สิ่งที่เรามักจะนึกเสียใจก่อนเสียชีวิต

[เบิ้ม]

อ่านแล้วสะดุดใจครับ ใช้เวลากับงานมากเกินไปรึเปล่า

รศ.ดร.พสุ เดชะรินทร์ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย pasu@acc.chula.ac.th กรุงเทพธุรกิจ วันอังคารที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2553

สัปดาห์นี้เปลี่ยนอารมณ์หน่อยนะครับ เพราะพอดีไปเจอบทความเรื่องหนึ่ง โดย Bronnie Ware ซึ่งเป็นนักเขียนอิสระอยู่ที่ออสเตรเลีย โดยนักเขียนผู้นี้เคยทำงานดูแลผู้ป่วยที่รู้ตัวว่าจะเสียชีวิตและกลับไปอยู่ที่บ้านเพื่อรอวันตาย โดยเธอจะอยู่กับผู้ป่วยเหล่านี้ในช่วงสามถึงสิบสองสัปดาห์สุดท้ายก่อนที่ผู้ป่วยจะเสียชีวิต โดยในช่วงเวลาดังกล่าว เธอได้มีโอกาสพูดคุย และรับฟังความในใจของผู้ป่วยเหล่านี้ เมื่อถามถึงสิ่งที่เสียใจหรือสิ่งใดๆ ก็ตามที่ถ้าทำได้อยากจะย้อนอดีตไปเปลี่ยนแปลงนั้น เธอพบว่ามีอยู่ห้าประเด็นที่มักจะพบในผู้ป่วยที่กำลังใกล้เสียชีวิตเป็นส่วนใหญ่ครับ

ประเด็นแรก คือ ผู้ป่วยเหล่านี้อยากจะมีความกล้าที่จะใช้ชีวิตตามแบบที่ตนเองอยากหรือต้องการจะเป็น ไม่ใช่ดำรงชีวิตตามความต้องการหรือความคาดหวังของผู้อื่น ซึ่งพบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้ป่วยอยากจะเปลี่ยนแปลงมากที่สุดครับ เนื่องจากเมื่อผู้ป่วยพบว่าชีวิตตนเองกำลังจะสูญเสียไป และมีโอกาสมองย้อนกลับไปในอดีตนั้น จะพบว่ามีความฝันหลายๆ อย่างที่ยังไม่ได้เริ่มต้นทำหรือยังไม่บรรลุ และเมื่อใกล้จะเสียชีวิตก็จะพบว่าความฝันของตนเองนั้นจะไม่มีวันบรรลุ และส่วนใหญ่ก็มักจะมานั่งนึกเสียใจ เพราะสาเหตุที่ไม่สามารถทำตามความฝันได้นั้น เป็นเพราะตัวเองเลือกที่จะไม่ทำเอง ตัวเองเลือกที่จะทำตามสิ่งที่ผู้อื่นขีดเส้นทางให้เดิน

ถือเป็นบทเรียนที่สำคัญสำหรับทุกๆ ท่านนะครับ ที่ในช่วงชีวิตหนึ่ง ถ้ามีโอกาสและเลือกได้ก็ควรจะเดินตามความฝันของตัวท่านเอง เพราะคนเราหนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย และเมื่อวันนั้นมาถึง เราก็คงจะไม่มีแรงที่จะเดินตามความฝันที่เราต้องการแล้ว การมีสุขภาพที่ดีจะช่วยทำให้ท่านเดินตามความฝันได้ แต่เมื่อใดก็ตาม ที่สุขภาพท่านเริ่มแย่แล้ว อิสระในการเดินตามฝันก็ท่านก็จะลดน้อยลง

ประเด็นที่สอง คือ ผู้ป่วยใกล้เสียชีวิตเหล่านั้น คิดเสียใจว่าในอดีตจะไม่ได้ทำงานหนักเหมือนที่ผ่านมา ซึ่งเหตุการณ์นี้ มักจะเกิดขึ้นกับผู้ป่วยชายเกือบทุกคนเลยครับ คุณผู้ชายเหล่านี้มักจะเสียใจว่าในอดีตที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้มีเวลาในการดูแลลูกๆ ของตนเท่าที่ควร รวมทั้งไม่ได้อยู่เป็นคู่ทุกข์คู่ยากภรรยาเท่าที่ควร ผู้ป่วยที่เป็นชายเกือบทุกคนจะรู้สึกเสียดายว่าในอดีตใช้ และให้เวลากับงานมากเกินไป
ข้อสังเกตนี้ก็น่าคิดนะครับ ว่าในปัจจุบันเราให้ความสำคัญกับการทำงานมากเกินไปหรือไม่ เราต้องการแสวงหารายได้ ชื่อเสียง เกียรติยศมากเกินไปหรือไม่ สุดท้ายเมื่อเราใกล้ตายเราจะสำนึกเสียใจว่าเราได้พลาดโอกาสดีๆ ในชีวิตที่ไม่มีวันหวนกลับมาหรือไม่ การมีรายได้ที่พอเพียงอาจจะเป็นทางออกสำหรับทุกท่านนะครับ อีกทั้งการมีที่ว่างในตารางเวลาและชีวิต ที่ไม่ใช่เรื่องของการทำงานเพียงอย่างเดียว จะทำให้เรามีความสุขขึ้น และเมื่อเราใกล้เสียชีวิต จะไม่มานั่งย้อนนึกเสียใจในสิ่งที่เราพลาดไป

ประเด็นที่สาม คือ ผู้ป่วยอยากจะกล้าที่จะแสดงอารมณ์และความรู้สึกที่แท้จริงของตน เนื่องจากคนจำนวนมากจะปิดกั้นอารมณ์และความรู้สึกที่แท้จริงของตน เพื่อให้สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างสงบและสันติ ทำให้สุดท้ายแต่ละคนรู้สึกว่าอารมณ์ของตนเองถูกเก็บกด และไม่สามารถเป็นตัวตนที่แท้จริง

ประเด็นที่สี่ คือ ผู้ป่วยที่ใกล้เสียชีวิตนั้น มักจะเสียใจที่ไม่ได้ติดต่อเพื่อนฝูงเก่าๆ เนื่องจากเรามักจะไม่ค่อยเห็นถึงคุณค่าของเพื่อนเก่าๆ จนกระทั่งใกล้เสียชีวิต คนจำนวนมากจะมัวแต่ยุ่งและวุ่นวายกับชีวิตประจำวัน จนละเลยต่อความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนฝูง ทำให้เรามักจะไม่ค่อยให้ความสัมพันธ์กับเพื่อนฝูงต่างๆ จนกระทั่งใกล้จะเสียชีวิต ก็จะเริ่มนึกถึงเพื่อนฝูงขึ้นมา

ดูเหมือนว่าเมื่อคนใกล้จะเสียชีวิต เกียรติยศ เงินทอง หรือสถานะทางสังคมต่างๆ กลับดูไปจะด้อยหรือไร้ความหมายนะครับ สุดท้ายดูเหมือนว่า เรื่องของความรัก ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลจะกลายเป็นสิ่งที่ผู้ป่วยที่กำลังใกล้ตายนึกถึง

ประเด็นสุดท้าย ซึ่งค่อนข้างน่าแปลกใจ คือ ผู้ป่วยเหล่านี้กลับสำนึกเสียใจว่าไม่ได้ทำให้ชีวิตที่ผ่านมาของตนเองมีความสุขเท่าที่ควร ผู้ป่วยหลายคนจะไม่เคยนึกถึงมาก่อนนะครับว่าตนเองสามารถที่จะเลือกที่จะทำให้ชีวิตมีความสุขได้ คนจำนวนมากเลือกที่จะอยู่และปฏิบัติในสิ่งที่คุ้นเคย ความกลัวต่อการเปลี่ยนแปลง ทำให้คนเรามักจะหลอกตนเองว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นมีความสุข ซึ่งจริงๆ แล้วกลับไม่ใช้

ท่านผู้อ่านจะเห็นได้นะครับว่าเมื่อคนเราใกล้จะตายนั้น เรามักจะนึกย้อนกลับไปถึงอดีต และเริ่มสำนึกเสียใจในสิ่งที่ได้ทำหรือไม่ได้ทำมาในอดีต และเราจะพบว่าเมื่อเราใกล้ตายแล้ว เงินทอง ชื่อเสียง สถานะ เกียรติยศต่างๆ กลับไม่มีความหมาย สิ่งที่มีความหมายเมื่อใกล้ตาย คือ เรื่องของความรักและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ซึ่งหลายครั้งกลับกลายเป็นสิ่งที่เราละเลยหรือไม่สนใจในขณะที่เรามีชีวิตอยู่

นอกจากนี้ เมื่อใกล้ตาย คนเราจะพบว่าชีวิตในอดีตที่ผ่านมานั้นเรามีสิทธิที่จะเลือก แต่เราดันเลือกในสิ่งที่ไม่ได้ทำให้เรามีความสุข หรือเลือกในสิ่งที่ทำให้เราต้องมาย้อนสำนึกเสียใจ เมื่อเราใกล้ตาย ดังนั้น ในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่และยังแข็งแรง เราจะต้องเลือกอย่างมีสติ เลือกอย่างฉลาด เลือกในสิ่งที่ถูก และเลือกในสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขนะครับ

http://www.pantip.com/cafe/sinthorn/topic/I9586850/I9586850.html

[pscn]

ขอบคุณลุงเบิ้มครับ+ 

[PU45™]

                   สูงสุดคืนสู่สามัญ .... เป็นสัจธรรม  ขอบคุณครับน้าเบิ้ม

[yod - รักในหลวง ครับ]

ก็บอกแล้ว ให้ไปที่ชอบที่ชอบ
ตอนยังมีชีวิตอยู่
ส่วนมากจะให้ไป เมื่อตายไปแล้ว

เกิด แก่ เจ็บ ตาย

กิน ขี้ บี้ นอน

ล้วนเป็น อนิจจัง

แต่โดยมาก ก็ยังยึดติด

นั่นของกู  นี่ของกู

แต่กูเอาอะไร ไปไม่ได้สักอย่าง

เหลือทิ้งไว้ คือ ความดี ความเลว

ที่ลูกหลาน จะได้เล่าขาน บอกเล่า ต่อ ๆ กันไป

[pasta]

เกิดมา  ตั้งอยู่ ดับไป  ....    ฟ้าอยู่ค้ำคน...แม้แต่โลงศพก็เผาแค่โลงที่นอนอยู่    มีชีวิตคิดทำดีเมื่อใกล้ตายนั่นแหละทุกข์ทรมานที่สุดครับ

[จอยฮันเตอร์]

เคยมีประสพการณ์เรื่องเครื่องบิน มีอยู่ครั้งหนึ่งกำลังเดินทางไปภูเก็ตโดยสารการบิน.... เหลือระยะทางอีกประมาณ 20-30 กิโลเมตร(บริเวณด้านทิศเหนือเกาะภูเก็ต) มีความรู้สึก

ว่าเครื่องบินได้ลดความเร็วอย่างเร็วพร้อมทั้งเครื่องเริ่มดิ่งลง ฝาช่องเก็บของเหนือที่นั่งลั่นพร้อมเปิดออก ผู้โดยสารที่เป็นผู้หญิงเริ่มกรีดร้อง ในส่วนของตัวผมในใจตอนนั้นคิดว่า

เครื่องจะกำลังจะตก ในใจนึกถึงลูกชายคนเล็กขึ้นมาทันที่พร้อมทั้งนึกถึงหลวงปู่ทวดวัดช้างให้ ที่ผมนับถือ  พอสักระยะเครื่องบินเริ่มควบคุมได้ตาม

ปกติ  นักบินจึงประกาศมาว่า เครื่องคำณวนระยะทาง คำณวนระยะผิดพลาด ต้องทำการลดระดับอย่างรวดเร็วเพื่อให้เครื่องบินอยู่ในระดับความสูงตามเกณฑ์ จึงขออภัยท่านผู้

โดยสารที่ตกใจ

[เบิ้ม]

เคยมีประสพการณ์เรื่องเครื่องบิน มีอยู่ครั้งหนึ่งกำลังเดินทางไปภูเก็ตโดยสารการบิน.... เหลือระยะทางอีกประมาณ 20-30 กิโลเมตร(บริเวณด้านทิศเหนือเกาะภูเก็ต) มีความรู้สึก

ว่าเครื่องบินได้ลดความเร็วอย่างเร็วพร้อมทั้งเครื่องเริ่มดิ่งลง ฝาช่องเก็บของเหนือที่นั่งลั่นพร้อมเปิดออก ผู้โดยสารที่เป็นผู้หญิงเริ่มกรีดร้อง ในส่วนของตัวผมในใจตอนนั้นคิดว่า

เครื่องจะกำลังจะตก ในใจนึกถึงลูกชายคนเล็กขึ้นมาทันที่พร้อมทั้งนึกถึงหลวงปู่ทวดวัดช้างให้ ที่ผมนับถือ  พอสักระยะเครื่องบินเริ่มควบคุมได้ตาม

ปกติ  นักบินจึงประกาศมาว่า เครื่องคำณวนระยะทาง คำณวนระยะผิดพลาด ต้องทำการลดระดับอย่างรวดเร็วเพื่อให้เครื่องบินอยู่ในระดับความสูงตามเกณฑ์ จึงขออภัยท่านผู้

โดยสารที่ตกใจ

ผมจะเสียวๆตอนเครื่องหักหัวลงตรงชายหาดน่ะครับ รันเวย์ติดทะเล น่าหวาดเสียวดีแท้ แต่สวยดีครับ 

[lek]

ผมเข้าใจคำว่าชีวิตดีครับ  เลยใช้ให้คุ้มครับมีเป็นแสนล้านก็ยังไม่มีความสุขเลย   เอาแค่อยากได้อยากทำอะไร  สมที่ตนเองอยากก็พอแล้วครับ  ทำบุญบ้างตามสมควร

[wiched]

ผมเคยมีประสบการณ์รถพลิกคว่ำหลายตลบ บริเวณถนน 331 ชลบุรี ช่วงมาบลำบิด

ตอนนั้นคิดว่าไม่ตายก็ใกล้เคียงทีเดียว

ในหัวมันจะฉายภาพความทรงจำต่างๆ ออกมา มากมาย เหมือน สใลด์ในหนังเลยครับ 

แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บมากมายอะไร ลุกขึ้นมาขอความช่วยเหลือชาวบ้าน

ซักพักก็เริ่มมีไทยมุง มายืนข้างๆ แล้วถามว่า"คนขับ เป็นไง"

ผมเลยตอบว่า "ผมขับเอง"   

หมอนั่นทำหน้าแบบ..โม้หรือเปล่าไอ้นี่ 

 

[steam.รักในหลวง]

           ผมเคยจมน้ำจนเกือบเสียชีวิตครับ ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือภาพของแม่ลอยอยู่เต็มท้องน้ำ ป่านนี้ถ้าไม่มีมือที่ผมมองไม่เห็นกระซากผมขึ้นฝั่งผมคงไม่มีโอกาสมานั้งอยู่แบบนี้แน่นอนครับ ...............................

[Tืa์M๊ ┇รัnใuxaวJ]

สิ่งสำคัญที่สุดคือคนใกล้ๆตัวนี่แหละครับ ที่เรามองไม่เห็นคุณค่า จะเห็นก็ต่อเมื่อเสียเขาไปเเล้ว

[Major]

ผมเคย รถพลิกคว่ำ (มีเด็กนักเรียนเห็นเขาบอกว่า นึกว่ามีการถ่ายหนัง) รถพลิกแบบตีลังกาในแนวตั้ง ประมาณ ๒ - ๓ ตลบ แล้วก็ไปสงบนิ่งอยู่ท่ามกลางป่าอ้อย

ภาพแรกที่ผมเห็น เป็นหน้าลูกสาว ลอยเต็มกระจกรถที่แตกละเอียด กระจาย ขณะที่รถตีลังกา ภาพสุดท้ายที่เห็นก่อนที่รถจะสงบนิ่ง เป็นภาพสมเด็จฯ โต ในภาพ

ที่เห็นเป็นประจำบนใบโพธิ์

ด้วยความเคารพ

ปล.ขอบคุณท่าน จขกท.ครับ +๑

[Udomkd]

เมื่อวาน ผ่านมาแล้ว จะแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงอะไร ไม่ได้เลย

วันนี้.........เป็นปัจจุบัน ทำอะไร?

พรุ่งนี้ ไม่แน่นอน ทำได้มากสุดก็คาดการณ์ วางแผน

[Major]

ผมเคย รถพลิกคว่ำ (มีเด็กนักเรียนเห็นเขาบอกว่า นึกว่ามีการถ่ายหนัง) รถพลิกแบบตีลังกาในแนวตั้ง ประมาณ ๒ - ๓ ตลบ แล้วก็ไปสงบนิ่งอยู่ท่ามกลางป่าอ้อย

ภาพแรกที่ผมเห็น เป็นหน้าลูกสาว ลอยเต็มกระจกรถที่แตกละเอียด กระจาย ขณะที่รถตีลังกา ภาพสุดท้ายที่เห็นก่อนที่รถจะสงบนิ่ง เป็นภาพสมเด็จฯ โต ในภาพ

ที่เห็นเป็นประจำบนใบโพธิ์

ด้วยความเคารพ

ปล.ขอบคุณท่าน จขกท.ครับ +๑

อุ๊ยตาย  ลืมไป ชือกระทู้เขาบอกว่า  "สิ่งที่เรามักจะนึกเสียใจก่อนเสียชีวิต "

ของเราแค่เกือบ   ขอโทษครับ  หลงประเด็น

ด้วยความเคารพอีกที

[มะเอ็ม]

30 สิ่ง น่าทำ ตอนที่ยังมีชีวิต

• 1. ทำอะไรที่น่าตื่นเต้นในแต่ละวัน
• 2. ไปเที่ยวที่ที่คุณไม่เคยไป กับคนที่คุณไม่เคยคิดจะลืม
• 3. ซื้อความสุข ด้วยรอยยิ้ม
• 4. คุยกับคนแปลกหน้า เพื่อหาเพื่อนใหม่
• 5. ช่วยคนอื่น เมื่อคุณสามารถช่วยได้
• 6. สังเกตสิ่งรอบๆตัว อาจพบความสุขเล็กๆ เข้ามาในชีวิต
• 7. อยู่เงียบๆ กับตัวเองวันละ 5 นาที... เพื่อคิด
• 8. ทุ่มตัวเองเต็มที่ กับการหาทางแก้ปัญหา ที่คุณกำลังเผชิญอยู่
• 9. คบคนที่มองโลกในแง่ดี
• 10. เข้าคอร์สเรียนเพิ่มเติม ในเรื่องที่คุณสนใจ
• 11. จัดเวลา นัดเจอ เพื่อนสนิท ในแต่ละเดือน ไป กิน เที่ยว เล่น
• 12. มองพระอาทิตย์ขึ้น สัปดาห์ละครั้ง
• 13. ดูพระอาทิตย์ตกดิน สัปดาห์ละครั้ง
• 14. ปลูกผักเอง เอาไว้ทานเอง
• 15. ไปหาเพื่อน ที่ไม่ได้เจอกันมานานนับปี
• 16. หยุดตามกระแสสักนิด และทำตามแนวคิดที่เหมาะสำหรับตัวเอง
• 17. บอกตัวเองว่า ไม่มีอะไรสายเกินไป
• 18. ค้นหา ประสบการณ์ดีๆ แปลกใหม่ ให้กับชีวิต
• 19. เลิกกังวลกับสิ่งที่คุณไม่มี และมีความสุขในสิ่งที่คุณมี
• 20. โรแมนติก ทำเซอร์ไพรซ์คนที่คุณรัก
• 21. หยุดเสียเวลา กับเรื่องหยุมหยิมที่ไม่จำเป็น
• 22. รับประทานอาหารให้ช้าลง ลิ้มรสความอร่อย
• 23. ขอความช่วยเหลือ เมื่อต้องการ เพราะคุณจะไม่ได้รับความช่วยเหลือ หากไม่เอ่ยปาก
• 24. ถามคำถาม เมื่อสงสัย... ช่วยประหยัดเวลา และลดความยุ่งยากใจ
• 25. เล่นสนุกบ้าง ชีวิตมีแค่ครั้งเดียว
• 26. ทำอะไรทีละอย่าง จะได้ทำออกมาได้ดี
• 27. ฝึกความพอเพียง – พอดี เมื่อมันเกิดขึ้นกับคุณ จะไม่มีใคร เอาไปจากคุณได้
• 28. รักษาสัญญา
• 29. ดูตลก ฟังเรื่องตลก และแบ่งปันกับคนอื่น
• 30. เปิดโลกความคิดสร้างสรรค์ของคุณ กับงานศิลปะ เช่นดนตรี ภาพถ่าย ภาพยนตร์ ฯลฯ