งั้นให้กำลังใจแทนได้ครับ
ผมจบม.ปลายแบบติดร.18ตัว เกรด1.17 วิวาทรุนแรงจนโดนไล่ออก4ครั้ง เอ็นท์ตรงติดแต่ก่อนไปลงทะเบียนมหาลัยต้องลงเรียนซ้ำตอนซัมเมอร์4วิชา
ตอนอายุ20ลาออกจากเป็นรอบที่2คณะวิทยาศาสตร์ เพราะรู้สึกว่าระบบวิธีคิดของคณะยังไม่ใช่แนวที่อยากเป็น จบมหาลัยออกมาเกรด2.04หน่วยกิตล้นที่ภาคบังคับออกมาบานนนน....คงไม่มีใครยอมจ้างเข้าทำงาน เลยต้องสร้างงานเองตลอด
ผ่านมาสิบกว่าปีจนปูนนี้ ยังพูดไม่ได้ว่าได้ดิบได้ดีอะไร แต่ตายไปก็ได้ชื่อว่าไม่ได้เกิดมาเปล่าๆ
จขกท.ถ้าคิดจะเอาดีจริงๆ ปักหลักมามุตอนนี้ยังทันเหลือเฟือสำหรับทุกสิ่งในชีวิตครับ
สมัยเรียนตอนนั้นเป็นเปอร์เซนต์ ผลุบๆโผล่ๆ อยู่ที่ 51-55 แถบจะเรียกได้ว่าร่อแร่ นึกบ่นครูในใจ สอนภาษาจะให้เราไปอยู่ต่างประเทศหรือไง สอนเลขจะให้เราไปคิดอะไร
พอมาตอนนี้ซึ้งเลยครับว่าเราคิดผิด ก็เลยพยายามเข็นลูกๆแทน สมัยเด็กเคยปักหมุดใว้ว่า
1. ต้องมีกล้องถ่ายรูปเป็นของตัวเอง
2. ต้องมีกล้อง วีดีโอ
3. ต้องมีปืนเป็นของตัวเอง
4. ต้องมีรถยนต์ส่วนตัว
5. ต้องมีบ้านเป็นของตัวเอง
6. ต้องมีครอบครัวที่ดี
ตอนนี้มีครบหมดแล้ว
