1911 ครับ แนะนำอย่าเพิ่งเล่นตัวเล็ก เลี่ยงโครงอลูมินั่ม เลือกโครงเหล็ก หรือพวก โมดูลาด้ามโพลิเมอร์แบบ STI 2011
ที่นี้มาพิจารณาดูครับ ว่าชอบแม็กแถวเดียวหรือแถวคู่
เพราะอะไรครับพี่ ที่อย่าเพิ่งเล่นตัวเล็ก ขอบคุณครับ
มันมีโอกาสร่วนมากกว่าตัวเต็มครับ ปัญหาพวกนี้ ส่งช่างก็ไม่ได้ บางที่เป็นหญ้าปากคอก เจ้าของปืนต้องเป็นคนเล่นปืนเป็นอยู่ก่อนแล้ว
คือต้องเข้าใจก่อนนะครับว่า ปืนลูกโตแต่ตัวเล็ก มันออกแบบโดยฝืนธรรมชาติอยู่หน่อยๆ แต่ไม่ได้หมายความจะเป็นกันทุกกระบอกหรือทุกตัวนะครับ
แค่เรื่องสปริงรีคอยล์ สปริงแม็ก สปริงเข็ม แรงดันพวกนี้ต้องสัมพันธ์กัน (อันที่จริงปืนไหนๆก็ต้องสัมพันธ์กันอยู่แล้ว) แล้วในชั้นคอมแพ้ค .45 สปริงพวกนี้มันเสื่อมไวกว่า เพราะถูกตัด ถูดทดแรง ถูกบีบให้อยู่ในกรอบแคบๆ อันจะส่งปัญหาต่อระบบการทำงานมากกว่า ปืนฟูลไซด์
อย่างสปริงแม็ก บางกระบอกชอบแม็ก 6 นัด บางกระบอก 7นัด ทำงานดีกว่า , ลิ้นแม็ก ก็เป็นปัญหาอีก , สปริงรีคอยล์ ก้เสื่อมไวกว่า หาเปลี่ยนลำบาก
ปืนตัวตระกูลนี้ที่มาทำตัวสั้นในระยะหลัง ส่วนใหญ่จะแม่นยำมาก แต่ ถ้าเปลี่ยนชนิดกระสุน จุดตกของกระสุนบนเป้าก็เปลี่ยนตามไปมากขึ้นด้วย โดยเฉพาะเมื่อซ้อมมือกะลูกซ้อมเป็นประจำ พอมายิงลูกจริง ต้องเปลี่ยนจุดเล็งกันอีกเยอะ ไม่เหมือนพวกตัวเต็ม เล็งแก้เล็กน้อยก็เข้าที่แล้ว ....... ตรงจุดนี้ใครที่คิดจะฝากชีวิตไว้กะปืนแบบนี้ ควรยิงลูกจริงให้ชำนาญด้วย
แรงรีคอยล์ ก็เหมือนกัน ในชั้น .45 ลูกซ้อม ยิงอะไรก็นิ่มมือไปหมด พอเจอลูกจริง จะรู้เลยครัวว่ามันเตะหนักกว่าเยอะ เลยไม่อยากแนะนำโครงอลูมินั่ม ถือโครงเหล็กก็เถอะ
ปืนแบบนี้ เหมาะสำหรับคนที่คุ้นเคยกะ 1911 ตัวเต็มมาแล้ว หรือคนเล่นปืนมาเยอะ หรือเจ้าของที่พร้อมจะทำใจศึกษากะมัน ยอมรับข้อพกพร่องของมัน ปรับเข้าหามันอย่างเต็มที่
อีกอย่าง ดู จขกท. แล้ว คงอยากจะเล่นกะปืนไปเรื่อยๆ ถ้าได้ 1911 ตัวเต็ม เราเล่นกะมันสนุกมากกว่าครับ ทั้งของแต่งก็มีเยอะ หรือมีเกมส์แข่งขันประเภทต่างๆให้ลงอีกเยอะ ขืนเอาตัวเล็กไปลงแข่ง มันเหนื่อยพาลจะท้อเอาง่ายๆ ที่นี้พอยิงง่ายยิงสนุก ตัวเราก็ได้ฝึกฝนกะมันบ่อยครั้งขึ้นจนเกิดความชำนาญ ....... ยุให้ซื้อตัวเต็มไปก่อน อีกหน่อยก็จะหาตัวสั้นหรือแบบอื่นจะตามาเอง
จขกท. มี ปืนในชั้น คอมแพ็คอยู่ก่อนแล้ว คือสมิธ 3" น่าจะหาขนาดที่โตกว่ามาเพิ่ม เพื่อจะได้มีปืนหลากหลายตามลักษณะการใช้งาน
