ขอบคุณครับคุณอินโดจีน ขอ + คืนครับ นึกถึงคำพังเพย เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง พอดีครับ
ประเทศเล็ก ต้องรู้จักคบค้าต่อรองหาประโยชน์จากประเทศใหญ่ได้ครับ ค่ายไหนจะรักจะชอบค่ายอื่นยังไง ต้องเอาสถานการณ์มาใช้ให้ได้ของได้ประโยชน์กับเรา อยากทำเท่เดี่ยวๆ อยู่ในกะลาก็จะไม่ต่างกับเกาหลีเหนือหรือพม่าครับ
ญี่ปุ่นเองเมื่อครั้งพัฒนาประเทศจากภูมิปัญญาชาวบ้านเป็นผู้มีบทบาทระดับโลกได้ก็เพราะเปิดตัว ยอมศึกษา ยืม ซื้อ ลอก เทคโนโลยี่เขามาใช้ เรียนรู้จากความผิดพลาด ความสำเร็จของคนอื่นที่เขาเสียเวลาผ่านมาหลายร้อยปี ไม่ใช่ปิดกะลาพัฒนาตามใจชอบเพราะไม่อยากตามก้นใคร บางครั้งก้ต้องกลืนเลือดมนเอาบ้าง
ช่วงเปิดประเทศใหม่ๆ แคว้นซัสสึมะ ทางใต้คิวชูเริ่มมีฝรั่งเข้ามา มีพ่อค้าอังกฤษทำท่าเหยียดหายามซามูไร ๙ามูไเลยฟันเข้าให้เดี้ยงเลย อังกฤษหาเรื่องให้ญี่ปุ่นจ่ายค่าชดเชยแบบหน้ามืด ญี่ปุ่นไม่ยอมอังกฤษเลยเอากองเรือมาระดมยิงถล่มเมืองคาโกชิม่า ยิงสู้กันรู้สึกอังกฤษบาดเจ็บ 4-5 คน ญี่ปุ่นอาวุธยังด้อยกว่ามากตายไปแบบไม่ได้นับศพเข้าใจว่าหลายพัน บ้านเรือนพังอีกมาก ทหารหนุ่มญี่ปุ่นในเหตุการณ์นั้นคนหนึ่งชื่อ โตโก
ต่อมา โตโกก็ไปเรียนหนังสือและเข้าเรียนในนโรงเรียนนายเรืออังกฤษ กรีนนิช ฝึกงานในเรือรบอังกฤษเองด้วย นำความรู้กลับมารับใช้ชาติ และเป็นแม่ทัพเรือรบชนะกองเรือรัสเซีนที่ซูชิม่าซึ่งเป็นชัยชนะทางเรือที่มีผลต่อประวัติศาสตร์โลกมากที่สุดครั้งหนึ่ง
