มีครับไม่ดีก็เยอะนะครับ หวังว่าเรื่องของผมคงเป็นอุทาหรณ์ได้นะครับ แค่ปืนลมยัง
จับเลยสงสัยหาผลงานกันไม่ได้แล้วมั้ง แล้วไหนจะต้องเสียเวร่ำเวลาไปขึ้นศาลอีก กว่าปืนจะกลับมาอีก กลับมากระสุ
น ซุปเปอร์พอยด์ทั้งกล่องก็ไม่ได้คืนมา สนิมจับลำกล้องอีกนิดหน่อย เห็นแล้วเสียจิตครับ ดีนะว่าไม่ได้เอาสมิทสั้นติดไป
ด้วย ไม่อย่างนั้นสงสัย คง ว. เรียกหน่วยสวาทมาจับกุมผมกลางถนนลูกรังเลยมั้ง ยังไงก็ให้รอบคอบนะครับเพื่อน
สมาชิกทุกท่าน
จะได้ไม่เสียเวลาทำมาหากินเหมือนผม
