เว็บบอร์ดสนทนาภาษาปืน
มิถุนายน 28, 2025, 12:30:29 PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น
ข่าว: เวบบอร์ดอวป.เป็นเพียงสื่อกลางช่วยให้ผู้ซื้อ และผู้ขาย ได้ติดต่อกันเท่านั้นและไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับประโยชน์หรือความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้น
ประกาศหรือแบนเนอร์ในเวบไม่ใช่ตัวบ่งชี้ว่าสินค้านั้นมีคุณภาพหรือไม่
โปรดใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจซื้อด้วยตัวเอง
 
   หน้าแรก   ช่วยเหลือ ค้นหา ปฏิทิน เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก  
หน้า: 1 ... 10 11 12 [13] 14 15 16 ... 64
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: คลายเครียดกับข้อความดีๆ กินใจ หรือฮาๆ เอามาแบ่งกัน  (อ่าน 142343 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
โจ ™
สมาชิกลำดับที่: 41
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 219
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 8187


รวมเวลาที่อยู่ในระบบ: 555 วัน 5 ชั่วโมง 55 นาที


เว็บไซต์
« ตอบ #180 เมื่อ: สิงหาคม 26, 2004, 03:58:00 PM »

MV คืออะไรครับ

movie  หรือ music video  เดาเอาครับ  หรือว่ามีความหมายต่างจากนี้ครับ คุณโบว์ 

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

บางโพ 5
JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #181 เมื่อ: สิงหาคม 26, 2004, 04:05:50 PM »

ตัวอย่างเรียกน้ำย่อย...


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #182 เมื่อ: สิงหาคม 26, 2004, 04:09:38 PM »

ไฟล์มัน 500 กว่า K อะเจ้าค่ะ...เดี๋ยวข้าน้อยยกขึ้นโฮสให้ก่อนแล้วกัน Cheesy

มาแว้ววว...

โหลด ที่นี่ เจ้าคะ
Cheesy
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: สิงหาคม 26, 2004, 04:16:10 PM โดย JarengkaBOW » บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
มืออ่อน หมัดแข็ง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 857
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6569


เตสาหัง สิรสา ปาเท วันทามิ ปุริสุตตเม


« ตอบ #183 เมื่อ: สิงหาคม 26, 2004, 05:23:38 PM »

บทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลิน
ซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันยายน (ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)
หลังจากที่ทราบว่าภรรยาของเขาเสียชีวิตในตึกนั้นด้วย....

ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้นแต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า
แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น.....
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับตกต่ำลง
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้นแต่สุขภาพแย่ลง
ทุกวันนี้ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้น……จากนี้ไป……ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อโอกาสพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือ ……โอกาสที่พิเศษสุด……แล้ว
จงแสวงหา การหยั่งรู้
จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่ โดยไม่ใส่ใจกับความ…..อยาก…
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูงคนที่รักให้มากขึ้น…….
กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป
ชีวิตคือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุขไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด
เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย
น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้
เอาคำพูดที่ว่า…….สักวันหนึ่ง……..ออกไปเสียจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย
เราไม่รู้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง
บันทึกการเข้า

บรรพบุรุษของไทยแต่โบราณ ปกบ้านป้องเมืองคุ้มเหย้า
เสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา หน้าที่เรารักษาสืบไป
      
ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า จะได้มีพสุธาอาศัย
อนาคตจะต้องมีประเทศไทย มิยอมให้ผู้ใดมาทำลาย
muk
Hero Member
*****

คะแนน 182
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1265



« ตอบ #184 เมื่อ: สิงหาคม 26, 2004, 06:14:10 PM »

 Grin Grin

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: สิงหาคม 26, 2004, 06:41:33 PM โดย muk » บันทึกการเข้า

ผู้ใช้ปืนเป็นผู้รับผิดชอบการกระทำทุกอย่างของตน มิใช่อุปกรณ์รับผิดชอบการกระทำของมนุษย์
muk
Hero Member
*****

คะแนน 182
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1265



« ตอบ #185 เมื่อ: สิงหาคม 26, 2004, 06:27:05 PM »

 ความหมายจากภาพโดนใจผมมากครับ Grin Grin

 โครเข้าเวปบอร์คนี้แล้วไม่ได้ไป ก็คงไม่ชอบปืน 

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
บันทึกการเข้า

ผู้ใช้ปืนเป็นผู้รับผิดชอบการกระทำทุกอย่างของตน มิใช่อุปกรณ์รับผิดชอบการกระทำของมนุษย์
JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #186 เมื่อ: สิงหาคม 26, 2004, 09:03:00 PM »

How business is done...

Jack, a smart businessman, talks to his son
Jack: I want you to marry a girl of my choice
Son : "I will choose my own bride".
Jack: "But the girl is Bill Gates's daughter."
Son : "Well, in that case..."


Next Jack approaches Bill Gates
Jack: "I have a husband for your daughter."
Bill Gates : "But my daughter is too young to marry."
Jack: "But this young man is a vice-president of the World Bank."
Bill Gates : "Ah, in that case..."


Finally Jack goes to see the president of the World Bank.
Jack: "I have a young man to be recommended as a vice- president."
President : "But I already have more vice-presidents than I need."
Jack: "But this young man is Bill Gates's son-in-law."
President : "Ah, in that case....."

This is how business is done!!
บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #187 เมื่อ: สิงหาคม 27, 2004, 09:41:17 AM »

"เจ้าพ่อหลวง" ของชาวเขา

          พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงโปรดการเสด็จเยี่ยมราษฎรตามภาคต่างๆ เช่น หมู่บ้านชาวมุสลิมทางภาคใต้ และชาวนาในภาคกลาง หรืออย่างวันนี้ ได้เสด็จขึ้นไปไกลถึงดอยอ่างขาง ติดพรมแดนพม่า
          ดอยอ่างขางนี้ เป็นที่อยู่ของชาวเขาเผ่าลาฮู เผ่าเย้า และพวกฮ่อ ซึ่งทำมาหากินด้วยการค้าหยก และฝิ่นมาตั้งแต่สมัยปู่ ย่า ตา ยาย
ในการเสด็จเยือนถิ่นชาวเขา พระองค์จะทรงมีเครื่องมือสำคัญติดไปด้วยทุกหนทุกแห่ง คือ แผนที่ขนาดใหญ่ (สเกล ๑ ต่อ ๕๐,๐๐๐) และดินสอแดงกับวิทยุ ซึ่งสามารถสั่งการพูดโต้ตอบได้เมื่อเห็นพระองค์กับคณะผู้เสด็จเข้ามาใกล้หมู่บ้านหัวหน้าชาวเขาจะร้องสั่งให้บรรดาลูกบ้านแหวกทาง ถวายการต้อนรับอาคันตุกะซึ่งเขาเรียกกันด้วยความเคารพอย่างสูงสุดว่า "พ่อหลวง" "กล่าวกันว่า พระราชอาณาจักรนั้น ก็เหมือนกับพีระมิด คือ มีกษัตริย์อยู่ข้างบน ประชาชนอยู่ข้างล่าง แต่ในประเทศนี้กลับตรงกันข้าม ก็เลยทำให้บางทีรู้สึกปวดๆ แถวนี้" แล้วก็ทรงชี้ที่พระศอและพระอังสภาระ (ไหล่) พร้อมกับทรงแย้มพระโอษฐ์
          พอเสด็จไปถึงหมู่บ้าน ตัวแทนของชาวเขาเผ่าลาฮูก็เข้ามาเฝ้า และกราบทูลฟ้องว่า "ทุกวันนี้พวกเราเดือดร้อนมาก มีที่ทำกินไม่พอเลย"
รับสั่งว่า "ก็เคยจัดที่ดินให้ไว้แล้วไม่ใช่หรือ" "ถูกแล้ว แต่ชาวนาเผ่าอื่นได้รุกล้อมเข้ามา" หัวหน้าชาวเขาเผ่าลาฮูกราบทูลต่อ นี่คือตัวอย่างปัญหาที่จะต้องทรงแก้ไข
          นายเด็นนิส เกรย์ เขียนรายงานลงในนิตยสาร "สวัสดี" ของ "การบินไทย" ว่า เห็นได้ชัดว่า พระเจ้าอยู่หัวมิได้มีชีวิตส่วนพระองค์เลย วันเวลาของพระองค์ท่านหมดไปด้วยการช่วยราษฎรที่โน่นที่นี่ นายเด็นนิส เกรย์ ได้กราบทูลถามว่า
"ใต้ฝ่าพระบาท คิดว่าวันที่ทรงมีความสุขที่สุดคือวันไหน?" พระราชกระแสที่รับสั่งตอบว่า "บาเจาะ" นั้น ทำเอาทุกคนงุนงง เพราะไม่เคยได้ยินคำนี้มาก่อน "บาเจาะ" นั้นเป็นอำเภออยู่ทางปักษ์ใต้ แสนจะกันดาร พื้นที่มีลักษณะเป็นปลักตม ทุกปีน้ำจะท่วมอย่างน่ากลัว ทำให้ไร่นาเสียหายหมด พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้เสด็จไปแถวนั้นเป็นครั้งแรก เมื่อต้นปี พ.ศ. ๒๕๑๖ และทรงชี้แนะให้ขุดคลองเพื่อระบายน้ำออกสู่ทะเล พอถึงเดือนธันวาคม คลองก็เสร็จเรียบร้อย ในเดือนมกราคม ๒๕๑๗ ขณะที่กำลังประทับอยู่ที่เชียงใหม่ วันหนึ่ง อธิบดีกรมชลประทานซึ่งเคยตามเสด็จลงไปทางใต้ด้วยได้กระหืดกระหอบเข้ามาเฝ้า ทั้งๆ ที่ตัวกำลังเปียกฝน เขาตะโกนด้วยความดีใจว่า "ได้ผลแล้ว! ได้ผลแล้ว!" รับสั่งถามว่า "ได้ผลอะไร?" อธิบดีกรมชลประทานกราบทูลว่า "บาเจาะพะย่ะค่ะ! ได้ผลดีมาก... ชาวบ้านกำลังดีใจกันยกใหญ่"
          บางครั้ง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ก็ต้องทรงทำหน้าที่ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทเกี่ยวกับปัญหาครอบครัว เช่น ชาวเขาคนหนึ่งได้มากราบทูลร้องทุกข์ว่า เขาได้ให้หมูสองตัวกับเงินก้อนหนึ่งแก่เมีย แต่เมียพอได้เงินแล้วกลับหนีตามชู้ไป พระองค์ก็ทรงตัดสินว่า สามีจะต้องได้รับเงินชดใช้และให้ปล่อยภรรยาไปตามใจของเธอ ญาติของทั้งสองฝ่ายก็พอใจ รับสั่งเล่าด้วยพระราชอารมณ์ขันว่า "แต่ที่แย่ ก็คือ ฉันต้องควักเงินให้ไป....ผู้หญิงผู้นั้นก็เลยต้องตกเป็นของฉัน" รับสั่งแล้วก็ทรงพระสรวล
สักครู่หนึ่ง หญิงผู้นั้นก็นำสุราพื้นเมืองมาถวาย "ถ้าฉันเมาพับไป อะไรจะเกิดขึ้น ก็รู้ไม่ได้" คราวนี้ ถึงทีนายเด็นนิส เกรย์ จะต้องหัวเราะบ้างแล้ว เขานึกในใจว่า "การเป็นพระเจ้าแผ่นดินในประเทศนี้ ถึงจะลำบากพระวรกาย แต่ก็มีเรื่องสนุกๆ ที่ออกจะหวาดเสียวอยู่เหมือนกัน"

ที่มา : พระราชอารมณ์ขัน - วิลาศ มณีวัต
บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


carrera
กินลูกเดียวเที่ยวสองลูก
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 2329
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 84478


« ตอบ #188 เมื่อ: สิงหาคม 27, 2004, 11:06:02 AM »

ไว้ทุกข์

ศรีสมร สูญเสียสามีเธอไปเกือบจะ 4 ปีแล้ว

>       แต่เธอก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี

>       แม้ว่าลูกสาวเธอเองพยายามจะให้ทำให้เธอกลับมาเป็นคนเดิมก็ตาม

>       แต่แล้ววันหนึ่งเธอก็พูดออกมาเองว่า

>       อยากออกไปข้างนอกบ้างแต่ก็ไม่รู้จักใครเลย

>       ลูกสาวเธอตอบกลับทันที

>       "แม่!! หนูมีคนที่อยากให้แม่รู้จักค่ะ"

>       และแล้วมันก็โดนใจเข้าอย่างจัง

>       พวกเขาก็ออกเดท ติดต่อกันเรื่อยมาเป็นเวลา 6  สัปดาห์

>       เขาก็ชวนเธอไปเที่ยวสุดสัปดาห์ด้วยกัน

>       ที่นอกเมืองและแล้วคืนแรกของพวกเขาก็บังเกิด

>       หล่อนเปลื้องผ้าออก  และเขาก็เช่นกัน

>       เธอยืนเปลือยเปล่า แต่ใส่กางเกงในสีดำเอาไว้

>       ขณะที่เขาอยู่ในชุดวันเกิดเขาจ้องมอง

>       อย่างแปลกใจและถามเธอว่า

>       "เอ่อ ทำไมถึงใส่กางเกงในสีดำไว้หล่ะครับ"

>       "คุณจะจูบหน้าอก หรือ ลูบไล้เรือนกาย ฉันไม่มีปัญหา

>       แต่ตรงนั้นฉันกำลังไว้ทุกข์  ให้กับสามีที่จากไปอยู่"

>       เขารู้แล้วว่า คืนนี้ อดซะแล้ว

>       คืนต่อมากับสถานะการณ์เดิม

>       เธอยืนเปลือยเปล่า แต่ใส่กางเกงในสีดำเอาไว้

>       ขณะที่เขาอยู่ในชุดวันเกิด  แต่วันนี้เขาใส่ถุงยางสีดำเอาไว้

>       เธอจ้องมองอย่างแปลกใจ และถามว่า

>       "ทำไมถึงใส่ถุงยางสีดำเอาไว้หล่ะคะ"

>       "คือผมต้องการร่วมแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ"
บันทึกการเข้า

เนื้อร้ายตัดทิ้ง
www.ipscthailand.com
JarengkaBOW
Dog in Thailand
Hero Member
*****

คะแนน 18
ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6150

By physically, the object couldn't lit by itself.


เว็บไซต์
« ตอบ #189 เมื่อ: สิงหาคม 27, 2004, 09:21:27 PM »

ตอนข้าน้อยได้ FW mail ฉบับนี้...ข้าน้อยพูดอะไรไม่ออกเจ้าค่ะ

เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้ แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอก
คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้
เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ
คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ แม่สอนให้คุณหัดเดิน
คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก
คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบ แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ แม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยว
คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน
เมื่อคุณอายุ 6 ขวบ แม่ไปส่งคุณที่รร.
คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า "ไม่ไป... ไม่ไป... ไม่ไป...''
เมื่อคุณอายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุ 8 ขวบ แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
เมื่อคุณอายุ 9 ขวบ แม่สอนให้คุณเล่นเปียโน
คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน
คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบ แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง
คุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบ แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี
คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ
เมื่อคุณอายุ 13 ปี แม่บอกให้คุณตัดผม
คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า "แม่นี่...ไม่มีรสนิยมเลย ไม่ต้องยุ่งกะหนู(ผม)หรอก"
เมื่อคุณอายุ 14 ปี แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักกะฉบับ
เมื่อคุณอายุ 15 ปี แม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด
คุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
เมื่อคุณอายุ 16 ปี แม่สอนคุณขับรถ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว
เมื่อคุณอายุ 17 ปี แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชา
คุณขอบคุณแม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 18 ปี แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม
คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า
เมื่อคุณอายุ 19 ปี แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้น
เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า
"แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย"
เมื่อคุณอายุ 21 ปี แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุณ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า "หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่"
เมื่อคุณอายุ 22 ปี แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา
คุณขอบคุณแม่ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ
เมื่อคุณอายุ 23 ปี แม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณ
คุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า "มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร"
เมื่อคุณอายุ 24 ปี แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา
แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร
คุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า "แม่จะมายุ่งอะไรกะหนูอีกเนี่ย"
เมื่อคุณอายุ 25 ปี

    (สำหรับผู้ชาย) แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน
คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า"อายคนอื่นเขาน่าแม่"

    (สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณ และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน
คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า"หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่"
เมื่อคุณอายุ 30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก
คุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า "สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่"
เมื่อคุณอายุ 40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ
คุณขอบคุณแม่และญาติว่า "ตอนนี้ไม่ว่างเลย"
เมื่อคุณอายุ 50 ปี แม่ชราและไม่สบาย อยากให้คุณดูแล
คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า "มันเป็นภาระนะแม่ หนูมีงานอีกเยอะแยะ"
 
 
    และแล้ววันหนึ่ง (วันที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น และถึงแม้ว่าจะหนี้วันนี้ไม่ได้ก็ตาม)
แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่"แม่" ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรือเห็นด้วยกับคุณ แต่ก็คือ"แม่"ของคุณ และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า ความกังวลใจไม่ว่าจากการงาน จากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหม คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม รักแม่ให้มาก แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างการ เพราะเมื่อแม่จากไป จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รัก"แม่"ให้มากกว่ารักตัวเอง แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็"รัก"ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ"รูป"ของแม่เท่านั้น
 
***สำหรับผมแล้วผมหวังว่าทุกคนที่ได้อ่านเมลล์นี้แล้ว คงจะไม่มีใครที่จะต้องมาเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป และหวังว่าทุกคนคงจะทำตัวที่ดี และไม่ใช่แค่ไม่ทำให้แม่ต้องเสียใจ แต่ไม่ว่าจะเป็นพ่อ หรือผู้ที่เลี้ยงดูเรามา เราก็ไม่ควรจะทำให้ใครเสียใจทั้งสิ้น***
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: สิงหาคม 27, 2004, 09:25:08 PM โดย JarengkaBOW » บันทึกการเข้า

I am dying... -*-


Zeus-รักในหลวง
อะฮู้.....ไฮยีน่าก็เป็นแมวนะคราบบบ
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 817
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 10983


I'm going to make him an offer that he can't refus


« ตอบ #190 เมื่อ: สิงหาคม 27, 2004, 11:08:25 PM »

อ่านเรืองของคุณโบว์แล้วทำให้นึกถึง ข้อความที่ว่า "ซุปเนื้อมังกรหน้าโลงศพ ยังมิดีเท่าข้าวสวยร้อน ๆ เพียงถ้วยเดียวในตอนที่พ่อแม่ยังมีชิวิตอยู่"
บันทึกการเข้า

“A fear of weapons is a sign of retarded sexual and
emotional maturity.”
- Sigmund Freud

“ความกลัวอาวุธคือสัญญาณของความถดถอยทางเพศและวุฒิภาวะทางอารมณ์”
- ซิกมุนด์ ฟรอยด์
สีอำพัน-รักในหลวง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 258
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 4432



« ตอบ #191 เมื่อ: สิงหาคม 28, 2004, 07:33:13 AM »

....เอาแบบกินใจก็ได้ครับ  ได้มาจากเมลล์ ที่ forward
คำที่ยิ่งใหญ่

ความหวาดกลัวเข้ามาจับอยู่กลางหัวใจของพลทหาร
ในสงครามโลกครั้งที่ 1 เมื่อเขาได้เห็นเพื่อนสนิทล้มลงในสนามรบ
ขณะติดอยู่ในสนามที่มีแสงไฟจากปืนพุ่งข้ามศีรษะไปมาอยู่ตลอดเวลา
พลทหารขออนุญาต
ผู้กองของเขาออกไปที่ "เขตปลอดเจ้าของ"
ซึ่งอยู่ตรงกลางระหว่างสนาม เพื่อเอาศพของเพื่อนกลับมา
 
"ได้" ผู้กองบอก "แต่ฉันไม่คิดว่าคุ้มนะ เพื่อนของเธอคงจะตายไปแล้ว
และเธอก็อาจจะเอาชีวิตไปทิ้งเสียก็ได้" คำพูดของผู้กองไม่สำคัญ
และพลทหารก็ออกไป
 
เขาไปถึงเพื่อนได้อย่างปาฏิหาริย์
แบกเพื่อนขึ้นบ่า แล้วนำกลับมาที่สนาม
เมื่อทั้งคู่กลิ้งลงมาที่ก้นหลุม นายทหารสำรวจทหารที่บาดเจ็บ
แล้วหันไปมองเพื่อนเขา อย่างอ่อนโยน >>>
 
"ฉันบอกเธอแล้วว่ามันไม่คุ้ม" ผู้กองบอก > "เพื่อนเธอตายแล้ว และเธอก็บาดเจ็บสาหัส"
"ถึงกระนั้นมันก็คุ้มค่าครับท่าน" พลทหารตอบ
"เธอหมายความว่าอย่างไร 'คุ้มค่า?' " ผู้กองถามกลับ
"เพื่อนของเธอตายแล้วนะ!" "ใช่ครับท่าน" พลทหารตอบ
 
"แต่มันก็คุ้มค่าเพราะว่า ตอนที่ผมไปถึงเขายังไม่ตาย
ผมดีใจที่ได้ยินเขาบอกว่า... "ฉันรู้ว่านายต้องมา.."
 
You'll never walk alone.
บันทึกการเข้า

อันวันใดไม่สำคัญเท่าวันนี้ เป็นวันที่สำคัญกว่าวันไหน
อันวันนี้สำคัญกว่าวันใด  วันไหนไหนไม่สำคัญเท่าวันนี้
โก๋ต่อ วังเดิม
*****.40 CLUB ***** HS7UHN
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 70
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2086


.40 CLUB


เว็บไซต์
« ตอบ #192 เมื่อ: สิงหาคม 28, 2004, 02:05:19 PM »

> >>>> >ในอดีตกาลนามมาแล้ว เค้าว่ากันว่า

> >>>> >มนุษย์ทุกคนมีหัวใจด้วยกันทั้งหมดสองดวง
> >>>> >แต่ยังมีเทวดาน้อยอยู่องค์หนึ่งซึ่งไม่รู้จักสิ่งที่เค้าเรียกว่าหัวใจ
> >>>> >ด้วยความที่สงสัยว่าหัวใจนั้นมันเป็นอย่างไร
> >>>> >เทวดาน้อยจึงได้ไปถามนางฟ้าผู้ที่ดูแลทางเข้าออกของประตูสวรรค์…
> >>>> >“ท่านนางฟ้า โปรดบอกข้า หัวใจคืออะไร…?” >“หัวใจ…ก็คือสิ่ง บริสุทธิ์ สวยงามที่สุดของมนุษย์ยังไงเล่า”
> >>>> >“แล้วสิ่งที่เรียกมนุษย์อยู่แห่งใดล่ะ…?”
> >>>> >“อยู่เบื้องล่างยังอีกฟากของประตูสวรรค์นี่ยังไงเล่า“
> >>>> >“เปิดประตูให้ข้าไปชมหัวใจของมนุษย์ได้มั้ย นางฟ้า…?” >“มิได้หรอก มันผิดกฎของสวรรค์ เจ้ากลับไปซะเถอะ
> >>>> >แค่เจ้ามาสนทนากับข้าก็ผิดมากเท่าใดแล้ว เจ้ารู้ตัวมั้ย เจ้าเทวดาน้อย”
> >>>> >เทวดาน้อยทำทีว่าหันหลังกลับไป
> >>>> >แต่ด้วยความที่อยากได้หัวใจมาครอบครองไว้เป็นของตน >จึงได้นำคันศรธนูมา
> >>>> >แล้วยิงไปที่นางฟ้าผู้รักษาประตูสวรรค์หวังจะให้นางฟ้านั้นสลบไป
> >>>> >ในชั่วข้ามคืนนั้นเอง เทวดาน้อยแอบเปิดประตูสวรรค์แล้วบินไปยังโลกมนุษย์
> >>>> >กลางดึกของคืนนี้เป็นคืนที่เงียบสงบ มนุษย์ทุกคนต่างหลับกันหมดแล้ว
> >>>> >เทวดาน้อยจึงแอบบินเข้าไปในบ้านของมนุษย์ทุกคน แล้วไปเอาสิ่งที่เรียกว่า
> >>>> >“หัวใจ” ของทุกคนบนโลกมนุษย์ มาคนละหนึ่งดวง >แล้วนำลอยขึ้นไปบนสวรรค์
> >>>> >หวังจะขโมยกลับไปเป็นของตน  แต่ระหว่างที่เทวดาน้อยกำลังกลับเข้าไป
> >>>> >ปากทางของประตูสวรรค์ได้มีนางฟ้าและเทวดาแห่งความรักยืนกั้นอยู่
> >>>> >เทวดาน้อยเห็นดังนั้นจึงบินหนี
> >>>> >แต่นางฟ้าองค์หนึ่งได้บินตามเพื่อมาแย่งหัวใจของมนุษย์ทั้งหมดมาไว้
> >>>> >แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อหัวใจทั้งหมดได้เกิดกระจายออก
> >>>> >แล้วร่วงโปรยปรายไปยังบนโลกมนุษย์และได้เกิดการสลับสับเปลี่ยนเจ้าของหัวใจ
> >>>> >กันในค่ำคืนนั้นเอง…   เทวดาน้อยถูกลงโทษด้วยการเป็นเด็กตลอดกาล
> >>>> >และเปลี่ยนชื่อเป็นกามเทพให้อยู่บนโลกมนุษย์เพื่อตามหาหัวใจสองดวงของมนุษย์
> >>>> >ที่ไปอยู่กับใครอีกดวงหนึ่ง   ให้มาพบกันตลอดไป
บันทึกการเข้า

ฉลามวัยสะรุ่น COUNTER TERRORIST 

เกียรติยศ...เป็นของชาติ ภารกิจ...เป็นของข้าฯ

รู้จัก โก๋ต่อ วังเดิม

MAIL ถึง HS7UHN[/EM
E_mail
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #193 เมื่อ: กันยายน 03, 2004, 01:06:51 PM »

 ขออนุญาตขุดขึ้นมา เพื่อเพิ่มความเฮฮาในบรรยากาศฮับ Grin
บันทึกการเข้า
ทัดมาลา ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
มืออ่อน หมัดแข็ง
ชาว อวป.
Hero Member
****

คะแนน 857
ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 6569


เตสาหัง สิรสา ปาเท วันทามิ ปุริสุตตเม


« ตอบ #194 เมื่อ: กันยายน 03, 2004, 04:38:09 PM »

A Wise Camel

A mother and a baby camel were lazing around, and suddenly the baby camel asked....

Baby: Mother, mother, may I ask you some questions?

Mother: Sure! Why son, is there something bothering you?

Baby: Why do camels have humps?

Mother: Well son, we are desert animals, we need the humps to store water and we are known to survive without water.

Baby: Okay, then why are our legs long and our feet rounded?

Mother: Son, obviously they are meant for walking in the desert, You know with these legs I can move around the desert better than anyone does! Said the mother proudly.

Baby: Okay, then why are our eyelashes long? Sometimes it bothers my sight.

Mother: My son, those long thick eyelashes are your protective cover. They help to protect your eyes from the desert sand and wind. Said mother camel with eyes rimming with pride....

Baby: I see. So the hump is to store water when we are in the desert, the legs are for walking through the desert and these eyelashes protect my eyes from the desert...

Then what the hell are we doing here in the Zzzoooooo!



MORAL OF THE STORY IS:
"Skills, knowledge, abilities and experiences are only useful if you are at the right place"
(Where are you right now?HuhHuh?)




""Quote of the day: Love your job but never fall in love with your company, because you never know when the company stops loving you!!"" 
บันทึกการเข้า

บรรพบุรุษของไทยแต่โบราณ ปกบ้านป้องเมืองคุ้มเหย้า
เสียเลือดเสียเนื้อมิใช่เบา หน้าที่เรารักษาสืบไป
      
ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า จะได้มีพสุธาอาศัย
อนาคตจะต้องมีประเทศไทย มิยอมให้ผู้ใดมาทำลาย
หน้า: 1 ... 10 11 12 [13] 14 15 16 ... 64
  พิมพ์  
 
กระโดดไป:  

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.4 | SMF © 2011, Simple Machines Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.145 วินาที กับ 21 คำสั่ง