ขอบคุณพี่ๆทุกคนมากครับ คงเป็นอารมชั่ววูปครับ ติดตัวตลอด เหตุการณ์สำคัญเรามีกันตลอดครับ
นอกใจครั้งเดียวเป็นเรื่องเลย เข้าบางกอก ประมาทคิดว่าไม่มีอะไร ผับเลิกโดนเลย จริงอย่างที่พี่ว่าครับ
มีเค้าแค่โดนเรื่อง ดีกว่าตาย ไม่มีเค้าอาจเป็นวีระบุรุษไปแล้ว อิอิ ปกติ พกในครับบางดี ถึงเวลาปิดล้อม
ถึงจะพกขาครับ ฮ่าๆติดเสื้อกันกระสุนดึงไม่ทันซักที
วันนี้ผมรู้สึกเหมือน กับวันที่ได้มาวันแรกเลยครับ ตอนพิมพ์ก็ยิ้มไปครับ รอวันกลับมาแต่งเครื่องแบบ
อีกครั้งครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ ที่นี้อบอุ่นจริงๆครับผม
::
ถ้าเป็นผมถึงแก่อย่างไงก็รักครับ เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกันมาขนาดนี้
ว่าแต่เป็นคุณเต๋า คนเดียวกับที่เป็นผู้หมวดฝึกทหารใหม่หรือปล่าวครับ
เปล่าครับ ผมชั้นประทวนครับ ตอนนี้อยู่ยะลาครับ แอบอิจฉาพี่ๆทหารอยู่เหมือนกันครับ
เบิก คุณปู่ในตำนานของเรา มาพกกันเป็นแถว แต่ละลำเห็นแล้วบอกคำเดียวครับ"สุโค่ย"
เข้าฐานทหารทีไรโรคประจำตัวกำเริบทุกที ทั้งทัพบก ทั้งน.ย.
ถ้าเป็นผมถึงแก่อย่างไงก็รักครับ เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกันมาขนาดนี้
ว่าแต่เป็นคุณเต๋า คนเดียวกับที่เป็นผู้หมวดฝึกทหารใหม่หรือปล่าวครับ
เปล่าครับ ผมชั้นประทวนครับ ตอนนี้อยู่ยะลาครับ แอบอิจฉาพี่ๆทหารอยู่เหมือนกันครับ
เบิก คุณปู่ในตำนานของเรา มาพกกันเป็นแถว แต่ละลำเห็นแล้วบอกคำเดียวครับ"สุโค่ย"
เข้าฐานทหารทีไรโรคประจำตัวกำเริบทุกที ทั้งทัพบก ทั้งน.ย.
