ถามเรื่องแท่งเจลาติน

[Mr. Snubbie แซ่โคลท์ (เก่งแต่ในรั้วบ้าน)]

...เราสามารถทำแท่งเจลาตินไว้ทดลองกระสุนได้เองรึเปล่าครับ  มันทำมาจากวุ้นอะไรถึงเหนียวนักหนา  เห็นนิตยสารบ้านเราใช้มันแกวยักษ์กันแล้วรู้สึกมันดูโอท๊อปไปหน่อยครับ 

[ตึก]

ผมว่าใช้มันแกวถึงจะไม่เท่แต่ก็สะดวกและประหยัดดีนะครับ

[Ruk™-รักในหลวง]

     ร่างกายของคนเราประกอบด้วยน้ำถึงสองในสามส่วน การจะนำวัสดุอะไร
ที่มีส่วนประกอบของน้ำจำนวนมาก ที่ใกล้เคียงกับร่างกายของคนเรามากที่สุด
มาทดลอง ไม่จำเป็นต้องเป็นแท่งเจลาติน มันแกว ดินน้ำมัน หรือดินเหนียว
อะไรก็ได้ครับ ที่สามารถหามาได้ ยิ่งบางสิ่งไม่ต้องซื้อหามาได้ยิ่งดี แม้กระทั่ง
สมุดโทรศัพท์หน้าเหลืองเก่าๆ นำหลายๆเล่มมามัดรวมกัน หากอยากให้สมจริง
สมจังก็เอาไปแช่น้ำสักหน่อยพอเปียก
    จะเป็นแกลลอนน้ำมันเครื่อง ขวดน้ำพลาสติก หรือต้นกล้วย ฯลฯ หากต้องการ
ดูการแบะบาน หากต้องการดูอำนาจเจาะลึก ก็ใช้แผ่นไม่อัด ตัดซ้อนกันหลายๆแผ่น
วางเรียงซ้อนๆกัน

[Mr. Snubbie แซ่โคลท์ (เก่งแต่ในรั้วบ้าน)]

ฮาๆๆๆๆ   ขอบคุณครับ

[naisomchai]

นายสมชายว่าคุณสนั้ปปี้เอาปืนมา"เล่น"บ่อยๆ... เอาให้จ๊อกกิ้งไปยิงแห้งไป ได้คล่องๆ มือเท้าไม่ขัดกัน แข้งขาไม่ไขว้ แม่นระดับไม่หลุดขวดก็พอแล้วครับ...
ปืน .38 ลำกล้องสั้นไม่ว่าจะใช้ลูกอะไรมันก็ไม่โป้งทรุดแบบ .357 หรอกครับ... แต่มีดีที่เราเริ่มยิงได้ก่อน เพราะคู่ต่อสู้ไม่รู้ว่าเรามีปืนครับ...

นายสมชายกลัวยิงไม่ถูกมากกว่าลูกไม่แรงครับ ขอให้โดนแถวหน้าอกหนึ่งปุ๊งเถิ๊ด... หากมันไม่หยุดทันที นายสมชายจะหลอกๆ ล่อๆ ให้มันวิ่งตามสัก 100 เมตร(เราวิ่งสบายๆ แต่มันวิ่งไปเลือดไหลเป็นทาง)... หากมันไม่หยุดเพราะกระสุน นายสมชายว่ามันก็จะหอบแฮกก่อนเรา ให้เราจ่อยิงหัวเข่า+ข้อศอกได้ตามสบายครับ... ฮา

[yod - รักในหลวง ครับ]

ใจคอ  พี่สมชาย จะหลอกล่อ ให้วิ่งตาม ตั้ง ๑๐๐ เมตร

โธ่ ..............


สงสาร คนถูกยิง จังเลย...........


ยังถูก ยิงหัวเข่า+ข้อศอก อีกด้วย......


เฮ้อ...............       

[naisomchai]

แฮ่ๆ... ถ้าไม่วิ่งเราคงแย่ครับ มันกะเล่นเราถึงตาย ถึงได้ต้องใช้ปืน...

ส่วนวิ่งตั้ง 100 เมตร ก็เผื่อมันเปลี่ยนใจไม่ไล่ตาม จะได้กลับบ้านใครบ้านมัน... จะได้เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างเรากับมัน โปลิสจะได้ไม่ต้องมาเกี่ยวข้องไงครับ...
เรื่องยิงหัวเข่า, ข้อศอก, หลังเท้า... กลัวมันแก้แค้น จะได้ให้มันเดินเขยกๆ ปลอมตัวมาหาเรายากขึ้นไงครับ... เย้...

[joedee]

แฮ่ๆ... ถ้าไม่วิ่งเราคงแย่ครับ มันกะเล่นเราถึงตาย ถึงได้ต้องใช้ปืน...

ส่วนวิ่งตั้ง 100 เมตร ก็เผื่อมันเปลี่ยนใจไม่ไล่ตาม จะได้กลับบ้านใครบ้านมัน... จะได้เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างเรากับมัน โปลิสจะได้ไม่ต้องมาเกี่ยวข้องไงครับ...
เรื่องยิงหัวเข่า, ข้อศอก, หลังเท้า... กลัวมันแก้แค้น จะได้ให้มันเดินเขยกๆ ปลอมตัวมาหาเรายากขึ้นไงครับ... เย้...

ก๊าก...เอิ้ก..

[Mr. Snubbie แซ่โคลท์ (เก่งแต่ในรั้วบ้าน)]

...อ่านนิตยสารบ้านเราทีไร  ไอเดีย เทคนิควิธีการ อุปกรณ์ตรวจวัดและทดสอบของนิตยสารปืนบ้านเรา  ทันฝรั่งหลายเรื่องนำฝรั่งก็บางเรื่องนะ แต่ที่ทาบฝรั่งไม่ได้คือเรื่องมันแกวนี่ล่ะครับ  มันขำดี  ก้อยากให้มันมีขายบ้านเราถูกๆมั่งไงครับ  จะได้เอามาดู side view ดูแผลเทียม

...เออ  ถามคุรอาสมชาย(ฮา)อีกเรื่องหนึ่งครับ   ทำนองเดียวกับมันแกว+เจลาติน ที่เพิ่งถามไปนี่แหละ   ..."แพะของสตราเบิก" เป็นการเอาปืนมายิงแพะที่ยังเป็นๆอยู่เหรอไงครับ ผมเคยอ่านในกันไดเจสต์เก่าๆที่บ้าน  แต่ภาษาอังกฤษผมมันชะงักอยู่แค่ระดับ ม.3  เลยยังงงๆ  แปลว่าแพะมันอึดกว่าสัตว์อื่นรึไงครับ  ถึงได้เอามาลองปืนกันเล่น  ลองปืนเสร็จก็อาจทำกุรหม่าแพะต่อเลย

[Mr. Snubbie แซ่โคลท์ (เก่งแต่ในรั้วบ้าน)]

"แพะของสตราเบิก"  เดอะ โกธ ออฟ สตราเบิก

[naisomchai]

เรื่องแพะนี่นายสมชายเคยจะเอาลงในหนังสือเล่มนึง(G&T)ครับ... ระหว่างแปลแล้วพบว่ามันน่าจะเป็นเรื่องขี้โม้ และไม่มีเหตุผลทางวิชาการที่ดีสนับสนุน เลยคุยกับพี่วิทยาฯ แล้วในที่สุดไม่ได้ลงในหนังสือครับ...

สรุปเรื่องมันมีว่าเขาคิดว่าแพะมันตัวพอๆกับคน น่าจะทนพอกัน... เลยเอาแพะตั้งแยะตัวมาจับใส่คอก(แคบๆ เหมือนคอกตอนวัวควาย)ยิงใส่ปอด ต่อสายวัดความดันเลือด ฯลฯ แล้วนับดูว่ากระสุนอะไรยิงกี่นัดจนกว่าแพะจะล้ม...

เรื่องนี้ในวงการถือว่าเป็นเรื่องขี้วัว(Bull Shit) เรื่องนึงเชียวครับ... ฮา...

แต่หากท่านใดอยากอ่านรายละเอียด ก็สามารถเริ่มอ่านได้จากที่นี่ครับ... http://www.thegunzone.com/strasbourg.html
หน้ากลางเป็นคำวิจารณ์ ส่วนลิ้งก์ที่ด้านขวามือเป็นลิ้งก์จาก"ต้นฉบับ"ครับ... เย้

[Mr. Snubbie แซ่โคลท์ (เก่งแต่ในรั้วบ้าน)]

โห...  ขนาดนั้นเลย   ขอบคุณครับคุณอา  แบบนี้ต่อให้ได้ข้าวหมกแพะมาเสิร์ฟ  ผมก็ทานไม่ลงล่ะครับ