ปรึกษา ประเด็นในการอุทธรณ์ครับ ใบ ป3 ครับ

[clinick]

ขอความเห็นเพื่อนๆพี่ๆที่เคารพด้วยครับ
    ผม รับราชการเป็นแพทย์นิติเวช สังกัดกระทรวงยุติธรรม ได้ทำการขอ ป.3 ปืนขนาด .357 หนึ่งกระบอก เพื่อซื้อจาก สน.สก.
โดยเหตุผลที่ขอคือ ป้องกันตัวจากการปฏิบัติงานในพื้นที่เสี่ยงภัย สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ (เนื่องด้วยภาระหน้าที่ อาจต้องไปชันสูตรพลิกศพ หากมีการร้องขอจากเจ้าพนักงาน หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง) ลงวันที่ ป.1 คือ 12 มีนาคม 2553
ไม่เคยมีอาวุธปืนมาก่อน (ขณะยื่นยังไม่ได้รับ ป.4 ของปืนอีกกระบอก)

ต่อมาได้รับหนังสือแจ้งผลการพิจารณาการขออนุญาต จากทางอำเภอ ลงวันที่ 2 เมษายน 2553 และสำเนา ป.1

เนื้อความเหตุผลปฏิเสธคือ
   " นายทะเบียนท้องที่ตรวจสอบแล้ว การอนุญาตครั้งนี้เป็นอาวุธปืนชนิดและขนาดที่ทางราชการกำหนดหลักเกณฑ์ไว้ว่า ให้พิจารณาอนุญาตเฉพาะผู้มีหน้าที่ป้องกันปราบปรามตามกฎหมาย ตามหลักเกณฑ์ของคำสั่งกระทรวงมหาดไทย ที่ 674/2490 ลงวันที่ 10 ตุลาคม 2490 ที่กำหนดจำนวน ชนิด และขนาดของอาวุธปืนที่อนุญาตให้พลเรือนมีไว้ในครอบครอง ประกอบหนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท 0501/ ว 886 ลงวันที่ 21 สิงหาคม 2521 เรื่องหลักการพิจารรณาออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน นายทะเบียนจึงพิจารณาไม่อนุญาต"
 
ผมจะทำการอุทธรณ์ต่อ มท.1 ตามขั้นตอน
จากที่ได้ค้นหาและอ่านข้อมูลในเว็บไซด์อาวุธปืนและอื่นๆ
ได้แนวทางแย้งในประเด็นของสถานะบุคคล ตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 30

คำถามของผมคือ
1. มีประเด็นอื่นที่จะแสดงเหตุผลแย้งไปหรือไม่
2. ผมสามารถอ้างตาม 674/2490 ในข้อ 4ก ที่กล่าวถึง เป็นข้าราชการที่มีหน้าที่ปฏิบัติงานในพื้นที่เสี่ยงอันตรายต่อชีวิต
แล้วแนบหนังสือรับรองจากหัวหน้ากอง ไปกับคำอุทธรณ์
(ในความคิดเห็นของผมเอง ถ้าอ้างเรื่องสถานะบุคคล ก็ไม่ควรอ้างเรื่องหน้าที่การปฏิบัติงาน เดี๋ยวมันจะขัดแย้งกันเอง)

ขอความกรุณาด้วยครับ

[ธำรง]

เรียนคุณหมอclinick
การออกคำสั่งทางปกครองในการปฎิเสธการออกใบอนุญาต ต้องเป็นไปตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙

มาตรา ๓๗  คำสั่งทางปกครองที่ทำเป็นหนังสือและการยืนยันคำสั่งทางปกครองเป็นหนังสือต้องจัดให้มีเหตุผลไว้ด้วย และเหตุผลนั้นอย่างน้อยต้องประกอบด้วย
(๑) ข้อเท็จจริงอันเป็นสาระสำคัญ
(๒) ข้อกฎหมายที่อ้างอิง
(๓) ข้อพิจารณาและข้อสนับสนุนในการใช้ดุลพินิจ

คำสั่งกระทรวงมหาดไทย และหนังสือ ที่นายทะเบียนฯนำมาอ้างถึงเป็นเพียงแนวทางปฎิบัติภายใน ไม่ใช่กฎหมาย ไม่สามารถใช้บังคับบุคคลภายนอก
ผมไม่ได้ตีความเอง แต่มท.1 อ.กรมการปกครองก็ให้การกับศาลอย่างนี้ นายทะเบียนฯบางที่ไปอ้างศาลปกครองว่าเป็นกฎหมาย ศาลวินิจฉัยว่าไม่ใช่

นอกจากนั้นยังมีมาตรา ๓๐
มาตรา ๓๐  ในกรณีที่คำสั่งทางปกครองอาจกระทบถึงสิทธิของคู่กรณี เจ้าหน้าที่ต้องให้คู่กรณีมีโอกาสที่จะได้ทราบข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอและมีโอกาสได้โต้แย้งและแสดงพยานหลักฐานของตน.....

นายทะเบียนฯต้องทำตามมาตรา ๓๐ นี้ ก่อนที่จะออกคำสั่งปฎิเสธการออกป.๓
ดูตามหนังสือกรมการปกครองนี้ก็แล้วกันครับ 

[张龙不败...มังกรจางผู้ไม่แพ้]

สู้ๆครับคุณหมอ

[Ton-Krittin]

เป็นกำลังใจให้ครับ 

[บุคคลไปทั่ว]

หนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท ๐๕๐๑/ว๘๘๖ ลงวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๐๑  เป็นเอกสารที่ออกโดยฝ่าฝืนกฎหมาย  เนื่องจาก
๑  ปลัดกระทรวงมหาดไทยผู้ลงนามมิได้เป็นผู้มีหน้าที่ในการออกกฎตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน
๒  พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๙๐  วรรคหนึ่ง (๒)  กำหนดให้รัฐมนตรีเป็นผู้ออกกฎกระทรวงเพื่อวางระเบียบการทะเบียน การขอและการออกใบอนุญาต  ไม่ใช่ออกเป็นหนังสือราชการ

สามารถตอบโต้ได้ โดยทำ ๒ เรื่องพร้อมกัน
๑  ฟ้องศาลปกครองขอเพิกถอนหนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท ๐๕๐๑/ว๘๘๖ ลงวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๐๑
๒  อุทธรณ์คำสั่งปฏิเสธ
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=51481.msg1223040#msg1223040

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ขอความเห็นเพื่อนๆพี่ๆที่เคารพด้วยครับ
    ผม รับราชการเป็นแพทย์นิติเวช สังกัดกระทรวงยุติธรรม ได้ทำการขอ ป.3 ปืนขนาด .357 หนึ่งกระบอก เพื่อซื้อจาก สน.สก.
โดยเหตุผลที่ขอคือ ป้องกันตัวจากการปฏิบัติงานในพื้นที่เสี่ยงภัย สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ (เนื่องด้วยภาระหน้าที่ อาจต้องไปชันสูตรพลิกศพ หากมีการร้องขอจากเจ้าพนักงาน หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง) ลงวันที่ ป.1 คือ 12 มีนาคม 2553
ไม่เคยมีอาวุธปืนมาก่อน (ขณะยื่นยังไม่ได้รับ ป.4 ของปืนอีกกระบอก)

ต่อมาได้รับหนังสือแจ้งผลการพิจารณาการขออนุญาต จากทางอำเภอ ลงวันที่ 2 เมษายน 2553 และสำเนา ป.1

เนื้อความเหตุผลปฏิเสธคือ
   " นายทะเบียนท้องที่ตรวจสอบแล้ว การอนุญาตครั้งนี้เป็นอาวุธปืนชนิดและขนาดที่ทางราชการกำหนดหลักเกณฑ์ไว้ว่า ให้พิจารณาอนุญาตเฉพาะผู้มีหน้าที่ป้องกันปราบปรามตามกฎหมาย ตามหลักเกณฑ์ของคำสั่งกระทรวงมหาดไทย ที่ 674/2490 ลงวันที่ 10 ตุลาคม 2490 ที่กำหนดจำนวน ชนิด และขนาดของอาวุธปืนที่อนุญาตให้พลเรือนมีไว้ในครอบครอง ประกอบหนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท 0501/ ว 886 ลงวันที่ 21 สิงหาคม 2521 เรื่องหลักการพิจารรณาออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน นายทะเบียนจึงพิจารณาไม่อนุญาต"
 
ผมจะทำการอุทธรณ์ต่อ มท.1 ตามขั้นตอน
จากที่ได้ค้นหาและอ่านข้อมูลในเว็บไซด์อาวุธปืนและอื่นๆ
ได้แนวทางแย้งในประเด็นของสถานะบุคคล ตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 30

คำถามของผมคือ
1. มีประเด็นอื่นที่จะแสดงเหตุผลแย้งไปหรือไม่
2. ผมสามารถอ้างตาม 674/2490 ในข้อ 4ก ที่กล่าวถึง เป็นข้าราชการที่มีหน้าที่ปฏิบัติงานในพื้นที่เสี่ยงอันตรายต่อชีวิต
แล้วแนบหนังสือรับรองจากหัวหน้ากอง ไปกับคำอุทธรณ์
(ในความคิดเห็นของผมเอง ถ้าอ้างเรื่องสถานะบุคคล ก็ไม่ควรอ้างเรื่องหน้าที่การปฏิบัติงาน เดี๋ยวมันจะขัดแย้งกันเอง)

ขอความกรุณาด้วยครับ

ศาลปกครองเคยมีคำพิพากษาไว้แล้วว่า  หนังสือกระทรวงมหาดไทยฉบับนี้  เป็นเพียงคำแนะนำภายในหน่วยงาน ไม่มีผลใช้บังคับเป็นการทั่วไปต่อบุคคลภายนอก
ไปสู้ในเรื่องไม่สามารถนำมาใช้เป็นเหตุผลในการปฏิเสธดีกว่าครับ   เพราะตาม พ.ร.บ.อาวุธปืน ฯ มาตรา 6 วรรคแรก (2)  กำหนดให้ออกระเบียบการทะเบียน การขอและการออกใบอนุญาตเป็นกฎกระทรวง

[สุพินท์ - รักในหลวง]

หนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท ๐๕๐๑/ว๘๘๖ ลงวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๐๑  เป็นเอกสารที่ออกโดยฝ่าฝืนกฎหมาย  เนื่องจาก
๑  ปลัดกระทรวงมหาดไทยผู้ลงนามมิได้เป็นผู้มีหน้าที่ในการออกกฎตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน
๒  พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๙๐  วรรคหนึ่ง (๒)  กำหนดให้รัฐมนตรีเป็นผู้ออกกฎกระทรวงเพื่อวางระเบียบการทะเบียน การขอและการออกใบอนุญาต  ไม่ใช่ออกเป็นหนังสือราชการ

สามารถตอบโต้ได้ โดยทำ ๒ เรื่องพร้อมกัน
๑  ฟ้องศาลปกครองขอเพิกถอนหนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท ๐๕๐๑/ว๘๘๖ ลงวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๐๑
๒  อุทธรณ์คำสั่งปฏิเสธ
http://www.gunsandgames.com/smf/index.php?topic=51481.msg1223040#msg1223040

ประเด็นตามข้อ 1 คงไม่ได้แล้วครับ   เพราะศาลมองว่าหนังสือกระทรวงมหาดไทยฉบับนี้  เป็นเพียงคำแนะนำภายในหน่วยงาน ไม่มีผลใช้บังคับเป็นการทั่วไปต่อบุคคลภายนอก อยู่แล้ว

[โอ_อุดร - รักในหลวง]

มาหาความรู้ครับ และเป็นกำลังใจให้คุณหมอครับ
ทำดีให้ถูกต้อง มันก็ยากหน่อย แต่ก็คุ้มค่าครับ 

[HS1BTI]

เป็นกำลังใจให้คุณหมอสู้ต่อไปครับ

[Ruk™-รักในหลวง]

    มาเป็นกำลังให้คุณหมอสู้เพื่อสิทธิของตัวท่านเองครับ ลำพังเหตุผลในการต้องปฏิบัติหน้าที่เสี่ยงภัย
ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ ก็เป็นเหตุผลเพียงพอแล้วในการต้องได้รับอนุญาต ลำพังการขออนุญาตซื้อ
อาวุธปืน หากบุคคลไม่นึกถึงความปลิดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของตัวเอง ใครละครับคิดจะซื้อปืน
    ผมไม่ได้มีหน้าที่เกี่ยวข้องหรือสำคัญแบบคุณหมอ แต่ผมก็ต่อสู้จนได้รับอนุญาตใบป.3 ขนาด .45 แบบ
ไม่ต้องเสียใต้โต๊ะสักบาท เอาตัวบทกฏหมายเป็นที่ตั้งครับ อะไรไม่มีในพรบ.อาวุธปืน อย่าได้เอามาอ้าง
เงียบตั้งแต่หน้าห้องถึงตัวนายอำเภอเลยครับ

[clinick]

ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นและกำลังใจครับ
ขณะนี้ผมร่างหนังสือใกล้เสร็จแล้ว ติดตรงตอนนี้ไม่มีอินเตอร์เนต ต้องเปิดผ่านโทรศัพท์มือถือ
พรุ่งนี้จะนำหนังสือที่พิมพ์ไว้มาให้รับชมและช่วยแก้ไขครับ

[clinick]

วันที่ XX เมษายน ๒๕๕๓
เรียน   รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย (ผ่านนายทะเบียนอาวุธปืนอำเภอเมืองNบุรี)
อ้างถึง   ๑ คำร้องขออนุญาตมีและใช้อาวุธปืน ฉบับลงวันที่ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๓
๒ หนังสือที่ว่าการอำเภอNบุรีที่  X  ลงวันที่ ๒ เมษายน ๒๕๕๓

ข้าพเจ้า นาย Xอายุ X ปี อยู่บ้านเลขที่ Xอำเภอเมือง จังหวัดNบุรี มีความประสงค์จะอุทธรณ์คำสั่งทางปกครองของนายอำเภอเมืองNบุรี  ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๖๓ ดังต่อไปนี้
๑ ข้อเท็จจริง
๑.๑ ตามเอกสารที่อ้างถึง เมื่อวันที่ ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๓ ข้าพเจ้าได้ยื่นคำร้องขอซื้ออาวุธปืนสั้น ขนาด .๓๕๗ นิ้ว จากโครงการสวัสดิการกรมการปกครอง ซึ่งนายทะเบียนอาวุธปืนอำเภอเมืองN ได้พิจารณาคำขอและมีคำสั่งไม่อนุญาตโดยอ้างเหตุผลว่า “อาวุธปืนชนิดและขนาดดังกล่าวนั้น พิจารณาอนุญาตให้เฉพาะผู้มีหน้าที่ป้องกันปราบปรามตามกฎหมาย ตามหลักเกณฑ์ของคำสั่งกระทรวงมหาดไทย ที่ ๖๗๔/๒๔๙๐ ลงวันที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๔๙๐ และ หนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท ๐๕๐๑/ว ๘๘๖ ลงวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๒๑”
๑.๒ อาวุธปืนที่ขอรับซื้อเป็นอาวุธปืนที่นายทะเบียนสามารถออกใบอนุญาตให้ได้ตาม พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ
   ๒ ผู้อุทธรณ์เห็นว่าคำสั่งปฏิเสธการออกใบอนุญาตของนายทะเบียนอาวุธปืนฯ  เป็นคำสั่งทางปกครองที่ออกโดยฝ่าฝืนกฎหมายดังต่อไปนี้
   ๒.๑ ผู้อุทธรณ์มีคุณสมบัติและไม่มีลักษณะต้องห้ามตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ มาตรา ๑๓
   ๒.๒ เป็นคำสั่งทางปกครองที่ไม่ระบุข้อเท็จจริงอันเป็นสาระสำคัญ ข้อกฎหมายที่อ้างอิง ตลอดจนข้อพิจารณาและข้อสนับสนุนในการใช้ดุลยพินิจซึ่งเป็นการฝ่าฝืนต่อพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๗
   ๒.๓ นายทะเบียนอาวุธปืนฯ ได้ออกคำสั่งทางปกครองไปโดยไม่ให้โอกาสผู้อุทธรณ์ได้ทราบข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอเพื่อโต้แย้งและแสดงพยานหลักฐานตามพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ มาตรา ๓๐
   ๒.๔ อาวุธปืนสั้นขนาด.๓๕๗ นิ้ว เป็นอาวุธปืนที่นายทะเบียน สามารถออกใบอนุญาตให้ได้ตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯ มาตรา ๖ มาตรา ๕๕ และกฎกระทรวง ฉบับที่ ๑๑    เหตุผลที่ระบุว่า “พิจารณาอนุญาตให้เฉพาะผู้มีหน้าที่ป้องกันปราบปรามทางกฎหมาย” เป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรม ด้วยเหตุแห่งความแตกต่างในเรื่องสถานะของบุคคล จึงเป็นการใช้อำนาจหน้าที่ฝ่าฝืนต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย มาตรา ๓๐ วรรคสาม
นอกจากนั้นแล้ว เหตุผลที่อ้างถึง “หลักเกณฑ์ของคำสั่งกระทรวงมหาดไทย ที่ ๖๗๔/๒๔๙๐ ลงวันที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๔๙๐ และ หนังสือกระทรวงมหาดไทย ที่ มท ๐๕๐๑/ว ๘๘๖ ลงวันที่ ๒๑ สิงหาคม ๒๕๒๑” นั้น เป็นเอกสารคำแนะนำภายในหน่วยงาน ไม่มีผลบังคับใช้ทั่วไปต่อบุคคลภายนอก โดยระเบียบการทะเบียน การขอและออกใบอนุญาตนั้นต้องเป็นไปตามกฎกระทรวงตามพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ มาตรา ๖ วรรคแรก (๒)
   
จึงขอความกรุณา ฯพณฯ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ได้โปรดวินิจฉัยอุทธรณ์ให้นายทะเบียนอาวุธปืนอำเภอ เมืองNออกใบอนุญาตให้กับผู้อุทธรณ์ตามที่ได้ยื่นคำร้องขอไว้

ขอแสดงความนับถือ

(นาย X)

[clinick]

อันนี้เป็นหนังสือที่ร่างไว้ โดยดูตัวอย่างของเพื่อนๆพี่ๆที่เคยนำมาโพสไว้
และได้แก้ไขประเด็นตามที่พี่ธำรง พี่สุพินท์ได้แนะนำไว้ครับ
หากท่านได้มีคำแนะนำให้แก้ไขเพิ่มเติม ยินดีน้อมรับครับ
ผมรู้สึกซาบซึ้งกับมิตรภาพในเว็บไซด์แห่งนี้จริงๆครับ

[คุณพ่อตัวดี]

เป็นกำลังใจให้คุณหมอในการปฎิบัติหน้าที่ในพื้นที่เสี่ยงด้วยครับ


เป็นกำลังในการอุทธรณ์ด้วยครับ

[สุพินท์ - รักในหลวง]

ประเด็นตาม วิปกครอง มาตรา ๓๗   เขาขาดไปเฉพาะข้อกฎหมายเรื่องเดียวครับ