ผมว่ามนุษย์เราประเมินตัวเองสูงเกินไปมากครับ ทั้งชีวสภาพของตนเอง และมิติที่เกี่ยวข้อง คือ ชีวสภาพของมนุษย์เรานั้น ก็ทำอะไรได้ระดับหนึ่ง ในจักรวาลนี้ผมเชื่อว่ามีสิ่งมีชีวิตที่ทำอะไรได้มากกว่าเรามากนัก
ส่วนมิติที่เกี่ยวข้อง ผมนึกถึงเวลา คือเวลาของอารยธรรมมนุษย์เรานั้น เอาที่เหลือร่อยรอยทางวัติถุเป็นเรื่องเป็นราว เป็นสิ่งก่อสร้าง (ค่อนข้าง) ถาวร ยังไม่ถึง 10,000 ปี ลเย ซึ่งเวลาแค่นี้สำหรับยมิติของจักรวาลแล้ว สั้นยิ่งนัก อายุของดาวเคราะห์เป็นหมื่นล้านปี นานกว่าล้านเท่า ก็ยังมีเกิดแล้วดับไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว
ส่วนตัวผม เชื่อว่ามีสิ่งมีชีวิตในดาวอื่นแน่ๆ รูปแบบไหนนั้นคงไม่จำเป็นต้องใกล้เคียงคน เช่น ไม่จำเป็นต้องเดินสองขา แต่เรื่องจะมาเจอเราในช่วงอารยธรรมของเราหรือไม่นั้นแล้วแต่ความน่าจะเป็นจริงๆ เพราะประวัติศาสตร์มนุษย์ที่ผ่านมานั้นสั้น และจะยาวอีกเท่าไหร่ก็ไม่มีใครรู้
และอาจจะเนื่องจากมิติเวลาอันสั้นนี้เราจึงไม่เจอสิ่งมีชีวิตจากดาวอื่นจังๆ ก็ได้
ตอนนี้พวกนักวิทยาศาสตร์ชอบส่งสัญญาณวิทยุไปในอวกาศเล่นๆ เผื่อใครมาเจอจะได้รู้ว่าเราอยู่ที่นี่ นักมานุษยวิทยาบางคนอย่าง Jared Diamond บอกว่าเป็นความคิดที่บ้ามาก เพราะถ้ามีใครมาเจอจริงๆ และติดต่อกับเราได้จะต้องเป็นสิ่งมีชีวิตที่วิทยาการสูงกว่าเรามาก และตามประวัติศาสตร์ของการพบปะ/ปฏิบัติต่อกันระหว่างมนุษย์ แต่ต่างวัฒนธรรม ต่างความเชื่อ ต่างระดับเทคโนโลยี่ จะลงเอยประเด็น "กดขี่เป็นทาส" "ปล้นฆ่า" และ/หรือ "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์" ทั้งนั้น
ผมเองก็ออกจะเห็นด้วยและเมื่อพูดถึงสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่ ต่างกับมนุษย์เรา ยิ่งกว่าต่างสปีชีย์ แตกต่างจนไม่รู้จะพูดอย่างไร ผมขอเติมประเด็น "สัตว์เลี้ยง" เข้าไปด้วยครับ
