พ่อค้าขายไอติมกับพ่อค้าขายข้าวโพด แถม พ่อค้าขายขนมหวาน

[อนัตตา]

ตอนแรกผมก็คิดว่า พ่อค้าขายไอติมจะเอาไอติมแทงพ่อค้าขายข้าวโพด
และก่อนสิ้นใจ พ่อค้าขายข้าวโพดก็ซัด เม็ดข้าวโพดอาบยาพิษ ใส่พ่อค้าขายไอติม

คนที่สบายก็คือ แม่ค้าขายไก่ย่างข้าวเหนี่ยว ได้ทั้งไอติม ทั้งข้าวโพด

อย่าโกรธนะครับ คิดนานมั๊ย ถ้าทำงานด้านแอนิเมชั่น หรือออกแบบโฆษณาน่าจะรุ่งครับ

[Steel90]

ตอนแรกผมก็คิดว่า พ่อค้าขายไอติมจะเอาไอติมแทงพ่อค้าขายข้าวโพด
และก่อนสิ้นใจ พ่อค้าขายข้าวโพดก็ซัด เม็ดข้าวโพดอาบยาพิษ ใส่พ่อค้าขายไอติม

คนที่สบายก็คือ แม่ค้าขายไก่ย่างข้าวเหนี่ยว ได้ทั้งไอติม ทั้งข้าวโพด

อย่าโกรธนะครับ คิดนานมั๊ย ถ้าทำงานด้านแอนิเมชั่น หรือออกแบบโฆษณาน่าจะรุ่งครับ

ผมเคยอ่านเรื่องหนึ่งในหนังสือ พิมพ์ครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ไอ้เสือร้าย สองตัว ปล้น  ฆ่า มาแล้วนับไม่ถ้วน
วันหนึ่ง มันทั้งสองบังเอิน มาเผชิญหน้ากัน อย่างไม่คาดคิด
แล้วมันทั้งสองก็......อ่านต่อฉบับหน้า

[Steel90]

แล้วมันก็.......



























ยิ้มให้กัน

[Steel90]

ไม่มีงานเลี้ยงใด ไม่เลิกลา วันนี้ข้าน้อยขอ จรลาไปกินขนมหวานก่อนนะครับ

อะฟิ้ว.....

[PU45™]

                                                       

[JUNGLE]

บางวันไปเดินตลาดสดตอนเช้าๆ พอลูกค้าเริ่มจาง... พ่อค้าแม่ค้าในตลาดก็จะเอาเสื่อผืนเล็กๆ มาปู... แล้วใครขายอะไรก็เอาสินค้าตัวเองแบ่งใส่จานมาวาง... บ้างก็วางในใบตอง... แล้วสมาชิกก็นั่งยองๆ ล้อมวง(ปูเสื่อให้กับข้าวนั่งครับ จริงๆ ) บางครั้งกำลังโว้ยกันแซบๆ มีลูกค้ามา... ใครอยู่ใกล้ก็จะขายให้... ไม่เกี่ยงว่าจะเป็นร้านของตัวเองหรือไม่... หรือบางทีขายของใกล้ๆ กัน... บางครั้งอาจจะขายผักเหมือนกันด้วยซ้ำ... แม่ค้าคนหนึ่งถูกข้าศึกประชิดประตูเมืองต้องรีบวิ่งไปห้องน้ำ... ร้านข้างๆ ก็จะมาขายให้... ทอนตังค์เรียบร้อย... โดยไม่มีเงินส่วนไหนขาดหายไป...


ตลาดสดบ้านผมเป็นเช่นนี้จริงๆ ครับ... แต่ทุกอย่างมีทั้งด้านบวกและด้านลบ... เพราะบางทีแม่ค้าที่เคยร่วมวงกันข้าวกัน... หรือเคยขายของแทนยามที่อีกคนไม่อยู่... ยืนชี้หน้าด่ากันเฉยเลย... วันต่อมาก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม... ;d

[pasta]

ประสบการณ์การตรง   /  ผมไปงานศพที่วัดแถวบ้าน ประมาณปี 2538  รุ่นน้องที่เป็นตำรวจเพิ่งจบมาใหม่ๆไฟแรงตามมาร่วมงาน  ก็ธรรมดาหลังศาลาติดโรงครัวก็มีวงเหล้า    ตำรวจรุ่นพี่รุ่นอาอีก 7-8 คน  พร้อมผมวางแผนล่วงหน้าก่อนแล้วว่ามีบ้านเช่าหลังใหญ่ มีคนต่างถิ่นอยู่รวมกันเกือบ 20 คน กลางวันมันจะขลุกกันอยู่แต่ในบ้าน แม่งผลิตกันทั้งวัน  หลังบ้านเป็นที่โล่งมันจะแอบจอดรถกันไว้(กลัวเกะกะ)  กลางคืนแม่งกระจายกันไปทั่วเมือง แยกขายกันไปเป็นสายๆ แม่งทำมาเป็นเดือน ยังไม่มีใครเข้าไปกวาดเลย   ถ้าพวกเรากับนาย ลุยกันเอง มึงเอ๊ย ได้ลงข่าวหน้าหนึ่งกันบ้าง มึงเอาด้วยเปล่า( น้องใหม่... เอาสิพี่ อยู่ไหนล่ะ  ผมแม่งอยากกระทืบไอ้พวก...เหลือเกิน..กัดฟันฮึ่มๆ )  ถ้าเอาด้วยไม่ต้องเสือกปากโป้งบอกทางหน่วยมึง เดี๋ยวไปกระทืบแม่งเลย  ..ตอนนี้อยู่เป็นเพื่อนเจ้าภาพก่อน พวกกูวางแผนไว้แล้ว  เดี๋ยวห้าทุ่มมึงไปซุ่มกับพี่... แล้วตีหนึ่งพวกกูจะตามไปกับนาย...   ถึงห้าทุ่มก็ตามแผน  / 1 ชม.ผ่านไป  ทั้งสองกลับมาพร้อมอาหารเสริมจากร้านข้าวต้ม  มันนั่งหน้าแดงเขินอายได้แต่บ่น  แหมพี่ทำผมไปได้...     / น้องเขาไปเจอชมรมพ่อค้าขนมหวานไทยใส่ถาด ทยอยขับพ่วงข้างกลับเข้าบ้านเช่า เรียงกันเป็นระเบียบ  ...เขามาเช่าบ้านอยู่รวมกันหลังเดียว มาจากอิสานหมู่บ้านตำบลเดียวกันทำขนมกันเองออกขายกันเอง  กับข้าวทำกินกันหม้อใหญ่ (อยู่ข้างบ้านเพื่อนผม)...หลังหน้าทำนา ส่งเงินกับไปเลี้ยงลูกเมียพ่อแม่ที่บ้าน   ผมเห็นภาพแล้วจังหวะมันคิดได้คุยกันฟังก็อำกันเล่นสนุกประสาวงเหล้า   ไม่มีใครเดือดร้อน แค่ออกไปจอดดู 15-20 นาที กับเสียเงินซื้อกับแกล้มกับสุราเพิ่ม

[JUNGLE]

ประสบการณ์การตรง   /  ผมไปงานศพที่วัดแถวบ้าน ประมาณปี 2538  รุ่นน้องที่เป็นตำรวจเพิ่งจบมาใหม่ๆไฟแรงตามมาร่วมงาน  ก็ธรรมดาหลังศาลาติดโรงครัวก็มีวงเหล้า    ตำรวจรุ่นพี่รุ่นอาอีก 7-8 คน  พร้อมผมวางแผนล่วงหน้าก่อนแล้วว่ามีบ้านเช่าหลังใหญ่ มีคนต่างถิ่นอยู่รวมกันเกือบ 20 คน กลางวันมันจะขลุกกันอยู่แต่ในบ้าน แม่งผลิตกันทั้งวัน  หลังบ้านเป็นที่โล่งมันจะแอบจอดรถกันไว้(กลัวเกะกะ)  กลางคืนแม่งกระจายกันไปทั่วเมือง แยกขายกันไปเป็นสายๆ แม่งทำมาเป็นเดือน ยังไม่มีใครเข้าไปกวาดเลย   ถ้าพวกเรากับนาย ลุยกันเอง มึงเอ๊ย ได้ลงข่าวหน้าหนึ่งกันบ้าง มึงเอาด้วยเปล่า( น้องใหม่... เอาสิพี่ อยู่ไหนล่ะ  ผมแม่งอยากกระทืบไอ้พวก...เหลือเกิน..กัดฟันฮึ่มๆ )  ถ้าเอาด้วยไม่ต้องเสือกปากโป้งบอกทางหน่วยมึง เดี๋ยวไปกระทืบแม่งเลย  ..ตอนนี้อยู่เป็นเพื่อนเจ้าภาพก่อน พวกกูวางแผนไว้แล้ว  เดี๋ยวห้าทุ่มมึงไปซุ่มกับพี่... แล้วตีหนึ่งพวกกูจะตามไปกับนาย...   ถึงห้าทุ่มก็ตามแผน  / 1 ชม.ผ่านไป  ทั้งสองกลับมาพร้อมอาหารเสริมจากร้านข้าวต้ม  มันนั่งหน้าแดงเขินอายได้แต่บ่น  แหมพี่ทำผมไปได้...     / น้องเขาไปเจอชมรมพ่อค้าขนมหวานไทยใส่ถาด ทยอยขับพ่วงข้างกลับเข้าบ้านเช่า เรียงกันเป็นระเบียบ  ...เขามาเช่าบ้านอยู่รวมกันหลังเดียว มาจากอิสานหมู่บ้านตำบลเดียวกันทำขนมกันเองออกขายกันเอง  กับข้าวทำกินกันหม้อใหญ่ (อยู่ข้างบ้านเพื่อนผม)...หลังหน้าทำนา ส่งเงินกับไปเลี้ยงลูกเมียพ่อแม่ที่บ้าน   ผมเห็นภาพแล้วจังหวะมันคิดได้คุยกันฟังก็อำกันเล่นสนุกประสาวงเหล้า   ไม่มีใครเดือดร้อน แค่ออกไปจอดดู 15-20 นาที กับเสียเงินซื้อกับแกล้มกับสุราเพิ่ม

รับน้องมุขนี้น่ารักดีครับ...

[อนัตตา]

ตอนรุ่น ๆ ไปทอดแหกับพี่ชาย จนเกือบสี่โมงเย็น ได้เวลาเล่นตะกร้อ ก็รีบวิ่งกลับบ้าน โดยวิ่งผ่านสวนของตาคนหนึ่งที่ติดกัน(ไม่อ้อมมาเข้าหน้าบ้าน) ซึ่งแต่ก่อนไม่มีใครว่ากัน พี่ชายอุ้มแหวิ่งนำหน้า ผมวิ่งตามหลัง มาถึงบ้านได้พักเดียว ตาคนนั้นแกไปพาคนตามมาที่บ้าน บอกพ่อผมประมาณว่า"ลูกชายแกขโมยไก่ชนมา เมื่อกี๊เห็นกับตา มันอุ้มวิ่งมาสองคนเนี่ย" ผมก็งง นั่งนึกตั้งนาน ถึงบางอ้อ หัวเราะกันบ้านแทบแตก พออธิบายให้แกฟัง แกก็หน้าเจื่อน ๆ ขอโทษ ขอโพยแล้วเดินกลับบ้านไป (เห็นแหเป็นไก่) นอกเรื่องหน่อยครับ ตอนนี้แกตายไปนานแล้ว แต่นึกถึงทีไรขำทุกที

[Iron]

บางวันไปเดินตลาดสดตอนเช้าๆ พอลูกค้าเริ่มจาง... พ่อค้าแม่ค้าในตลาดก็จะเอาเสื่อผืนเล็กๆ มาปู... แล้วใครขายอะไรก็เอาสินค้าตัวเองแบ่งใส่จานมาวาง... บ้างก็วางในใบตอง... แล้วสมาชิกก็นั่งยองๆ ล้อมวง(ปูเสื่อให้กับข้าวนั่งครับ จริงๆ ) บางครั้งกำลังโว้ยกันแซบๆ มีลูกค้ามา... ใครอยู่ใกล้ก็จะขายให้... ไม่เกี่ยงว่าจะเป็นร้านของตัวเองหรือไม่... หรือบางทีขายของใกล้ๆ กัน... บางครั้งอาจจะขายผักเหมือนกันด้วยซ้ำ... แม่ค้าคนหนึ่งถูกข้าศึกประชิดประตูเมืองต้องรีบวิ่งไปห้องน้ำ... ร้านข้างๆ ก็จะมาขายให้... ทอนตังค์เรียบร้อย... โดยไม่มีเงินส่วนไหนขาดหายไป...


ตลาดสดบ้านผมเป็นเช่นนี้จริงๆ ครับ... แต่ทุกอย่างมีทั้งด้านบวกและด้านลบ... เพราะบางทีแม่ค้าที่เคยร่วมวงกันข้าวกัน... หรือเคยขายของแทนยามที่อีกคนไม่อยู่... ยืนชี้หน้าด่ากันเฉยเลย... วันต่อมาก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม... ;d

น่ารักดีครับ เหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน กระทบกระทั่งกันบ้าง แต่คืนดีกันได้ง่ายๆ