
ผมซาบซึ้งจนไม่อาจจะกล่าวเป็นคำพูดใดออกมาได้ครับ

ในความรักความอาทรที่พี่น้องเวปแห่งนี้มีต่อผมและครอบครัว อวป.แห่งนี้เป็นเวปที่เปรียบดังบ้านหลังที่สองของผมครับ อาปาผมเป็นเสาหลักให้ผมเอาหลังพิงมาตลอดห้าสิบปี

พิงจนเคยตัวครับ เมื่อท่านจากไปผมรู้สึกว้าเหว่วังเวงใจอย่างบอกไม่ถูกก็คงเพราะเคยตัวมาตลอดว่าถ้าหากทำอะไรผิดพลาดแล้วก็ยังคงมีก๊อกสองให้แก้ตัว

อ่านกระทู้นี้ทำให้ผมหายว้าเหว่ไปได้มากครับ

ขอบคุณน้องต้า

ขอบคุณทุกๆท่านครับ ขอบคุณ

ผมรู้สึกตื้นตันยิ่งครับ