ความเห็นน๊ะครับ ปืนสั้นจะง่ายในการเคลื่อนที่ในตัวบ้านซึ่งมีสิ่งของเกะกะมากมาย
ปืนลูกซองง่ายในการยิงต่อเป้าหมายที่ไม่ใช้ความแม่นยำ ใช้การสาดของกลุ่มกระสุน ซึ่งพลลาดตระเวณนำของชุดปฏิบัติการที่ปฏิบัติในสิ่งก่อสร้างมักนิยมใช้
ถ้าเป็นการตั้งรับโดยเฉพาะในยามวิกาล ฝ่ายเราจะเคลื่อนที่น้อยกว่าฝ่ายรุกตามหลักการ หากเราหาที่กำบังที่เหมาะสม รอจังหวะฝ่ายรุกเข้ามาในพื้นที่สังหาร
ถ้าแบบนี้ ผมว่าลูกซองได้เปรียบกว่าครับ
เป็นความเห็นที่ดีมากครับ..
ผมขอให้หลักคิด ไว้นิด.. เวลาคิด เวลามอง เพื่อจะจัดการปัญหา จักต้อง มองอย่างเป็นคู่ หลัก-รอง ไว้เสมอ อย่ามองแบบหนึ่งเดียว แล้วทิ้งอีก หนึ่งไปเสีย
ปืนสั้น ปืนยาว กับการรับมือในที่พัก ถ้ามีอยู่ทั้ง ๒ จักต้อใช้ทั้ง ๒ กระบอก แต่ให้ลูกซองยาวเป็นหลัก และให้เลือกกึงออโต ๙ พารา ลูกดก เสียบเอวไว้ คอยสนับสนุน
ท่านเป็นเจ้าของสถานที่ ควรรู้ว่าจุดไหนปลอดภัย และให้ซุ่ม กำหนดจุดปลอดภัย และกำหนดระยะปลลอดภัยไว้ อย่ายอมให้ โจร คนร้ายที่มีอาวุธลำเส้นเข้ามาได้ ถ้ามีอาวุธล้ำต้อง ยิงทุกตัว ยิงให้โดน ไม่ใช่หวังยิงให้ตาย ยิงโดนเจ็บสาหัส มันจะเป็นภาระกับพวกมันเอง จะเกิดจิตวิทยาทางลบกับเสียงร้อง อย่างกลัวตาย
ลูกซองยาว ยิงแล้ว ให้โหลดกระสุนเติมทุกครั้ง เท่าที่มีโอกาส.. ตามหลักนั้น ปืนสั้นนั้น สู้ปืนลูกซองยาวที่คอยตั้งรับ ไม่ได้ครับ เว้นแต่จะมีกลยุทธ ที่ดีกว่า และอีกฝ่ายง่าว
แม้แต่ตอนนี้ การหวังปราบจลาจล กบฎของแผ่นดินที่มีจำนวนมาก และมีอาวุธ จนท. ยังเลือก ลูกซองยาว เป็นแถวหน้า
การจะจบปัญหา อยูที่ต้องรู้ข้อเท็จจริง ใกล้อย่างเป็นจริงให้มากที่สุด.. และทำการประเมิน เพือรับมือ สาระคือ รู้ตัวก่อนและเตรียมตัวให้พร้อมอย่างมีศักยภาพ
ผมเลือก .22 ออโต้ติดกล้อง ใช้กระสุนหัวรู เม็กละ 25นัดสองเม็ก50นัด 50-100 เมตรใครก้อเข้าผมไม่ติด
9 มม.ลูกดกๆ สัก 15+ สัก2เม็ก
