เมื่อวานนี้ บังเอิญได้ฟังคำพิพากษาเรื่องหนึ่งที่น่าจะเป็นอุทาหรณ์กับชาวปืน.......
คนร้ายใช้ปืนยิงไปที่กลุ่มคนที่เล่นเปตองอยู่ในวัด กระสุนพลาดไปถูกพระภิกษุมรณภาพ
เป็นการยิงจากระยะไกลไม่มีพยานเห็นคนร้าย
ต่อมาตำรวจพบปืนลูกซองยาวถูกเผาสภาพเหลือเพียงลำกล้อง
แต่ยังเหลือร่องรอยเลขของผู้ผลิตบนลำกล้อง ทำให้เชื่อมโยงต่อไปจนถึงเจ้าของปืนเจ้าของปืนแจ้งว่าได้ขายปืนไป โดยยังมิได้โอน แต่สามารถนำไปจนจับกุมคนร้ายได้
หลักฐานแวดล้อม ทำให้คนร้ายรับสารภาพว่าได้รับการจ้างวาน ผู้จ้างวานอ้างว่าตัวเป็นเพียงตัวกลาง รับงานมาอีกต่อ แต่ไม่มีหลักฐาน
มูลเหตุสืบเนื่องจากความแค้นเคืองเรื่องขัดผลประโยชน์ในวัด
ศาลลงโทษประหารมือปืน และผู้จ้างวาน รวมทั้งลงโทษจำคุกเรื่องปืนผิดมือและลงโทษจำคุกเรื่องพาปืนฯ
จำเลยทั้งสองรับสารภาพเป็นประโยชน์ต่อคดี ลดโทษกึ่งหนึ่ง เหลือจำคุกคนละ ๔๐ ปีเศษคนขายปืนโอนลอย หรือปืนหายไม่แจ้งความ ต้องเตรียมใจรับความเสี่ยงต่อความยุ่งยากในการเกี่ยวข้องเรื่องแบบนี้ไว้บ้างนะครับ
ต้นเรื่อง...คลิก....
ยิงพระ๑ ยิงพระ๒ 
สำหรับมือปืนและผู้จ้างวาน น่าจะประหารไปเลย เปลืองข้าวเปลืองที่ แล้วเดี๋ยวก็ออกมาก่อนกำหนดอีก
