...จากประสบการณ์อันน้อยนิด ก็ได้เรียนรู้ว่า การยิงปืน(ของผม) ได้สอนอะไรบางอย่าง..ที่ผมได้มาคือต้อง "แคร์คนอื่น" ก่อน คือตั้งแต่เข้าสนาม การพกปืน การควบคุมแนวปืนไม่ให้ไปทางที่บุคคลอื่นอยู่...
จากนั้นก็เริ่มรู้จัก "ดูแลตัวเอง" เช่นจัดท่าทาง จับกริปปืน การเล็ง
และก็เริ่มเข้าใจคำว่า "จิตสงบ" คือมีสมาธิ ค่อยๆเหนี่ยวไก..จนตุ้ม!! ลูกกระสุนเข้าเป้า(หรือไม่เข้า) แล้วก็ดูรูกระสุน สังเกตุความผิดพลาดที่เกิดขึ้น แล้วก็วนกลับไปข้อแรกใหม่...
กระสุนที่ออกไปแล้วเข้าเป้า ก็แสดงว่าเราทำอะไรตั้งแต่เริ่มต้นด้วยความตั้งใจ,, ผลเลยออกมาดี แล้วเราก็ดีใจ..
แต่ถ้ากระสุนหลุดออกไป ก็ต้องทบทวนว่าเพราะอะไร..
ไม่รู้นะครับ ผมไม่ใช่นักเขียน แต่ในความรู้สึกในใจ คิดว่า "การยิงปืน" มีประโยชน์จริงๆ สามารถนำมาประยุกต์กันการใช้ชีวิต...และเริ่มเข้าใจกับคำว่า "นิ่ง" คืออะไร..
ก็อยากได้ความเห็นของทุกๆท่านนะครับ..
