หงุดหงิด เซ็งเล็กน้อย กับปืน 1911 อ่านเพลินๆ + งงๆ ครับ

[นายโป่งจิงฮง ทะลวงปืน - รักในหลวง]

พอดีไปได้ปืนยี่ห้อ ทอมสัน 1911 ขนาด.45 ลำกล้อง 4.25 นิ้ว มากระบอกนึง ได้มาใหม่ๆก็เบอร์ห้า บ้าเห่อ เป็นธรรมดา รีบจัดแจงไปสนาม โดยเร็ว ทดสอบยิง เมื่อเริ่มแรก เอ๊ะ ... มันทะแม่งๆแฮะ ปลอกกระสุนดีดเข้าหัว เข้าหน้าผาก งับปลอกบ้าง แต่สิ่งที่สังเกตุได้คือ มันรีคอยล์แรงจัง ผิดปกติ กลับมาบ้านล้างปืนแล้วก็ไม่ได้นึกถึงอะไรต่อ จนกระทั่งมีโอกาศพาน้องหมวย (ขาวอึ๋ม) ไปทดสอบยิงอีกที เป็นเหมือนเดิมเลย คราวนี้น้องหมวยบ่นครับ ปืนอารายฟะ ตรูยิงแล้วไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ปลอกกระสุนทำไมมันเข้าหน้าผากแบบนี้ แถม 11 อารายเนี่ย เตะแรงจริงๆ ไอ้แก่ ...ไปซื้อปืนไรมาเนี่ย อุตส่าห์ให้เงินไปตั้งเยอะ ได้ปืนห่วยๆแบบนี้มาเหรอ แอบเอาเงินไปหาสาวไซ้ด์ลายมาแหงๆ สารภาพมาซะโดยดี  (ใครจาไปบอก) ไอ้แก่รีบยิงรีบกลับบ้าน มานั่งวิเคราะห์ .... อ๋อ โครงปืนตัวนี้ เป็นโครงปืนตัวเต็ม ปาด Dust Guard ให้สั้น แล้วก็จับเอาลำเลื่อน 4 นิ้วมาประกอบกัน งานเข้าสิครับ หนุมาน  .. เอ๊ย อนุมานได้ว่า ทางวิ่งสั้นกว่าที่ควรจะเป็นสิครับ เกิดปัญหา 2 จุด คือ เฟรมปืนจุดปลายของราง(แป้นที่หัวไกด์รอดมายัน)ยาวไปข้างหน้า และ จมูกลำเลื่อน 4 นิ้ว ล้ำมาข้างหลัง ระยะหายไปจากที่ควรจะเป็นราวๆ 10 มม.เห็นจะได้ อะจ๊ากกก ส่งผลอะไรเหรอครับ แทนที่ปืนจะวิ่งถอยหลัง 1-2-3-4-5 แล้ววิ่งกลับ 5-4-3-2-1 ก็เหลือแค่ 1-2-3-3 1/2 ปลอกเก่าเพิ่งจะออกไปพ้นช่องคาย หรือเกือบๆพ้น ลำเลื่อนวิ่งกลับแล้ว ในจังหวะที่มีกำลังสปริงดึงกลับไม่มากนัก (ถ้าถอยมากกว่านี้ สปริงรีคอยล์จะได้แรงเฉลี่ยที่มากขึ้น ทำงานสมบูรณ์ดี) หน้าลูกเลื่อนก็ต้องทำหน้าที่ดันกระสุนที่อยู่ปากแม็กให้เดินหน้าเข้ารังเพลิง แต่เป็นแรงที่เพิ่งจะสุดทางของสปริง ในจังหวะดึงกลับ (งงไม๊ครับผมเองยังมึนๆเลย) ไม่ค่อยสู้ดีนักนะไอ้แก่ ....ปืนใช้ป้องกันตัว เป็นงี้ได้ไง ....
ความเสียหายที่เกิดขึ้น อืม...หัวไกด์รอดของนายโป่งจิงฮง แบบสีดำ ชุบแข็งมาอย่างดี (ของส่วนตัวครับ)แตกสิครับ เฮ้อ... เซ็ง ...คราวนี้ก็คิดหาทางแก้ไขละครับ จะแก้แบบง่ายๆ หรือว่าจะเอาทีเดียวให้มันรู้แล้วรู้แรดไปซะเลย  คิดแล้วก็จัดการเลยครับ จัดการมันทั้ง 2 ที่เลย .....

ลำเลื่อน .... จับมาเจียรปาด ตะไบเอาเนื้อเหล็กด้านหลังจมูกลำเลื่อนให้เดินหน้าไปอีก 5 มม. แล้วก็เจียรขัดเนื้อเหล็กที่อยู่ด้านในโพรงจมูกลำเลื่อนให้บางลงหน่อย เพื่อหลบปีกรางของโครงปืนในตำแหน่งที่ลำเลื่อนถอยสุด

ที่โครงปืน ....ถอดแยกชิ้นส่วนออกให้หมดซะ จัดการตะไบรางเฟรมให้ถอยหลังไปอีก 5 มม.(รวมกันได้ 10 มม.พอดี)แล้วตะไบให้ส่วนปลายเรียวสอบ รับกับส่วนปลายของลำเลื่อนที่จะวิ่งมาปะทะกัน จุดสำคัญอยู่ที่เนื้อเหล็กบริเวณที่รับหัวไกด์รอดครับ ต้องให้ลึกถอยหลังเข้ามาตามระยะที่เราตะไบราง ก็คือ ต้องให้ถอยหลังมากอีก 5 มม. จะตะไบก็ใช่เรื่อง จัดการเอาขึ้นแท่นมิลลิ่งซะเลยนี่แน่ ...

ขับรถไปที่โรงงาน แล้วสั่ง ไอ้ปื๊ด (เด็กที่โรงงานครับ)มรึงจัดการเอาปืนกรูขึ้นจับบนปากกา จัดศูนย์ให้ตั้งฉากให้ดี เอาให้เที่ยงๆนะเฟ้ย .. เดี๋ยวน้องหมวยซัดกรูตาย จัดศูนย์ จัดฉากได้แล้ว หาดอก Cutter 17 มม. มากัดเอาเนื้อเหล็กตรงนี้ลงไป 5 มิล เอาให้เนี้ยบนะ เสร็จแล้ว
เบียร์ช้าง 3 ป๋องโว้ย ...  เสร็จไวมากๆเลยถ้าเอาช้างมาล่อ 555555

จากนั้นก็หันมาทำไกด์รอด แทนตัวที่แตกไป โดยทำไกด์รอดให้ยาวเสมอกับผิวบูช แล้วก็ ขุดชักร่อง สำหรับให้บูชบิดได้  เสร็จเรียบร้อยก็กลับบ้าน ไปทำขาหมูพะโล้ต่อ 55555

ผลลัพธ์หลังจากทำแล้ว ทางวิ่งของปืน 4 นิ้ว ปกติ ก็เริ่มไม่ปกติซะแล้ว หูย..มันถอยได้มากกว่า คอมมานเดอร์ เดิมๆอีก (รู้อยู่แล้วหล่ะ ก่อนทำ) พอดีที่บ้านมีปืน PARA 3.5 นิ้ว อีกตัว ก็่ลองถอดมาวัดกันดู อิๆๆๆๆ ของเราได้เปรียบกว่าด้วย ถอยได้มากกว่าตัว 3.5 นิ้วอีก แล้วมันจะได้ประโยชน์อะไรกันหล่ะเนี่ย .....นายโป่ง จิงฮง ขาหมูตุ๋นเอ๋ย ......

วันนี้ได้โอกาศไปยิงทดสอบ ปืนดัดแปลงตัวนี้ ผ่านฉลุย ปลอกกระสุนตกในตำแหน่งเดิมแทบทุกนัด ลองสลับสปริงรีคอยล์ระหว่าง 14 และ 16 ปอนด์ ของวูฟ ที่ซื้อจาก Mr.Spring เวปเพื่อนบ้าน (ไม่ได้ค่าเชียร์เลยนะ เด)ทั้งลูกจริง ลูกซ้อม ผ่านแบบหายห่วง แรงรีคอยล์ ที่เคยเตะแบบแปลกๆ ก็กลับมานิ่มนวลมือ ราบเรียบ แบบเนิบๆ อย่างปืน 11 ที่มันควรจะเป็น ดีใจครับเป็นไปตามคาดหวัง สมใจจริงๆ คราวนี้ไอ้แก่
ไม่โดนน้องหมวยบ่นแล้วครับ ทำให้รักปืนกระบอกนี้มากขึ้นไปอีกโขเลย

***ในตอนแรกผมนึกจะเปลี่ยนเพียงแค่ อีเจคเตอร์ ให้ยาวขึ้น เพื่อเร่งมุมเงยของปลอกกระสุน แต่ก็ยังไม่เป็นการแก้ไขจนจบปัญหา เพราะยังไงๆ ทางวิ่งก็เหลือน้อยเท่าเดิมอยู่ดี รังแต่จะต้อง หาทางแมทช์สปริงรีคอยล์ แมทช์สปริงนกสับ อีกไม่รู้กี่ชุดต่อกี่ชุด กว่าจะรู้เรื่อง จัดการปัญหาให้จบไปเลยดีกว่า  นี่เป็นเพียงการเล่าเรื่องราวของปืนผมนะครับ พี่ๆ เพื่อนๆ ท่านใด มีประสพการณ์ปืน 1911 แตกแขนงไปทางอื่น เชิญชี้แนะ และ เติมเต็มข้อมูลความรู้ ให้กับผมด้วยนะครับ วิธีที่ผมทำเป็นเพียงแค่ความรู้สึกนึกไปของผมเอง จะเอาเป็นข้อมูลชี้ชัด ฟันธงไม่ได้นะครับ .......

ปล.ปืนกระบอกนี้ ต่อไป อาจจะเหลือไม่ถึง 4.25 นิ้ว ก็ได้ ครับผม ...

ถอดมากอง ก่อนหาเหตุ


ความเสียหาย อันดับแรก ไกด์รอดแตกครับ


ชายล่าง ด้านหลัง ของจมูกลำเลื่อน ที่ร่นไปข้างหน้าแล้ว


เนื้อเหล็กในโพรงจมูกลำเลื่อน ที่เจียรออกไป ป้องกันการชนกับรางเฟรมปืน


ส่วนของเนื้อเหล็กเฟรมปืน ที่ถูกกดให้ลึกเข้าไปด้วย Cutter 17 มิล


รางเฟรมปืนที่ถูกตะไบให้ร่นถอยหลังไป เพื่อไม่ให้ชน งัด กับโพรงจมูกลำเลื่อน


ไกด์รอด อันใหม่ครับ แทนของเดิมที่แตกไป


เดี๋ยวพรุ่งนี้ สายๆ จะถ่ายรูปเปรียบเทียบกับปืน 3 นิ้วครึ่ง มาให้ดูนะครับ  ขอบคุณมากครับผม

[โจ ™]

ปัญหาแบบนี้เกิดกับผม คงแก้ไม่ตกล่ะครับ สุดยอดพี่

[Step&Time-รักในหลวง]

ยอดเยี่ยมเลยครับ 

[koratmember]

ยอดเยี่ยมมากครับ กับจินตนาการ และการลงมือแก้ปัญหา

[koratmember]

บวกให้บวกให้ หลักการ เหตุผล ภาพประกอบ

[tinnakorn 0101]

เป็นผมปวดหัวแน่ๆครับ สุดยอดจริงๆครับพี่

[สหายแป๋ง คนดง]

  ปืนไม่ดีเจอช่างเก่งอย่างนายโป่ง  เดี๋ยวก็ดีเองครับ  วันนี้เจ้าของฟอร์จูนเนอร์สีดำชวนไปกินเหล้าที่บ้านอดไปเลย  ติดภารกิจหลวง

[วุธ อุดร -รักในหลวง~]

เยี่ยมครับ เป็นข้อมูลที่ดีอีกอย่างครับ 

[sorrachat - รักในหลวง]

 

[นายโป่งจิงฮง ทะลวงปืน - รักในหลวง]

  ปืนไม่ดีเจอช่างเก่งอย่างนายโป่ง  เดี๋ยวก็ดีเองครับ  วันนี้เจ้าของฟอร์จูนเนอร์สีดำชวนไปกินเหล้าที่บ้านอดไปเลย  ติดภารกิจหลวง

พี่แป๋ง ..... ไม่ว่าง หรือ ไม่อยากไปครับ   

[เชาวลิต]

 

[เก่ง]

  เยี่ยมเลยครับ

[JJ-รักในหลวง]

เยี่ยมครับ สมกับเป็นช่างจริงๆ

[โทน73 -รักในหลวง-]

ปืนยี่ห้อนี้ตัวเต็ม เคยมีคนเสนอขายผมครับ  ทั้งพี่บุญ ครูดำ  ต่างออกเสียงเตือน  แต่ใจผมคิดว่าถึงแย่แค่ไหนส่งช่างน่าจะเอาอยู่ พอไปดูตัวจริง สภาพไม่ดีแถมราคาสูงเลยไม่เอา 

[naisomchai]

สุดยอดครับ...

เป็นนายสมชายคงใจไม่ถึง ไม่กล้ากัดโครงปืนขยายทางวิ่งถอยหลังของลำเลื่อนให้ยาวขึ้นครับ... ทำเต็มที่คงกัดคางลำเลื่อนให้สั้น ซึ่งมันก็จะเกินรอยเว้าที่ข้างลำเลื่อนให้ดูพิลึกครับ หากทำแล้วทนเห็นคางลำเลื่อนดูแปลกๆตาพิลึก ก็คงยอมเสียเงินเปลี่ยนลำเลื่อนตัวเต็ม 5 นิ้วมาใส่โครงเดิมครับ... เย้