ระยะเวลา ๒ ปีกว่าๆ นับตั้งแต่วันแรกที่ผมเข้ามาหาความรู้เรื่องปืน ในบอร์ดแห่งนี้ก็ได้รับความอบอุ่นตลาดมา จากเพื่อนๆพี่ๆ สมาชิกหลายๆคน คอยให้ความรู้ในประเด็นที่สงสัย และแนะนำ เรื่องต่างๆ ตลอดมา ผมก็ใช้การอ่านเป็นหลักในการรวบรวมความรู้ ไม่เข้าใจค่อยตั้งกระทู้ถาม หรือใช้วิธี Pm ถาม จนผมคิดเอาเองว่าถึงเวลาที่ผมควรจะมีปืนซักกระบอกแล้ว ผมจึงไปดำเนินการจองปืนและไปขอ ใบอนุญาตให้ซื้อ (ป.๓) และก็มีปัญหากับ ผญบ. ตามกระทู้ที่ผมเคยตั้ง ผมก็ไม่ยอมแพ้เพราะได้กำลังใจจากเพื่อนๆพี่ๆ ทั้งให้ผู้ใหญ่ที่เคารพช่วยคุยและโทรติดตามบ่อยๆ (จนอำเภอสงสารมั้ง เอ๊ะ! หรือรำคาญ
) จนได้ใบ ป. ๓ มา จึงเดินทางไปรับปืนมา (ปืนตัวนี้ได้รับความอนุเคราะห์ จากพี่ชายแสนดีคนหนึ่งของเว็บเพื่อนบ้าน จัดการให้ทุกอย่าง ผมแค่นำ ป.๓ ไปซื้อที่ร้าน ทั้งๆที่ผมกับพี่ท่านนี้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ได้ยินแต่เสียงเรื่อยมา ) ผมจึง นึกถึงคำพูดพี่ Ro@d ที่เคยบอกว่า "คนเล่นปืนมีน้ำใจ และใจดีคอยช่วยเหลือกันและกัน"
ผมขออนุญาตใช้พื้นที่นี้เพื่อขอขอบคุณ พี่ๆ ดังนี้
๑. พี่ Ro@d พี่ชายแสนดี ที่โทรคุยเรื่องปืนครั้งใด ไม่เคยงอแง
รับโทร.ทุกครั้ง และให้ความเข้าใจด้วยถ้อยคำที่สนุกสนาน และ เป็นกันเอง
๒. ผู้การสุพินท์ เคย Pm โต้ตอบกัน ๒-๓ ครั้ง ให้คำแนะนำ ผมเรื่องขนาด และ ความสมควรในการซื้อปืนแต่ละยี่ห้อ
๓. หมอรุท ให้ความรู้ผมคนแรกเลยก็ว่าได้ในการตั้งกระทู้ในเวปนี้
๔. พี่ไพศาล (ระยะหลังๆ ไม่ค่อยพบเจอในเว็ป ) ผู้ให้ความรู้เรื่อง Kimber ทั้งจาก Pm และ โทรศัพท์
๕. เพื่อนๆพี่ๆ สมาชิกที่มิได้เอ่ยนาม ไม่ใช่ไม่มีความสำคัญ ทุกๆคนและทุกๆถ้อยคำ ที่ถ่ายทอดผ่าน คีย์บอร์ด มายังหน้าจอ คือกำลังใจ และความรู้ ดีๆ ที่ผมอ่านมาทั้งสิ้น
**** ขอบคุณครับ
** สุดท้ายผมขอเป็นกำลังใจให้ สมาชิกหลายๆท่านที่ท้อแท้ และมีความลำบากในการขออาวุธปืน ขนาด .๔๕ ขอให้ทุกท่านสู้เพื่อสิทธิที่ตนเองพึงจะมีได้ และขอให้ทุกท่านสมหวังดังที่รอคอยครับ
ภาพอาจจะไม่สวยเพราะ ถ่ายจากกล้องโกโรโกโส
