ว่าไปแล้ว...
เรื่องดื้อนี่ผมก็เป็นเอามากนะครับ...
ขนาดอาจารย์ท่านหนึ่งเคยไล่ให้ผมไปเรียนทนายแทน...
เพราะไปเถียงยกแม่น้ำทั้งห้ามาอ้างจนท่านอึ้ง...
ไม่ได้อึ้งเพราะความรู้ทางวิชาการนะครับ...
อึ้งเพราะความดื้อปนโง่ของผมนี่แหละครับ...ฮา...
คนเราไม่รู้กันได้ครับพี่ ...สมัยผมเป็นศิษย์การบิน ทำอะไรแผลงๆด้วยความไม่รู้เอาไว้เยอะ
พอความรู้มากขึ้น ประสพการณ์มากขึ้น ตอนนี้มานั่งคิด ยังมีชีวิตรอดมาจนถึงป่านนี้ได้ยังไง
แต่เมื่อใครตักเตือนหรือมีข้อมูลมาเพิ่มเติมก็ต้องหวนคิด ว่า เออ หรือเราเข้าใจผิด..
ค่อยๆคิดพิจารณาว่าความเชื่อกับความจริงอันไหน ถูกต้อง อันไหนคิดไปเอง..
ถ้างมอยู่กับความเชื่อ แบบไม่ลืมหูลืมตา บางทีเขาไม่เรียกดื้อครับ
ออกแนวรั้น เอาชนะไปวันๆ...สุดท้ายสิ่งที่เสียหายเริ่มจากตัวเองแล้วอาจลามไปหาคนรอบข้างได้..
