ถ้าพูดตามตัวกฎหมายถูกต้องตามพี่ว่าทุกประการครับ
ที่ผมท้าก็คิดว่าคงไม่มีใครบ้าจี้ทำตาม คือผมอยากบอกให้พี่ๆว่าท่านไม่เจอท่านไม่มีวันรู้หรอก เพื่อนเจอญาติเจอมาเล่าให้ฟังท่านก็แนะนำอย่างนั้นอย่างนี้แล้วก็จบที่เหลือเค้าไปจัดการเอง แต่สำหรับพี่ๆบางท่านที่ลงไปลุยช่วยเหลือเต็มที่ผมขอแสดงความนับถือด้วยใจจริงครับ
พี่ๆอย่าลืมนะครับว่าปืนไม่ได้รอเราอยู่ในร้านเหมือน7-11 ป.3ออกเมื่อไหร่ค่อยไปซื้อ มันมีปัจจัยอีกมาก เช่น
1.เรามีอันตรายต้องรีบใช้ทันที
2.จองไว้ปืนมาแต่ป.3ไม่ออก ไม่เอาราคาก็ขึ้นหรืออาจรอใหม่อีกเป็นปีๆ
ผมไปขอป.3บ่อยๆผมเห็นกองที่โดนดองมาแล้วสูงท้วมหัวเลย ดองจนกระดาษเหลือง รอ3เดือนมาตามก็รอนายๆ อีก3เดือนบอกขาดนั่นขาดนี้ สุดท้ายค่อยไม่ผ่านก็ฟ้องกันไปเป็นปีๆ หรือก็อาจได้แล้วก็ไปตามหาปืนจน6เดือนอาจไม่ได้ป.3ขาด บางที่ต่อบางที่ไม่ต่อให้ ก็เริ่มขอกันใหม่
จะไปแล้วเมื่อกี้ หันมาเห็นแว่บ ๆ เลยโพสก่อนเดี๋ยวลืม

นั่นแหละครับที่ผมต้องการสื่อ เรื่องตัวกฎหมายนะ

ผมบอกอะไรให้นะครับ ผมตอนไปขอปืนกระบอกแรก โดนเจ้าหน้าที่ที่รับเรื่องเหยียดหยาม โดน ป.โส ถากถาง ตอนนั้นผมศึกษาข้อกฎหมายไปบ้างเลยทำให้ทางโน้นเงียบไปบ้าง แต่หลังจากนั้นยังไม่เสร็จเรื่องง่าย ๆ ยังมีอีกหลายต่อหลายเรื่องที่ต้องโต้แย้งกัน โต้แย้งกันไปโต้แย้งกันมา กำนันไม่กล้ามาเซ็นรับรองให้ ผมเลยถามกำนันกลับไปว่าแล้วจะเป็นกำนันไปทำไมในเมื่อไม่กล้ารับรองลูกบ้านเพราะว่าลูกบ้านคนนี้กำนันก็รู้ว่าไม่ใช่เป็นโจรนี่นาถ้าว่าเป็นโจรก็อีกอย่าง แต่พอผู้ใหญ่บ้านทราบเรื่องผู้ใหญ่บ้านก็รีบมาถามผมก็อธิบายไปตามความจริงพร้อมทั้งให้แกดูข้อกฎหมายแกก็เลยรีบเซ็นรับรองให้เลย (รู้นี้ไปหาผู้ใหญ่ให้เซ็นตั้งนานแล้ว) และหลังจากเซ็นรับรองเสร็จผู้ใหญ่บ้านก็ได้เ่อ่ยบอกอีกว่าวันหลังแนะนำด้วยนะเพราะบางอย่างแกก็ไม่รู้
รู้สึกถ้าจำไม่ผิดช่วงนั้นศาลปกครองจะยังไม่มีที หรือว่ามีแล้วแต่ผมไม่ได้รู้ข้อมูล
บอกตรง ๆ ครับ หลังจากนั้นเวลาขึ้นไปอำเภอแต่ละที เจ้าหน้าที่ที่เคยมีเรื่องโต้แย้งร้องเรียนกันมานั้น ไม่กล้าจะคุยกับผมเลย ผมก็เลยบอกว่าพี่คุยเถอะไม่ต้องกลัวไม่ต้องเกร็ง วันนั้นถ้าพี่ีฟังที่ผมอธิบาย ไม่ยอมยืนกรานว่าถูกต้อง ก็อาจจะไม่มีมีเรื่องโต้แย้งกัน และที่โต้แย้งกันไปก็โต้แย้งเพื่อหาข้อสรุปที่ถูกต้อง วันหลังเวลาผมมาพี่จะได้ไม่ต้องเถียงผมอีก หรือไม่ผมก็จะได้ไม่ต้องเพียงพี่อีก

และผมก็ไม่โกรธเจ้าหน้าที่เหล่าันั้นครับ ผมยังคิดเสมอว่าถ้าเขาขับรถแล้วมาหมดน้ำมันแถวหน้าบ้าน ผมก็ยังจะช่วยเข็นรถไปที่ปั๊มหรือช่วยหาน้ำมันมาเติมให้ด้วยความยินดีเช่นเดิมครับ
